Leuke niet-gelovige broeder

Ds. A. de Lange | Geen reacties | 01-03-2006| 00:00

Vraag

Gisteren is een vriendin, een oudere dame, van mij opgenomen in het ziekenhuis op de hartbewaking. Ik ben hier de hele dag bij geweest en ook eerste contactpersoon. Zo was ik ook het aanspreekpunt voor de artsen en verpleegkundigen. Op de één of andere manier kwam ik in een open gesprek met een broeder, die zelf ook een bepaald verleden heeft en hier nog wel eens mee worstelt. Ik heb ook open gesproken over de kracht die ik heb ervaren en nog ervaar van de Heere en dat die mij staande houdt en nog kracht geeft om er ook voor mijn naasten te mogen zijn.

In de tijd dat ik de spullen van mijn vriendin bij haar thuis heb gehaald heeft hij e.e.a. aan haar gevraagd over mij. Hij vroeg ook of ik nog terug kwam. Hij zei dat hij mij een bijzondere mooie meid vond en dat ik krachtig overkwam en dat hij zag dat ik die kracht ook kreeg. Mijn vriendin vertelde dit toen ik terugkwam en mijn eerste reactie was, dat mijn hartewens is dat ik een gelovige man van de Heere zou krijgen. Dat hij dit hoogstwaarschijnlijk niet is, ik begrijp namelijk dat hij niet naar de kerk gaat. Zij vond dat niet reëel en gaf aan dat het ook door de Heere op mijn weg geplaatst kan worden tot zegen van die jongeman. Al snel kwam hij weer bij ons op de kamer en heb ik nog wat gepraat met hem over zijn beroep en hoe hij het ervoer als er patiënten stierven e.d.


Ik vraag altijd aan de Heere om een man waarmee ik Hem kan dienen en vrezen, dat is mijn wens ook, anders blijf ik liever alleen. En tenslotte is een relatie toch geen evangelisatieproject? Ik ben erg bang dat de duivel dit gebruikt als middel om mij bij de Heere vandaan te halen. Nu heb ik er nog geen moeite mee om hem op een afstand te houden, maar is het wel eerlijk om iemand op een afstand te houden die misschien toch met je wil praten over de kracht die ik mag ontvangen van Boven? Het is een hele gevoelige jongeman en ik kan in eerste instantie geen afkeer van het christelijk geloof bij hem opmerken. Eerder is hij heel verwonderd over de manier waarop ik in het leven mag staan met de Heere aan mijn zijde. Ook komt het op mij af, of het wel van de Heere is wat ik uit mag stralen, tenslotte kan ik voor mijzelf niet ervaren dat de Heere Jezus ook voor mijn zonden is gestorven. Terwijl ik wel heel veel steun heb aan Zijn Woord en aan de prediking.

Ik vind het zo moeilijk, wat kan ik hiermee. Met alleen bidden kom ik er niet uit, alhoewel ik ervan overtuigd ben dat de Heere zal zorgen en licht zal geven over deze zaak. Maar ik ben zo bang voor mijn eigen boze ik en voor de duivel. Mag ik deze jongeman wel afweren met de boodschap dat ik christen ben en hij niet en dat het niet goed is om een relatie aan te gaan met iemand waarmee je geen geestelijke eenheid kan vormen. Terwijl het geloof toch alles uitmaakt van mijn dagelijkse en persoonlijke leven. Of is het soms een optie als deze jongeman mij benadert om een gesprek aan te gaan en te beluisteren hoe hij er zelf tegen aan kijkt? En stel dat hij graag wil ontdekken waaruit ik mijn kracht en levensmoed put en interesse heeft voor het christelijk geloof is het dan nog wel verstandig? Dit kan toch nooit gebedsverhoring van de Heere zijn op mijn gebed om een man waarmee ik de Heere mag dienen? Terwijl ik dit eigenlijk ten diepste zelf ook niet doe, dus wat durf ik eigenlijk een ander te verwijten?

Kunt u mij vanuit Gods Woord enkele ‘antwoorden' geven. Ik weet ook dat er staat dat je geen juk mag aangaan met een ongelovige. Ik wil het ook niet omdat ik de moed en de kracht die ik nu mag ontvangen van de Heere niet kan missen. Alvast hartelijk bedankt voor uw genomen moeite om het te lezen en eventueel te beantwoorden.


