Bidden met de pet op
Ds. R. W. van Mourik | 6 reacties | 14-01-2025| 15:03
Vraag
Op mijn werk ga ik in de middagpauze vaak een stukje wandelen met meerdere collega's. Ik bid en dank dan op mijn werkplek voor en na het wandelen. Zou ik dan ook om stilte moeten vragen en vragen om de radio even uit te zetten? Ik zit namelijk met een man of acht in één kantoor. Ik wil graag eerlijk zijn tegenover de Heere, maar is het echt nodig om zover er in te gaan?
Als ik binnen blijf en in de kantine eet vraag ik wel stilte, wat ook vaak moeilijk is omdat ik dan met er meerdere collega's aan een grote tafel zit en ik dus alleen aan collega's waar ik dichtbij zit of die echt met of langs mij heen praten, om stilte vraag. Ik wil mijn Meester niet verloochenen, maar dit geeft me nu echt veel spanning en ik voel me vaak een huichelaar.
Antwoord
Bij je vraag die je stelde moest ik heel sterk denken aan de uitspraak ‘bidden met de pet op’. Natuurlijk is het niet eenvoudig om stilte te vragen in die verschillende situaties die je noemt. Eerlijk gezegd vond ik het al fijn dat je het doet. Er zijn er genoeg die dat (helaas) niet meer doen. Gelukkig is de Heere niet afhankelijk van de stilte die je vraagt om naar jou te luisteren.
Wij hadden pas een vergadering waar we met vele predikanten bij een waren. Aan het eind werd voorgesteld om in groepjes van 3 of 4 personen met elkaar te bidden. Dat was een heel geroezemoes, maar in het groepje waar ik zat hebben we toch heel persoonlijk onze noden en vreugden voor God neergelegd. Hoeveel gebeden stegen daar niet op, maar God heeft ze allemaal gehoord.
Overigens is de angst die je hebt om een huichelaar te zijn niet nodig. Naar ik inschat weet iedere collega van jou dat je een christen bent. Misschien ontstaan er wel goede gesprekken over. Hetzij je collega’s met elkaar (waarom doet hij dat? Ik heb wel respect voor hem!) of naar jou toe (waarom bid je eigenlijk? Wat betekent het geloof voor jou?). Kortom, ook al is het niet altijd stil om je heen, weet dat God naar je luistert.
Ook dat ‘bidden met de pet op’ is voor Hem niet onhoorbaar. En ook al blijft het gevoel er dat je denkt een huichelaar te zijn, belijd het eerlijk aan God en verlang naar kracht en vrijmoedigheid om te kunnen uitkomen voor je geloof. Hoe dan ook en waar dan ook!
Ds. R. W. van Mourik
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. W. van Mourik
- Geboortedatum:07-02-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het is belangrijk dat je in je doen en laten zien dat je de Heere dient, wees behulpzaam, vriendelijk, eerlijk, een luisterend oor...
Sterkte.
En maakt het ook nog verschil of het brood is of ontbijtkoek of bananenbrood?
De Heere ziet ons hart aan!
Van wie zou dat moeten? De Bijbel gebied dat volgens mij niet. De traditie wellicht?
Eigenlijk wat vreemd vind ik om om stilte te moeten vragen. Alsof het is: "jonges ff stil, anders hoort God mij niet". Nee toch?
Waar ik moeite mee heb is dat volgens mij de Bijbel -correct me if am wrong- niet voorschrijft dat we moeten bidden/danken voor het eten (als zijnde verplicht voordat de boterham genuttigd wordt dan wel binnen x minuten na het nuttigen) maar ondertussen is het wel iets dat bij veel mensen nare spanning oproept. Wat zou God ervan vinden?
Markus 1:35
Matteüs 14:23
Lukas 5:16
Matteüs 26:36-39
Ik denk dat dit ook een mooie houding is, je vraagt daarin niet iets van anderen maar je laat wel zien dat je stilte met God belangrijk vindt.
Zelf heb ik geen moeite met stilte vragen maar ben me wel gaan afvragen waarom ik dat doe, veel dingen doen we uit gewoonte. Ik vind het altijd heel mooi als anderen dan ook stil willen zijn maar voel me dan ook opgelaten waardoor ik niet perse een rustig gebed heb met God.
Denk dat ik dan de plank mis sla met mijn vraag om stilte.
Aan onze hele houding moet men kunnen zijn dat wij volgeling van Jezus zijn, niet alleen als we ok stilte vragen. Men weet het vaak wel. Zijn we ook niet geroepen om te dienen en lief te hebben?
