Hoe weet ik nu of ik bekeerd ben? (2)
Ds. N. den Ouden | Geen reacties | 27-02-2006| 00:00
Vraag
Beste dominee N. den Ouden, bedankt voor uw reactie. Ik heb uw antwoord 'Hoe weet ik nu of ik bekeerd ben?'gelezen. Het is al een tijdje geleden dat ik de vraag via deze site gesteld heb. ‘Toevallig’ kwam ik weer op Refoweb terecht en wil over het stuk hieronder wat zeggen.
De vraag: Wie is Christus voor jou geworden? Weet u, ik kan hierover niet meer zwijgen. Ik zou zo graag met iemand willen praten die ook weet van de vele vragen, worstelingen, het geroep en gemis naar Hem Die alleen uitkomst kan geven. En nee, helemaal niets vanuit mijzelf: het is enkel Gods genade. Maar iets houdt mij tegen om naar zo iemand toe te stappen. Terwijl ik dat wel zo graag wil. Ik durf het niet. Want er zit zoveel van mijzelf in mijn hart. En als ik mijzelf toch bedrieg. Ja allemaal vragen die mij tegenhouden, want de wereld trekt nog zo aan mij. Maar ik verlang zo naar de verlossing, of God mij wil verlossen.
Want dat mis ik zo: de Vrede in Christus. O daar wacht ik op: elke dag weer. En als ik dan probeer eigen wegen te zoeken dan voel ik mij steeds ongelukkiger worden. Hier op aarde zal het nooit volmaakt zijn. Het zal moeite en verdriet zijn. En strijd, veel strijd. En ik zal de Heere ook weer verdriet doen. Ik ben nog jong en hoeveel jaren zal ik Hem verdriet doen? Ik wil geen zonde doen, maar ik doe het iedere dag weer. Dat vind ik toch zo erg.
Het zal pas volmaakt zijn als we de Heere mogen dienen, voor eeuwig. Bij Hem mogen zijn. Hem mogen prijzen. Voor eeuwig, dan hoef ik God geen verdriet meer te doen. Hem mogen loven en prijzen. Wat zal dat een eeuwig wonder zijn. Daar verlang ik naar. Dat ik dat toch eens met psalm 130:3 echt mee mag zingen.
Antwoord
Hartelijk dank voor je reactie. Ik maak uit wat je schrijft op, dat Jezus Christus toch jouw grootste verlangen en begeerte is geworden. Als je Hem wilt hebben op Zijn eigen voorwaarde, dat wil zeggen, zonder dat er iets van jouw meetelt en bijdraagt, uit vrije genade alleen; dan heb je Hem ook. Veel mensen verwarren het geloof met volle vrede in het geloof. Of zij verwarren geloof met de volle zekerheid van het geloof. Zij zeggen: Ik heb geen volle vrede en geen vaste zekerheid; dan heb ik ook geen geloof. Maar Gods knechten mogen boodschappen in Gods Naam, dat wie Christus willen hebben op Zijn eigen voorwaarden, en door Hem alleen behouden willen worden, vergeving van zonden heeft.
Een uitmuntend mooi boek wat daarin veel onderwijs geeft is het boek van Jakobus Koelman: “Natuur en Gronden des Geloofs”. Ga steeds als een ellendig mens tot God in de Naam van Zijn Zoon. Hij zal zich zeker tot je wenden, en je zult op zijn tijd vrede smaken in Hem. Waak wel steeds voor grote en kleine zonden. Zij blussen de Geest uit, en maken je geweten onrustig. Probeer meer en meer te verstaan wat de leer van de genade inhoudt. Er hoeft en er kan vanuit ons nooit aan enige voorwaarde voldaan worden. Het is alles alleen in Hem. Als je met het Lam tevreden bent, dan zal Hij ook vrede geven in je ziel.
Ik kan begrijpen dat je graag met mensen over deze dingen zou spreken. Als je mensen weet met wie je over deze dingen spreken kunt, overwin dan maar jezelf, en heb jezelf er maar voor over. Als zij zelf weten wat het zeggen wil om van genade te leven, zullen ze niet hard met je handelen.
Wat je schrijft over onze onvolmaaktheid is waar. Wij zijn en blijven onvolmaakt, maar Christus is volmaakt, en door de strijd heen, heiligt Hij Zijn kerk.
Van harte Gods zegen in alle toegewenst,
Ds. N. den Ouden
Dit artikel is beantwoord door
Ds. N. den Ouden
- Geboortedatum:25-10-1969
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Leerbroek
- Status:Inactief
