Thuisblijven en voor kinderen zorgen
Alie Hoek - van Kooten | 13 reacties | 16-10-2025| 09:33
Vraag
Een aantal maanden geleden zijn wij getrouwd. Nu zijn wij er over uit dat als we kinderen mogen krijgen van de Heere, we graag willen dat de moeder thuis blijft om echt bij ons kind/onze kinderen te blijven. Alleen… is dat in deze tijd nog realistisch? Zijn er tips voor jonge mensen die dit graag willen maar niet goed overzien of dit mogelijk is.
Antwoord
Het is goed om nu alvast met elkaar door te spreken hoe je het gaat doen wat betreft het buiten de deur werken van man en vrouw als er kinderen mogen komen. U kiest er nu samen met uw man voor dat u als moeder dan thuis wilt blijven voor de kinderen. Het is mooi en ook goed dat de zorg voor de kinderen de allereerste prioriteit heeft. Daar ontbreekt het nog al eens aan in onze tijd. Toch kan het niet zo zijn dat u als moeder alleen voor de zorg en de opvoeding van de kinderen staat. Ook de vader heeft er zeker een rol in. In de Joodse traditie is het zelfs zo dat de vader tot de leeftijd van 12 jaar de geloofsopvoeding doet en dat is erg belangrijk.
U hebt nu samen besloten dat u als moeder dan thuisblijft voor de kinderen. Dat is dan uiteraard prima ongeacht of dat in deze tijd realistisch zou zijn of niet, zoals u zich afvraagt. Ik denk zelfs wel dat meer vrouwen dat zouden willen doen, maar dat dat voor hen helaas niet haalbaar is vanwege de financiële situatie. Om alleen al een huis te kunnen kopen (als je al aan een huis kunt komen) zijn vaak de inkomens van zowel de man als (in elk geval deels) van de vrouw nodig.
Een ander punt om rekening mee te houden is dat het kan zijn dat na enige tijd het verlangen het oude beroep weer op te gaan pakken, gaat kriebelen. Zeker in sectoren waar een groot tekort is, zoals het onderwijs en de zorg, kan het goed zijn daarin parttime werkzaam te zijn voor zover de zorg en aandacht voor de kinderen daardoor niet tekort komen. Dat kan opgevangen worden doordat de vader bijvoorbeeld wekelijks een dag voor de kinderen zorgt. Dan weet je over en weer wat er zowel op de arbeidsmarkt als in het gezin allemaal komt kijken en dat kan de onderlinge band alleen maar verstevigen.
Van groot belang is het om, zoals u dat nu samen al doet, steeds weer te overleggen wat wel of niet haalbaar is en daarbij het belang van de kinderen voorop te laten staan.
Alie Hoek-van Kooten
Dit artikel is beantwoord door
Alie Hoek - van Kooten
- Geboortedatum:27-08-1949
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Auteur van o.a.
- 'Vonk of vuur' (als je verliefd bent...)
- 'Trouw en teder' (seks in het huwelijk)
- 'Verkeringsperikelen' (50 vragen)
- 'Tiener op weg' (seksuele opvoeding)
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Of het in jullie situatie mogelijk is, dan weten wij natuurlijk niet. Internet zal vol staan met bespaartips.
Mooi advies ook om 1 en ander samen te verdelen. Mijn man en ik werken ook beide parttime. Wij hadden voorheen 1 dag oppas aan huis, verder was er altijd 1 van ons thuis.
Het moet financieel mogelijk zijn, dat is na dit besluit denk ik het grootste punt. De vraag is dan ook: kunnen jullie 'gewoon' leven op het salaris van 1 persoon? Als je alle uitgaven op een rijtje zet en daarbij rekening houd met kosten die erbij komen als je gezin groter word (en onvoorziene kosten meerekent), dan wordt het vast wat inzichtelijker.
P.S. En voor nu: zolang jullie kinderwens nog niet is vervuld, kan je bijvoorbeeld sparen (indien mogelijk), zodat je een buffertje opbouwt.
Inmiddels zijn onze kinderen pubers en werken we nog steeds zoveel mogelijk om en om. Hij werkt 4 dagen waarvan 1 dag thuis. Ik werk op de dagen dat hij vrij is en thuis werkt, en daarnaast een halve dag onder schooltijd. Ik vind het nog steeds een enorme zegen dat er vrijwel altijd iemand van ons beschikbaar is voor de kinderen, ook al is de begeleiding voor pubers natuurlijk heel anders dan voor kleintjes.
