Van rooms katholiek naar reformatorische kerk

Ds. M. (Michel) van Heijningen | Geen reacties | 25-11-2024| 12:10

Vraag

Ik ben een getrouwde vrouw en heb met mijn man een gezin met kinderen. Toen ik mijn man leerde kennen was ik zelf nog geen christen. Op het moment dat wij wilden gaan trouwen, wilde ik graag gedoopt worden en dat ging plaats vinden in de Rooms Katholieke Kerk waar mijn man ook toe behoort. Ik kom uit een gezin die het geloof niet mee geeft in de opvoeding, wel zijn mijn beide oma’s gereformeerd, maar hadden geen actief christelijk bestaan. Ik wilde graag gedoopt worden en daar waren mijn ouders niet blij mee. Ze hebben het wel geaccepteerd! Ik ben dus voor ons trouwen gedoopt.

Al snel in ons huwelijk merkte ik dat mijn man en zijn familie eigenlijk de kerk al verlaten hadden en voor de vorm rooms katholiek waren door hun doopsel. Ik moest de kerk alleen gaan ontdekken met wat hulp van een pastores. Dit lukte enigszins, maar waar ik veel verdriet van heb en had: ik voelde mij niet thuis in die gemeenschap en was heel eenzaam. Maar de Heere bleef mij trekken en bracht mij op de weg van een christelijke gemeente op gereformeerde grondslag. Daar kwam ik tot geloof. Maar mijn echtgenoot wil er niets mee te maken hebben en ik leef nu op papier als rooms katholiek.

We zijn niet ingeschreven in een gemeente, daar heeft mijn man geen behoefte aan. Met mijn hart leef ik als gereformeerd; daar heb ik veel geleerd door preken, enzovoort. Ik zou graag naar de christelijke gemeente in mijn woonplaats gaan, maar voel mij vervolgd en als wees achter gelaten met een keuze die niet goed voor mij was in de katholieke doop. Ik bid vaak voor een uitweg en merk dat Hij mij kracht wil geven om de weg die Hij bedoelt, te gaan. Maar ik durf niet uit angst en zorg. Wat nu te doen met de doop die ik al heb gehad? Is er iemand die mij wat kan helpen met deze situatie?


Antwoord

Beste vriendin,

Dankjewel voor je vraag. Goed dat je de spanning die je ervaart, uit in deze vraag. Ik lees je vraag als een roep om verbinding met God en met Zijn kerk. Erg mooi. Geloven is een voorrecht dat je met anderen mag beleven. Goed om te zoeken naar een gemeente.

In deze reactie wil ik proberen je een beetje te helpen. Allereerst je doop. De doop is een teken van God aan ons. Hij legt de verbinding met ons. Genadig, trouw en loyaal komt Hij naar mensen toe. Het teken van die lijn van Hem naar ons is de doop. Jouw doop in de Rooms Katholieke Kerk is volledig geldig, zit daar maar niet over in. Met die doop heeft de drie-enige God tegen jou gezegd dat Hij jouw God wil zijn. In geloof mag je die belofte be-amen oftewel accepteren. Je mag deze God jouw God noemen.
 
Je zoekt nu naar een weg om mee te leven met een gemeente in je woonplaats. De houding van je man en familie ervaar je als een belemmering. Een paar dingen wil ik je daarbij aanreiken. Zeker na corona kan je veel diensten thuis meemaken. Natuurlijk is dat surrogaat, er gaat niets boven live aanwezig zijn, maar het is beter dan niets. Het kan voor jou een mooi startmoment zijn om mee te leven met een plaatselijke gemeente.

Daarnaast zou ik zeggen, leg contact met de dominee of de kerkenraad van de gemeente waar je bij zou willen horen. Zelf kom ik met regelmaat bij mensen in soortgelijke situatie. Vaak probeer ik dan ook even contact te leggen met de partner die niet meeleeft zodat hij/zij een gezicht heeft bij de gemeente waar de partner bij hoort. Waarschijnlijk kom je in zo'n gemeente mensen tegen die je kunnen steunen en die je zoektocht herkennen. Hopelijk ervaar je dat als een warme deken. 

Je beschrijft iets van je zoektocht. Misschien kan het je helpen om 1 Korinthe 7 eens te lezen. Paulus schrijft een deel van dat hoofdstuk aan mensen die later tot geloof kwamen en een partner hebben die niet gelooft. Mooie dingen schrijft hij; vertaald naar jou, wees trouw aan je man, bid voor hem en misschien mag hij in jou zien dat geloven een mens goed doet. Zorg dan ook dat je niet hard wordt in je oordeel over hem en anderen. Juist jouw context kan je mild maken. Ik hoop dat je die mildheid straks ook in de kerk ervaart. Ons dienen van God schiet altijd tekort. We zijn allemaal parttimers en we leven van Zijn genade en trouw.  

Graag wens ik je veel zegen toe en hopelijk word je binnenkort welkom geheten in Gods kerk.

Hartelijke groeten,
Michel van Heijningen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. (Michel) van Heijningen

  • Geboortedatum:
    08-06-1976
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Alblasserdam
  • Status:
    Actief
178 artikelen
Ds. M. (Michel) van Heijningen

Bijzonderheden:

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

(...) Zij stuurde mij een smsje, maar ze had een verkeerd nummer van mij. En zo zijn er nog vele situaties waarbij ik me afvraag of God mij wil tegenhouden (...)

Aan ds. Hoekman. U wilt van mij weten in uw antwoord op mijn vraag over Gods leiding of het in algemene of specifieke zin bedoeld wordt. Mijn vraag is gesteld naar aanleiding van een specifieke situat...
Geen reacties
25-11-2008

Moeder is depressief

Ik heb een vraag over de situatie bij ons thuis. Het is namelijk zo dat mijn moeder nu al een langere tijd (jaar/anderhalf jaar) heel negatief/depressief is. Wat er precies aan de hand is wil ze niet ...
22 reacties
25-11-2013

Hel onrechtvaardig

Is het bestaan van een hel niet heel erg onrechtvaardig? Mensen worden dan voor tijdelijke zonden, eeuwig gestraft. Dat is toch wreed? Er wordt wel gezegd dat dan juist het kwaad wordt gestraft, maar ...
3 reacties
25-11-2011
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering