Vreselijk moe door slapeloze nachten van kinderen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 5 reacties | 29-03-2024| 15:22
Vraag
Ik ben een moeder van twee kinderen, van 0 en 2 jaar. Ik ben thuis moeder. Mijn man werkt. Ik ben vreselijk moe door de slapeloze nachten van onze kinderen. Ik lees vaak de tip om hulp in te schakelen. Mijn ouders hebben nooit op onze kinderen willen passen. Ik heb het laatst nog gevraagd en gezegd dat ik zo moe ben, ze willen niet. Nu krijgt mijn broer een baby en daar gaan ze wel een dag in de week oppassen omdat mijn broer en schoonzus beide werken. Ergens maakt het mij jaloers, want ik zou ook zo graag willen dat ze eens op onze twee kinderen zouden passen zodat ik eens kon uitrusten, al was het maar één keer.
Hoe ga ik om met deze jaloezie, want ik voel me er echt verschrikkelijk over. Ik praat er veel over met God en ik weet dat jaloezie niet goed is. Andere hulp dan mijn ouders (andere mensen in mijn omgeving) zou ik niet weten te vinden. Mijn schoonouders zijn overleden.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Wat dacht u van de váder van uw kinderen? Heeft hij niet in de gaten dat zijn echtgenote aan het eind van haar latijn is? Laat hèm een vrije dag nemen (of meerdere) zodat u eens lekker kunt uitrusten. U bent niet áfhankelijk van de eventuele oppas van uw ouders!
Jaloerse gevoelens zijn lastig en zeker niet de fijnste gevoelens. Maar in uw geval zijn ze ook nog eens niet nódig (hoewel, wel begrijpelijk hoor) als u terug gaat naar de kèrn van het probleem. U bent een ‘thuismoeder’ en waarschijnlijk vindt u diep in uw hart dat u alles thuis aan moet kunnen. Maar dat is een drogredenering: u hebt wel of geen afspraken met uw man gemaakt over het ouderschap en de daarbij behorende huishoudelijke taken. Maar het gezín is uw gezámenlijke verantwoordelijkheid buiten het zorgen voor een inkomen om. Kinderen heb je sámen, daar zijn én moeder én vader verantwoordelijk voor! Kostwinner kan één van beiden zijn. Of het sámen vormgeven, zoals broer en schoonzus van plan zijn als hun kindje geboren is.
Hoe opa en oma in zulke situaties handelen door op te gaan passen is hún zaak (misschien vinden zij het nódig om een of andere reden die niet binnen uw situatie van kracht is). Leuk of niet leuk, eerlijk of niet eerlijk in uw ogen, dit oppassen is geen beslissing die ú neemt. Praat eerst maar eens met uw echtgenoot! En mogelijk later met uw ouders, broer en schoonzus om weer ‘eerlijk’ en zonder jaloezie met elkaar te kunnen omgaan.
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Hoe is jullie verdere sociale kring? Het klinkt vrij sober omdat ik je alleen hoor over (schoon) ouders. Hoe zijn de verhoudingen met verdere familieleden, vrienden, mensen uit je christelijke gemeente? Kan je hen niet vragen om zo nu en dan op te passen?
Als je in de buurt van het westland woont mag je me contacten, ik pas met liefde op.
Jaloezie... ik begrijp je dat het niet eerlijk voelt. Maar het brengt je niet zoveel verder. En je zet je hart wagenwijd open voor satan.
Ik ben moeder van drie kinderen van 5, 3 en 1. Ik ben ook fulltime thuis voor de kinderen. Maar ik herken echt dat het zwaar is, moeder ben je 24/7 per dag. Nooit houdt dat op. Behalve als anderen he kinderen een keertje overnemen. Mijn ouders en schoonouders doen dat ook bijna nooit en ik merk ook dat ze een hele nieuwe levens invulling gekregen hebben, zoals vrijwilligerswerk en betaald werk. Dat vind ik soms ook best lastig. Ik denk ook dat het Bijbels is dat kinderen ook soms in de generaties opgevoed worden, ik denk dat het vroeger veel normaler was om als grootouders ook bij je kleinkinderen betrokken te worden. Ik vind dat ook erg moeilijk dat ze dat zo weinig doen, als moeder heb je dat ook wel nodig denk ik. Het is non stop keihard werken ...
Ik zou het zeker aangeven bij je ouders hoor. Ik vind het ook niet eerlijk dat zij standaard gaan oppassen bij je broer en dat jij dat nooit hebt... Misschien kun je het regelen dat je ze af en toe bij je ouders brengt als ze toch aan het oppassen zijn?
Mocht je op de Veluwe wonen, dan mag je gerust mijn e-mailadres opvragen bij Refoweb. Ik wil met plezier kijken hoe ik praktisch iets voor je kan betekenen.