We vinden het allebei zeer waardevol dat we de zorg voor de kinderen altijd samen hebben gedaan. En waar ik "vroeger" altijd dacht dat ik net als mijn eigen moeder wel huisvrouw wilde zijn, ben ik enorm blij dat we het op deze manier samen konden doen, nooit opvang nodig hadden maar wel allebei konden blijven werken. Wellicht is zoiets bij jullie ook mogelijk, ik kan het je van harte aanraden! Bovendien heb je in deze constructie voor zover ik weet meer recht op toeslagen/aftrekposten dan wanneer je man eenverdiener is (maar ik weet niet of dat nu nog steeds zo is, wellicht iets om te onderzoeken).
Ik en mijn man wonen in Amerika, ben zelf ook een "Stay at home wife" zoals de dat hier wel noemen. Voor ons is het echt een zegen en het is voor mij de beste keuze die ik gemaakt heb.
Heel veel succes samen!
S ochtends vroeg brood van gister halen bij de supermarkt.
Als flexmedewerker in de zorg werken. Je geeft aan wat je kunt. Ieder uurtje is welkom met deze grote te korten.
Een paar aanvullingen wellicht van mijn kant als vader van 4 kinderen variërend van 16 tot 27 jaar inmiddels.
Het belangrijkste is altijd je verantwoordelijkheid voor je kinderen, om ze de aandacht te geven die ze nodig hebben. En daarvoor hoef je beslist niet altijd als moeder thuis te zijn is onze ervaring. Maar wél een antenne hebben of ontwikkelen wat ze nodig hebben, zeker als ze wat ouder worden.
Als 1 van de ouders thuis blijf geeft dat zeker meer rust. Wij zijn beide parttime gaan werken toen de oudste geboren werd maar soms is het hollen geblazen om alle ballen in de lucht te houden.
Maar het hangt ook af van je eigen ambities. Mijn vrouw zou stikongelukkig zijn geworden als ze niet meer buitenshuis zou hebben kunnen werken. Maar dat geldt natuurlijk niet voor iedereen.
Het allergrootste voordeel zoals wij dat hebben ervaren is dat we als ouders meer maatschappelijke bagage hebben gekregen door allebei te blijven werken. En nu de kinderen ouder zijn kunnen we onze ervaring aan ze doorgeven.
En: realiseer je wel - zeker als je een hogere opleiding hebt genoten - dat het heel moeilijk of bijna onmogelijk gaat zijn om terug te komen in een baan op niveau als je lange tijd niet buiten de deur hebt gewerkt.
Het is heel waardevol als de kinderen in alle rust in hun vertrouwde omgeving bij hun eigen moeder mogen opgroeien. Dat betekent natuurlijk niet, dat een moeder de hele dag alleen met haar kind / kinderen is. Het is mooi, als die moeder misschien een netwerk van sociale contacten heeft, waar ze ook op bouwen kan - oma's, vriendinnen, buren, kerk - zodat ze ook bepaalde taken met anderen kan delen, haar zorgen kan delen, anderen kan helpen en zelf ondersteuning mag ervaren.
Werken terwijl je kinderen hebt is voor veel families een stressfactor - geldnood is dat natuurlijk ook - vooral als het werk is waar je buitenshuis op een bepaald moment ergens "moet" zijn. Terwijl de kleine kinderen natuurlijk net de havervlokken door de keuken hebben gegooid, hun luier volgemaakt, beginnen te huilen, of zich met kleren en al onder de douche zijn gekropen, etc. - net als je van huis moet gaan. De dubbele belasting van kinderen en baan is niet zo mooi als de propaganda van vandaag ons wil wijsmaken.
Alle moeders met kinderen onder de 12, die ik ken, die meer dan een paar uur werken heben met stress te maken, krijgen een burnout, of werken met hun burnout door. Een optie kan zijn, als je werk hebt, waarbij je 1) zelf beter kunt sturen wanneer je wat doet en waar je niet de dwang hebt te werken op momenten, die voor het gezin ongunstig zijn. 2) van huis uit kunt werken.
Een hypotheek, die op een inkomen is afgestemd lijkt inderdaad een goed idee. Als de man zich op zijn werk kan concentreren, zijn er vaak voldoende doorgroeimogelijkheden, die op den duur voor een beter inkomen zorgen. Je blijft niet altijd het inkomen houden, van bij het begin van je baan. Tegelijk worden kinderen duurder, maar wederom is het ook voor kinderen heel vormend als ze in de zomer een bijbaantje nemen.
Het is altijd een goed idee te brainstormen over mogelijkheden kosten te besparen en wat bij te verdienen in jullie gezin en misschien kunnen (groot)ouders als ze die mogelijkheid hebben hun (klein)kinderen hier en daar ondersteunen.
Speelt de vader dan een rol op de achtergrond?
Ik wordt juist zo blij van de reacties van @KgV en @sydneylove: de zorg voor kinderen, huishouden en inkomen verdelen. Dat lijkt me een verrijking voor de opvoeding van de kinderen. Maar ook ook voor de persoonlijke ontwikkeling van de ouders.





