Wandelen met elektrische ondersteuning

Voor ds. Meeuse (PKN). Er zijn best veel (kerk)mensen die op zondagmiddag/-avond zeker bij redelijk weer een wandeling gaan maken, mits de tweede dienst daarbij niet in de verdrukking komt. Hoe moeten we er over denken als een persoon die slecht ter been is, met een scootmobiel of elektrische rolstoel datzelfde doet? Is het dan geoorloofd (wat is geoorloofd in deze?) om er op zondag, net als een wandelaar, een stukje mee te gaan rijden? Het gaat in mijn vraag dus alleen over het verschil tussen iemand die kan lopen/wandelen en iemand die dat met een scootmobiel of elektrische rolstoel doet.

Vriendelijke groet, een trouwe bezoeker van Refoweb.

De zondag is ons gegeven als rustdag, als dag van en voor de Heere. Om bezig te zijn in Zijn dienst. Maar ook om voor lichaam en ziel tot rust te komen: een rustdag (Genesis 2:2 en 3). Lees het antwoord op de vraag over het vierde gebod in de Heidelbergse Catechismus. Zo wandelde Jezus met Zijn discipelen op de sabbat door het korenvelden  (Mattheüs 12:1). Als Hem dat kwalijk genomen wordt, zegt Jezus: de Zoon des mensen is Heere, ook van de sabbat (Mattheüs 12:9). Want de sabbat is gemaakt ter wille van de mens en niet de mens ter wille van de sabbat (Markus 2:27).
  
En wandelen is een ontspannen bezigheid: het geeft rust en het brengt tot rust. Juist tijdens wandelingen worden de meest vertrouwelijke gesprekken gevoerd. Als men niet meer kan wandelen en zich bijvoorbeeld via een scootmobiel of een elektrische rolstoel moet verplaatsen, is dat in principe niet anders. Al is een gesprek met anderen voeren dan wel wat lastiger.

Ik zie geen enkel bezwaar tegen ‘wandelen’ met een elektrische ondersteuning! Een ieder zij in zijn eigen geest ten volle overtuigd (Romeinen 14:5). Maar we mogen geen aanstoot geven: Romeinen 14:12 en 13).

Ds. W. C. Meeuse