Teleurstellingen door mijn zonden

C.A. Hoekman | Geen reacties | 18-04-2024| 15:33

Steeds als er een teleurstelling in mijn leven is denk ik: zie je wel, ik ben zondig geweest. Dit komt elke keer terug. Is het echt waar dat God handelt naar hoe ik leef, handelt naar wat ik doe en/of  laat? Ik probeer goed te leven (geen bijzondere zonden bij mijn weten) en misschien zo iets te verdienen, juist omdat ik bepaalde dingen graag wil. Ik weet dat dit niet zo werkt, maar het houdt mij wel gevangen. Misschien omdat ik op veel gebieden tegenslag ervaar en het dan op mijzelf werpt. Een vraag aan ouderling Hoekman...

Beste vraagsteller,

Jouw vraag houdt ons allemaal een spiegel voor. Hoeveel ouderen en jongeren kreunen niet onder de last van het leven. Er is zoveel pijn, zorg, moeite, verdriet, teleurstelling, onbegrip, eenzaamheid, uitzichtloosheid, ik-gerichtheid, geldingsdrang, hoogmoed en je zult zelf nog wel een aantal woorden kunnen toevoegen. Ik hoef het niet samen te vatten, dat doet Jakob voor ons in Genesis 47:9. Farao vraagt vriendelijk en beleefd naar de leeftijd van Jakob. Het antwoord van Jakob is zo levensecht, hij kijkt terug, overziet zijn levensgang: de dagen van de jaren van mijn vreemdelingschap zijn honderddertig jaar, weinig in getal en vol kwaad zijn mijn levensjaren geweest. Het antwoord van de man die 17 jaar later op zijn sterfbed uitroept: “Op Uw zaligheid wacht ik, HEERE!” (Genesis 49:18). Ondanks het weinige en kwade van zijn levensjaren houdt Jakob in zijn vreemdelingschap, in zijn zwerftocht door deze wereld, zijn Verbondsgod over. Zijn God, Die hem leidde, vasthield en zegende om Jezus’ wil. 

Deze geschiedenis van Jakob laat zien waar het in ons leven echt om moet gaan. Gaat het er bij Jakob om dat hij bij de teleurstellingen in zijn leven concludeert, zie je wel, ik ben zondig geweest? Wat denk je? Hij zegt: weinig in getal en vol kwaad zijn mijn levensjaren geweest. Met heel zijn leven keert hij tot zichzelf in en spreekt dit uit voor God en Farao. Jakob kende zichzelf, zondaar van hoofd tot voeten, maar hij kende ook zijn God, zijn God van Bethel, zijn God van Pniël.

Is het echt waar dat God handelt naar hoe ik leef, handelt naar wat ik doe en/of laat? We kijken weer naar het leven van Jakob. Is het echt waar Jakob, dat God handelt naar wat je doet en/of laat? Luister goed naar me, ik heb mijn oude vader Izak bedrogen om vóór Ezau, mijn oudere broer, de eerstgeboortezegen te bemachtigen (Genesis 27). En daarbij heeft mijn moeder mij geholpen, maar we hebben niet samen tot onze God gebeden of Hij mijn vader wilde leiden om mij de eerstgeboortezegen te geven, zoals God beloofd had en ook doen zou. Nee, we hebben het heft zelf in handen genomen en mijn oude vader bedrogen. Mijn broer Ezau was daar, vanuit zijn positie bezien, kwaad om en ik moest voor mijn broer op de vlucht. Soms wordt het loon op een specifieke zonde in je leven op een manier uitbetaald, dat je je hoofd moet buigen en zeggen: ik heb het er naar gemaakt.

En laat God nu zijn Jakob, deze bedrieger, los? Wat denk je van Jakobs ontmoeting met zijn God in Bethel? Gods heerlijke beloften aan Jakob, de belofte van het land waarop hij ligt te slapen, de belofte van een talrijk nageslacht (Genesis 28:13-14). En dan zegt God tot Jakob: “En zie, Ik ben met u, en ik zal u behoeden overal, waarheen u trekken zult, en Ik zal u terugbrengen in dit land, want Ik zal u niet verlaten, totdat Ik gedaan zal hebben, wat Ik tot u gesproken heb” (Genesis 28:14).
  
Wat een heerlijke belofte krijgt Jakob mee. Hij aanbidt God in Zijn wondere liefde en genade  en noemt  Bethel een huis van God en een poort van de hemel (vers 17).

Kunnen we leren uit deze geschiedenis van Jakob?

Ik denk in de eerste plaats om op te houden met de gedachte een teleurstelling in het leven te koppelen aan het: zie je wel, ik ben zondig geweest. Stop daarmee!               

Teleurstellingen en zo veel meer andere problemen en zorgen in het leven, zijn bij Jakob gekoppeld aan het: weinig in getal en vol van kwaad zijn mijn levensjaren geweest. Waarom? Omdat Jakob besefte dat dit het gevolg was van zijn zonde tegen God, kind van Adam. Maar Jakob wist ook van een trouwe God, die zijn leven leidde, ondanks Jakob. Daarom concentreer je niet op je ervaren teleurstellingen, maar breng ze biddend bij onze God en laat ze daar los. Want wanneer God je leven leidt, gaat het goed, ondanks de teleurstelling.
 
Ik denk ook dat je op moet houden met conclusies te trekken en verwachtingen te koesteren op grond van je eigen waarnemingen en gedachten over God. Je probeert goed te leven (geen bijzondere zonden voor zover je weet) en daardoor misschien iets te verdienen, juist omdat je bepaalde dingen graag wil. Laat elke gedachte aan verdienstelijkheid voor God maar varen. Anders kom je steeds meer in de nesten terecht van een onbijbels Godsbeeld.
Jakob ontmoette God niet in Bethel omdat hij zijn leven op de rij had en geen bijzondere zonden deed en daarom stiekem probeerde iets te verdienen. Jakob ontmoette God uit enkel genade. En je kunt begrijpen dat Jakob voor God vreesde, bevreesd was. Hij had zijn vader bedrogen en nu op de vlucht. Kun je dan God ontmoeten? En toch, God laat Zich vinden. Jakob jubelt het uit: Dit is niets anders dan een huis van God en een poort van de hemel. Om Jezus wil, want het was ook toen het enige fundament van zijn Godsontmoeting. Jakobs leven was onlosmakelijk verbonden aan de beloofde Verlosser, die uit Jakobs nageslacht geboren zou worden.

Hoe handelt God? Handelt Hij naar wat wij verdiend hebben? Dan weet ik één ding zeker, dan was de Heere Jezus nooit naar deze wereld gekomen, om te zoeken en zalig te maken wat verloren is. Dan had Jakob, je weet wel die man die het heft in eigen hand nam en daarom vluchteling werd, nooit geprofeteerd over zijn komende Verlosser. En gejubeld: Juda, u bent het! Uit Juda zal de Silo, de  Messias geboren worden (Genesis 49:8-10). De Zaligmaker toen en nu. Jakob geloofde het met heel zijn hart: Hij handelt nooit met ons naar onze zonden. Begrijp je dat Jakob op zijn sterfbed kon zeggen: op Uw zaligheid wacht ik, Heere!

En daarom, stop met allerlei redeneringen over God en Zijn handelen met jou. Stop met de gedachte dat je iets kunt/moet verdienen voor God. Stop met dat alles, want het houdt je gevangen. Of probeer je op deze wijze uit Gods handen te blijven? Vlucht toch tot deze reddende Zaligmaker. Hij alleen kan en wil Verlosser zijn van al je zonden. Hij maakt gevangenen vrij. In je zwerftocht door deze wereld zul je verdwalen, als je het met jezelf blijft proberen. Achter de Heere Jezus verdwaal je nooit. Hij stilt al je vragen en redeneringen, bij Hem mag je uitrusten. Hij handelt nooit met ons naar onze zonden; Hoe zwaar, hoe lang wij ook Zijn wetten schonden, Hij straft ons, maar naar onze zonden niet.

Kom! Zing het maar mee.

Hartelijke groet,
C. A. Hoekman

Dit artikel is beantwoord door

C.A. Hoekman

• Geboortedatum:
  23-09-1943
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

113 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven