Gezangen en geestelijke liederen zingen

Uiteraard mag dit gewoon prima, in de zin dat de bijbel het niet verbiedt, en juist hiertoe oproept. Echter is een kerkelijke gemeente in de meeste gevallen onderdeel van een landelijke organisatie en zijn er afspraken gemaakt over o.a. het zingen. Het is ook wel overzichtelijk en duidelijk zo. Er zijn een hoop momenten waarop er wel wat anders gezongen kan worden, zoals bijv bij het zangkoor.

Goed dat je de bijbel goed bestudeert.
Bid er eens met God over, wat Hij van je wil hierin.
Als het goed is draait ons geloof om Jezus verlossingswerk. De psalmen spreken hier soms wel profetisch over, maar niet over het al volbrachte werk van Jezus. Geloof dat hierover zingen de diepste aanbidding is. Neemt niet weg dat de psalmen ook erg mooi en onmisbaar zijn.

Op bijbelse gronden is het prima om naast psalmen ook geestelijke liederen en lofzangen te zingen. Je beperken tot alleen psalmen heeft voor sommigen redenen, maar zorgt ook voor muzikale verschraling en is het voor jongeren ook snel duidelijk dat de kerk nog het minst met Gods muzikale mogelijkheden doet (en je voor 'een mooie sound' er bekaaid vanaf komt).

Een reden kan zijn het vermijden van discussies over welk lied wel en welk lied niet. Zeker in de rechtsere kringen veert men verschrikt op wanneer een zin vrijmoedig over persoonlijk geloven of aannemen spreekt.

Broeder Binnendijk zei er iets moois over in het RD (sept. 2023):

"We hebben allemaal, binnen de kerken en daarbuiten, onze eenzijdigheid. Hoe jammer is het dat er kerken zijn waar men nooit een lied zingt waar de Naam van Jezus in voorkomt. En hoe is het mogelijk dat we gemeenten hebben waar men nooit een psalm zingt? Ze doen zichzelf tekort, ze doen God tekort.”

Zelfs in de meest reformatorische gezindte zingt men in de dienst “gezangen” tenminste, zo zou je dat kunnen zeggen. Want, door maar een enkel geliefd vers van een psalm te zingen trek je deze uit de context en maak je deze psalm tot een gezang. Je pikt er namelijk uit wat in je kraam van pas komt.

Verder is het zingen van psalmen in de denominaties die daar het meest aan hangen vaak niet zo zeer aan de letterlijke tekst gebonden maar meer aan de verabsoluteerde berijming. Laten we bijvoorbeeld eens eerlijk kijken naar psalm 121. De berijming van 1773 verzint er “kwaad, rampen, gevaar, koude en gloed” bij die geenszins in de Statenvertaling van dit vers voorkomen. Het wordt afgedaan als “dichterlijke vrijheid”
De berijming van Opwekking 640 komt dan (in hedendaags Nederlands) veel dichter in de buurt. Toch weet ik zeker dat deze niet zal worden gezongen omdat deze berijming als “gezang” zal worden gezien. Bredero, een tijdgenoot van Datheen zei het al treffend: ‘t kan verkeren.

Het echte opmerkelijke is, dat liederen vaak niet mogen in de Reformatorische kerken.
En dit terwijl de berijmde psalmen zo bewerkt zijn dat het liederen geworden zijn.

Daarnaast staan er in de bijbel tientallen hymnes en liederen verspreid in de boeken.
Die worden ook niet gebruikt, terwijl ze toch wel degelijk tot dezelfde schat behoren als de psalmen.