Van rooms katholiek naar reformatorische kerk

Ds. M. (Michel) van Heijningen | Geen reacties | 25-11-2024| 12:10

Vraag

Ik ben een getrouwde vrouw en heb met mijn man een gezin met kinderen. Toen ik mijn man leerde kennen was ik zelf nog geen christen. Op het moment dat wij wilden gaan trouwen, wilde ik graag gedoopt worden en dat ging plaats vinden in de Rooms Katholieke Kerk waar mijn man ook toe behoort. Ik kom uit een gezin die het geloof niet mee geeft in de opvoeding, wel zijn mijn beide oma’s gereformeerd, maar hadden geen actief christelijk bestaan. Ik wilde graag gedoopt worden en daar waren mijn ouders niet blij mee. Ze hebben het wel geaccepteerd! Ik ben dus voor ons trouwen gedoopt.

Al snel in ons huwelijk merkte ik dat mijn man en zijn familie eigenlijk de kerk al verlaten hadden en voor de vorm rooms katholiek waren door hun doopsel. Ik moest de kerk alleen gaan ontdekken met wat hulp van een pastores. Dit lukte enigszins, maar waar ik veel verdriet van heb en had: ik voelde mij niet thuis in die gemeenschap en was heel eenzaam. Maar de Heere bleef mij trekken en bracht mij op de weg van een christelijke gemeente op gereformeerde grondslag. Daar kwam ik tot geloof. Maar mijn echtgenoot wil er niets mee te maken hebben en ik leef nu op papier als rooms katholiek.

We zijn niet ingeschreven in een gemeente, daar heeft mijn man geen behoefte aan. Met mijn hart leef ik als gereformeerd; daar heb ik veel geleerd door preken, enzovoort. Ik zou graag naar de christelijke gemeente in mijn woonplaats gaan, maar voel mij vervolgd en als wees achter gelaten met een keuze die niet goed voor mij was in de katholieke doop. Ik bid vaak voor een uitweg en merk dat Hij mij kracht wil geven om de weg die Hij bedoelt, te gaan. Maar ik durf niet uit angst en zorg. Wat nu te doen met de doop die ik al heb gehad? Is er iemand die mij wat kan helpen met deze situatie?


Antwoord

Beste vriendin,

Dankjewel voor je vraag. Goed dat je de spanning die je ervaart, uit in deze vraag. Ik lees je vraag als een roep om verbinding met God en met Zijn kerk. Erg mooi. Geloven is een voorrecht dat je met anderen mag beleven. Goed om te zoeken naar een gemeente.

In deze reactie wil ik proberen je een beetje te helpen. Allereerst je doop. De doop is een teken van God aan ons. Hij legt de verbinding met ons. Genadig, trouw en loyaal komt Hij naar mensen toe. Het teken van die lijn van Hem naar ons is de doop. Jouw doop in de Rooms Katholieke Kerk is volledig geldig, zit daar maar niet over in. Met die doop heeft de drie-enige God tegen jou gezegd dat Hij jouw God wil zijn. In geloof mag je die belofte be-amen oftewel accepteren. Je mag deze God jouw God noemen.
 
Je zoekt nu naar een weg om mee te leven met een gemeente in je woonplaats. De houding van je man en familie ervaar je als een belemmering. Een paar dingen wil ik je daarbij aanreiken. Zeker na corona kan je veel diensten thuis meemaken. Natuurlijk is dat surrogaat, er gaat niets boven live aanwezig zijn, maar het is beter dan niets. Het kan voor jou een mooi startmoment zijn om mee te leven met een plaatselijke gemeente.

Daarnaast zou ik zeggen, leg contact met de dominee of de kerkenraad van de gemeente waar je bij zou willen horen. Zelf kom ik met regelmaat bij mensen in soortgelijke situatie. Vaak probeer ik dan ook even contact te leggen met de partner die niet meeleeft zodat hij/zij een gezicht heeft bij de gemeente waar de partner bij hoort. Waarschijnlijk kom je in zo'n gemeente mensen tegen die je kunnen steunen en die je zoektocht herkennen. Hopelijk ervaar je dat als een warme deken. 

Je beschrijft iets van je zoektocht. Misschien kan het je helpen om 1 Korinthe 7 eens te lezen. Paulus schrijft een deel van dat hoofdstuk aan mensen die later tot geloof kwamen en een partner hebben die niet gelooft. Mooie dingen schrijft hij; vertaald naar jou, wees trouw aan je man, bid voor hem en misschien mag hij in jou zien dat geloven een mens goed doet. Zorg dan ook dat je niet hard wordt in je oordeel over hem en anderen. Juist jouw context kan je mild maken. Ik hoop dat je die mildheid straks ook in de kerk ervaart. Ons dienen van God schiet altijd tekort. We zijn allemaal parttimers en we leven van Zijn genade en trouw.  

Graag wens ik je veel zegen toe en hopelijk word je binnenkort welkom geheten in Gods kerk.

Hartelijke groeten,
Michel van Heijningen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. (Michel) van Heijningen

  • Geboortedatum:
    08-06-1976
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Alblasserdam
  • Status:
    Actief
177 artikelen
Ds. M. (Michel) van Heijningen

Bijzonderheden:

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Geheim tegenover vriendin

Ik ben een christelijke jongen van 16 en ik heb een probleem. Ik heb sinds 4 maanden verkering met een geweldig meisje waar ik echt veel van houd. Ik wil alles voor haar doen om haar gelukkig te maken...
Geen reacties
25-11-2013

In het gemis gezet worden

Bij ons in de kerk (Ger. Gem.) wordt vaak gezegd dat je maar veel moet bidden om in het gemis gezet te worden. Of om een stervend leven te krijgen. Om ontblotende en armmakende genade te ontvangen. Oo...
67 reacties
25-11-2013

Relatie verbroken

Mijn ex en ik zijn een tijd uit elkaar geweest toch zijn we er allebei achter gekomen dat we elkaar missen en we willen weer langzaam wat opbouwen omdat er niks is wat het tegen zou houden. Toch zijn ...
Geen reacties
25-11-2015
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering