Meisjesnaam als achternaam gebruiken
C. M. Chr. Rots - de Weger | 30 reacties | 28-03-2024| 09:29
Vraag
Ik ben al een aantal jaren getrouwd. Na mijn huwelijk heb ik de achternaam van mijn man aangenomen. Echter gebruik ik deze achternaam alleen in de kerk en op de basisschool van mijn kinderen. Verder gebruik ik hem nooit en gebruik ik nog altijd mijn meisjesnaam. Ik voel me niet de persoon met de achternaam van mijn man. Mijn man zelf heeft er geen problemen mee dat ik mijn eigen achternaam gebruik. Zou ik me hierin moeten aanpassen en toch helemaal de achternaam van mijn man moeten aannemen?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je naam aanpassen... voor de Burgerlijke Stand hoeft dat niet meer, mag je zelfs kiezen welke naam je wilt dragen voor-tijdens-na je huwelijk. Dat een en ander ingewikkelde situaties kan opleveren op bepaalde momenten is een gegeven, maar als je je daar niet aan stoort zou ik maar geen probleem máken waar het niet is.
Iets anders is je gevóél bij de achternaam die je hanteert: en juist dáar moet je zelf uitkomen. Vraag je af hoe het komt, dat je hierover nadenkt. Want er kúnnen redenen voor zijn, maar die weet je ten diepste alleen zélf, nietwaar.
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Achteraf had ik liever meisjesnaam- getrouwde naam gehad ipv andersom. Maar ach, het is maar een formaliteit.
Eens... maar... één in de naam ben je niet, je draagt een dubbele naam, ik ken een voorganger die ook een dubbele naam draagt net als zijn vrouw... dat vind ik wel een mooie gedachten.
Ps. dat een dominee (m) zich mee laat slepen in het postmoderne denken van gelijkheid is een treurig teken aan de wand.
Het is een voorganger/evangelist, geen dominee, hij werkt met mensen buiten onze refobubbel of hij met de dubbele achternaam ook meegaat in het postmoderne denken kan ik er niet van maken, wel weet ik dat Hij gewogen is met anderen, ook anderen die de Heere Jezus nog niet kennen.
We leven in 2024! Ik draag al mijn hele leven mijn meisjesnaam. Zeer bewust! Ik ben geboren uit mijn ouders en niet uit mijn schoonouders. Als ik eenmaal voor de Hemelpoort sta denk ik niet dat God mij ter verantwoording roept omdat ik mijn mans naam niet heb aangenomen. Een zeer ouderwetse gedachtengang.
Scheppingsorde wordt te pas en te onpas gebruikt, met bijvoorbeeld kleding broek/rok, er staat niets over in de Bijbel, haardracht en hoofdbedekking, ja daar staat vanalles over, toch wordt het selectief gebruikt, hoofdbedekking alleen die anderhalf uur in de kerk? Als er in de kerk een avond is met gebed, maar geen kerkdienst niet?
Als je met je man of kinderen bidt of profeteert (Gods woorden naspreken) niet? Lang haar... Hoe lang en mag je het nooit knippen?
Nog een vraag: worden er hoeden bedoeld met hoofdbedekking?
In de Bijbel worden vrouwen vaker genoemd, zie oa Mattheus, in geslachtsregisters, geen achternamen die hadden ze niet.
Dus als een man ook de naam van zijn vrouw draagt hoeft dat niet speciaal met de scheppingsorde of het man/vrouw te maken te hebben.
@Samanthi, je stelt een heleboel punten aan de orde waar ik allemaal niets over heb gezegd, ook niet in relatie tot scheppingsorde. Het gaat mij om het christelijke huwelijk, niet om allerlei meer of minder belangrijke zaken die jij noemt. De Bijbelse geslachtslijnen lopen vrijwel volledig via de mannelijke lijn, precies zoals dat tot enkele decennia geleden ook in Nederland nog steeds zo was. Dat dit denken uitgewist moet worden bewijzen diverse ontwikkelingen in Nederland, denk bijvoorbeeld aan de discussies over dubbele naamgeving van kinderen. Het is bijzonder stuitend dat @Jacobien1976 hier laconiek mee omgaat en vooral uitstraalt: 'Het is 2024, ik kies bewust, ik ben geboren uit..., als ik sta aan de poort, als ik ter verantwoording wordt geroepen...', enzovoorts.
Volgens mij heeft het er wel alles mee te maken...
Ja ik begrijp je punt, maar als een man/vrouw leven zoals God bedoeld zit niet in een naam, maar in gezindheid.
Als je de naam van je man draagt, maar je niet als christelijke vrouw gedraagt, heeft het weinig te betekenen.
Ja ik begrijp je punt echt wel, maar kan stellig beweren dat de scheppingsorde tot uiting komt in samen, eenheid en verschillende taken binnen het gezin.
Ja het uitwissen van normen en waarden komen in de klem, maar dat is al veel eerder gebeurt.
Alles went, óók de achternaam van je vent ;)
- 1
- 2