Antwoord

Ik geef je de volgende dingen ter overweging:

1. Je bent in dezen zelf geen initiatiefneemster geweest, en het is goed om het initiatief ook verder niet te nemen. Zou God deze persoon toch op jouw weg willen plaatsen, dan zul je daar zelf niet de hand in hoeven hebben. Misschien is het inmiddels al zo dat er geen contacten meer geweest zijn en meer komen. Dan is de geschiedenis wellicht ten einde.

2. Als deze jongeman toenadering zoekt, en hij toont ook/vooral belangstelling voor de dingen van het geloof, dan hoef je je niet voor gesprekken met hem af te sluiten. Maar het wordt zeker niet van je gevraagd door God om een relatie met hem aan te gaan om hem dichter bij God te brengen. Je uitspraak dat een relatie toch geen evangelisatieproject is, is volledig terecht.

3. Blijkt in de ontmoeting(en) echter dat jullie je toch tot elkaar toe aangetrokken voelt en komt het tot een gesprek over een eventuele relatie tussen jullie beiden dan kun je er ook naar hem toe duidelijk over zijn dat je alleen een huwelijk met iemand zou kunnen aangaan als hij met jou de Heere van harte wil zoeken en dienen. Dat betekent dat jullie relatie in eerste instantie niet verder kan gaan dan vriendschap en dat ze in bepaalde zin ‘voorwaardelijk’ is. Dat voorwaardelijke is dan een moeilijk element voor jou en voor hem. Maar je kunt daar eigenlijk niet omheen.

4. Ik prijs het in je dat je zo principieel en belijnd probeert om te gaan met de zaken van verkering en huwelijk. Terwijl je toch echt wel verlangt naar een levensgezel en er ook om bidt. Als je merkt dat het je toch wel veel strijd kost, probeer dan wel te blijven waken tegen de verzoekingen van de Boze, die van je zwakheid en je verlangen gebruik wil maken om tegen je zelf en wat je gelooft in toch maar een ongelijk juk met een ongelovige aan te trekken.

5. Als buitenstaander kan ik je eigenlijk niet aanmoedigen of ontmoedigen. Wat ik wel wil doen is je bemoedigen. Ik mag je zeggen dat, als je de weg die je gaat biddend blijft gaan, zoals je doet, in afhankelijkheid van de Heere, dat Hij je verder ook wel zal leiden en helpen. Hij zal je de weg wijzen als deze man toenadering zoekt en ook als hij het niet doet. De Heere zal je helpen als er misschien toch een andere man op je weg komt. Hij zal je ook helpen als de ware misschien helemaal niet komt. “In stilheid en vertrouwen zal je sterkte zijn”, Jes. 30:15.

Ds. A. de Lange, Oldebroek

Lees meer artikelen over:

relatie met niet-gelovige
Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. de Lange

  • Geboortedatum:
    06-03-1960
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Nieuw-Lekkerland
  • Status:
    Actief
198 artikelen
Ds. A. de Lange

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

(...) Hoe moet ik ooit zalig worden? Zo donker van binnen en van buiten. Nergens meer hoop/verwachting in te zien. (...)

Ik weet niet meer hoe m'n leven verder moet. Wat heeft mijn leven nog voor zin? Als je zo onverschillig bent geworden dat het je allemaal niets meer zegt. Zo hard, zo koud, zo vijandig en zo leeg te z...
Geen reacties
01-03-2008

Veel hobby's

Ik heb veel hobby's. Het houdt mij ontzettend bezig. Daarom belemmert het mij in het bezig zijn met de Heere en Zijn woord. Ik bid de Heere veel dat Hij mij wil veranderen, maar er gebeurt niks. Wordt...
13 reacties
01-03-2012

Belang van lezen voor geloof

Ik zou graag een vraag voorleggen aan iemand van de Gereformeerde Gemeente over het belang van lezen met betrekking tot het geloof. Er wordt vaak nadruk gelegd op het lezen van de Bijbel en goede boek...
Geen reacties
01-03-2021
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering