Hopeloos van porno

C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 27-02-2025| 12:24

Mijn vriendin en ik (begin 20) zijn inmiddels alweer zo'n twee jaar samen. We hebben een fijne en liefdevolle relatie waar we God bij willen betrekken. God heeft ons samen heel persoonlijk trouw beloofd voor de toekomst als het gaat om voor altijd samen zijn.

Ik ben vroeger al jong pornoverslaafd geweest. Sinds onze relatie was dat eigenlijk helemaal weg (op een aantal terugvallen na). Maar de laatste tijd ben ik steeds vaker terug gevallen. Mijn vriendin vergeeft mij en wil me graag helpen, maar het doet haar wel pijn en dat zie ik. Ik probeer uit alle macht deze zonde uit mijn leven te bannen maar het is me nog niet gelukt. We ervaren heel intens dat satan ons uit elkaar probeert te trekken, onder andere door mijn boezemzonde maar ook door mijn vriendin te verleiden tot zonde.

Er zijn voor ons eigenlijk twee grote angsten (ondanks die belofte die God ons heeft gedaan): 1. Dat ik blijf terugvallen en daarmee mijn vriendin steeds pijn zal blijven doen 2. Dat we uit elkaar gedreven worden door satan. Soms worden we er gewoon hopeloos van. Hebben jullie tips/handvatten/opmerkingen die ons zouden kunnen helpen?

Beste vraagsteller(s),

De allerbeste tip die ik jullie kan geven is: bid dagelijks “Leer ons zó te leven dat niet mijn wil geschiede, maar de Uwe.” En daarnaast: ga praten met iemand die jullie pastoraal kan begeleiden. Lukt dit laatste niet direct, ga dan eens een dagboekje bijhouden waarin je precies opschrijft wat je bezighoudt, wat je doet en waarom (waardoor) je het doet. Samen, of ieder apart. Waar je dan ook weer met elkaar over in gesprek gaat!

Ja, je zègt wel dat je verslaving helemaal weg is, maar ik léés iets anders. Werk aan de winkel dus, in plaats van jezelf (en haar!) voor de gek te blijven houden. Weet je, terugvallen is niet iets wat je overkomt maar is áltijd een keuze, hoe moeilijk je het ook vindt om weerstand te kunnen bieden! 
Als laatste een citaat: “Ik probeer uit alle macht deze zonde uit mijn leven te bannen maar het is me nog niet gelukt.” Nee, van zonde(n) bekéér je je en je vraagt er vergeving voor door te leven in afhankelijkheid van dat wat God je wil geven: “Heere, waar dan heen? Tot U alleen, U zult ons niet verstoten want Uw eigen Zoon heeft tot Uw troon de weg ons weer ontsloten! Ja amen ja, op Golgotha stierf Hij voor onze zonde! Zijn schuldloos bloed maakt alles goed en reinigt ons van zonde.”

Díe en alleen díe belofte heeft God jullie gedaan, niet iets wat je zelf ‘een persoonlijke belofte van trouw’ of zoiets noemt!

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1553 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven