Moeizame verkering van kind
C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 27-06-2024| 10:07
Vraag
Een van onze kinderen heeft een relatie. Nu zien wij dat die relatie niet goed loopt. Ze zijn heel verschillend. Op zich is dat niet erg, maar wij voelen dat het niet klikt. De één heeft een heel goed karakter, waar de ander naar moet luisteren. De één doet alles voor de ander; de ander doet dat niet. Ook op kerkelijk gebied zitten ze niet op één lijn. We hebben al met ze gepraat, maar het landt niet. Het is zo moeilijk om dit te accepteren. Je wilt ze gelukkig zien worden in een huwelijk, maar je bent bang als dit doorgaat dat hun huwelijk strandt.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste ouders,
Natuurlijk is het moeilijk als kinderen àndere keuzes maken dan wij graag zouden willen. Helaas is het niet altijd te voorkomen, want volwassen kinderen nemen hun eigen beslissingen. Zorg dat u er bént als het nodig is, maar ga níét dwarsliggen als uw gesprekken en zorgen niet ‘landen’. Voor u is het moeilijk om te accepteren, maar de kinderen hebben hun eigen leven waarin ú slechts toeschouwer bent. Hoe graag u hen ook al het geluk van de wereld zou willen geven. Leg uw zorgen neer voor uw hemelse Vader, bijvoorbeeld met het “Gebed voor mijn kinderen” van Geeske Wiersma (zie onder). Sta vervolgens áltijd klaar voor een goed gesprek als kìnderen daarom vragen en maak ‘thuiskomen’ niet onmogelijk!
Marijke Rots
Gebed voor mijn kinderen
Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen;
graveer Gij ze daarin met onuitwisbaar schrift.
Dat niets of niemand ze ooit daaruit kan branden,
ook niet als satan ze straks als de tarwe zift.
Houdt Gij mijn kinderen vast als ik ze los moet laten
en laat altijd Uw kracht boven hun zwakheid staan.
Gij weet hoe mateloos de wereld hen zal haten
als zij niet in het schema van de wereld zullen gaan.
Ik vraag U niet mijn kinderen elk verdriet te sparen,
maar wees Gij wel hun troost, als ze eenzaam zijn en bang.
Wil om Uws Naams wil hen in Uw verbond bewaren
en laat ze nooit van U vervreemden, nooit, hun leven lang.
Geeske Wiersma
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
'Één' uit deze vraag is het eigen kind en 'ander' is de relatie. Maar de ouders van 'ander' zeggen het waarschijnlijk precies andersom..
Ga hier als ouder niet tussen wroeten. Je stoot ze alleen maar van je af. Als ouder kun je je zorgen maken, maar ze moeten hun eigen weg kiezen. Soms vallen ze keihard op hun snuit maar dat is wel de beste leerweg.
Geloof me, met 4 volwassen/puberkinderen spreek ik uit ervaring. Loslaten is de enige optie en tegelijkertijd idd vasthouden in gebed.