Ongeloof vergeefbaar
Redactie Refoweb | 6 reacties | 10-10-2023| 08:04
Vraag
In 1 Johannes 1:7 staat dat het bloed van Jezus Christus reinigt van alle zonde. Ik kom in mijzelf alleen maar ongeloof tegen, is ook die zonde vergeefbaar? Er staat immers in Hebreeën 3:19 dat zij niet konden ingaan vanwege hun ongeloof?
Antwoord
Dat weet je dus wat je moet doen: geloven! Pas dan ontvang je vergeving van zonden, door het geloof in Christus. Als de Heere Jezus zijn bediening op aarde begint doet Hij dat met de woorden: bekeert u en gelooft het evangelie. Dat is geen vriendelijk verzoek, maar een bevel. Je moet dus gehoorzamen. Begin er aan. Lees het prachtige antwoord 'Op zoek gaan naar Jezus' van ds. J. Driessen (Ger. Gem.) maar eens.
Of lees deze opwekkingspreek van Boston (de zesde over "evangeliedwang").
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Alleen door het geloof in de Heere Jezus Christus zul je gered worden.
Vertel alles aan Hem, dat is de enige weg.
(Niet het feit dat je weet dat je vol zonden en ongeloof bent.)
Maar als je blijft volhouden tot je dood… Is er geen slachtoffer meer.
De Heere Jezus is gekruisigd door ons ongeloof. Wij wilden niet dat Hij onze Koning zou zijn.
Hij geeft in het proces bij Pilatus en het gedrag rondom Christus op Golgotha een plaatje/ spiegel van wat wij (alle mensen) met God doen. Kijk mens! zegt Hij. Zie je wie je geworden bent?
Zie je hoe je Hem gevangen nam om Zijn mond te snoeren? Zie de leugens waarmee je Zijn woorden verdraaide en krachteloos maakte? Zie de geselende/ striemende woorden waarmee je Zijn kinderen/knechten geslagen hebt toen ze je waarschuwden in Zijn naam? Zie die opdoffer in Zijn gezicht toen je tegen beter weten in zo’n brutale zonde deed? Zie je die doornen en zorgvuldigheden van het leven waarmee je Hem hebt gekroond? Zie je de spot in je gebeden zoals die van de moordenaars aan het kruis? Wel van je problemen, je moeilijkheden van je kruis afwillen maar Hem niet als Koning van je hart. Kom er dan af en haal ons er ook af! Maar Hij bleef… en onder de beschuldigingen zweeg Hij…en bad: Vader, vergeef het hun want zij weten niet wat ze doen!
Zijn Vader wist al naar welke wereld Hij Zijn Zoon zond. Zo lief heeft Hij de wereld gehad. En Christus wist het ook. Hij kende onze harten. Zijn Vader heeft Hem in onze handen overgeleverd om met Hem te doen wat er in ons hart was.
Handelingen 2:23 / STV
23 Dezen, door den bepaalden raad⁴⁷ en voorkennis Gods overgegeven zijnde, hebt gij genomen, en door de handen⁴⁸ der onrechtvaardigen aan het kruis gehecht en gedood;
Nu kunnen jij en ik Hem niet meer zien want Hij is in de hemel bij Zijn Vader. Zijn lichaam is bewaard geweest in het graf. Maar Zijn Vader heeft Hem ook weer opgewekt want Hij heeft al het werk gedaan wat Zijn Vader Hem gegeven had om te doen.
Handelingen 2:24 / STV
24 Welken God opgewekt heeft, de smarten⁴⁹ des doods ontbonden hebbende, alzo het niet mogelijk was, dat Hij van denzelven dood zou gehouden worden.
En Hij is opgevaren naar de hemel. Heeft alle macht gekregen in de hemel en op de aarde. Hij krijgt de eer die Hem toekomt. Daar zal Zijn Vader voor zorgen. Hij was de Middelaar en blijft de Middelaar. Hij is de Priester naar de ordening van Melchizedek. Hij is opgevaren om gaven uit te delen zelf aan wederhoorig kroost om altijd bij Hem te wonen. Aan rebellen. Aan ongelovigen wil Hij Zichzelf nog weggeven. Buig je dan voor Hem neer. De volkomen Gave van de Vader. Wees niet meer ongelovig. Keer nochtans weder.
Inderdaad wordt er van ons geloof gevraagd. Maar hoe doe je dat en wanneer wordt het van je gevraagd? Ik heb iemand eens horen preken 'gewoon maar je hand er op leggen en beamen dat het waar is'. Vind ik ook helpend. Geloof is niet iets wat je uit jezelf kunt forceren. Het moet je ook gegeven worden. Wat is het wat iemand niet kan geloven? Bijvoorbeeld: de lichamelijke opstanding van Jezus of het punt of je wel of niet bekeerd bent? Of dat al je haren op je hoofd geteld zijn? Veel aspecten van het Evangelie daar kan een mens twijfels bij hebben.
Mensen twijfelen en zijn vaak ongelovig. Het lijkt mij onnatuurlijk om nooit te twijfelen. Ook 'bekeerde' mensen neem bijv: Johannes de Doper twijfelde op het laatst of Jezus wel de Messias was.
In ieder geval was hij daarover eerlijk en heeft God zelf hem daarbij geholpen. Johannes stopte niet zijn ongeloof weg om vervolgens te doen alsof hij onkreukbaar was. Als het er opaan komt laat God je toch niet alleen?!!
‘Belijd je ongeloof aan de volkomen Gave van de Vader.’
Het is eigen schuld. Inderdaad ook na genade. Zijn hand zal je daar ook steeds weer brengen. We willen altijd om het kruis heen. Want ook dat ongeloof belijden doen we niet graag (uit angst voor de gevolgen want als iemand mij zo zou behandelen… dan…). Maar Zijn Heilige Geest is sterker. En als je daar weer bent, valt het zo mee en wacht Hij ook niet lang om Zijn vriendelijk aangezicht weer te tonen.
Hij beveelt om te scheppen.
Daarom beveelt Hij te geloven.
Om je aan je ongeloof te ontdekken en zodat Hij het geloof kan scheppen.
(Waarom kan ik hier m’n reacties toch niet aanpassen? Zou veel reacties schelen ;))
Zij waren alleen maar uit het slavenhuis geleid en keken lang niet allemaal dezelfde kant uit. Voor hen was het alleen maar "zien" en niet "geloven".
Ook wij kunnen zeer veel zien in ons leven en velen onder u verwonderen zich daarover. Maar doorzien wij het geheel? Vaak is het maar een fractie en wat doen wij daarmee? Terecht is het korte antwoord: "geloven".
Vertaald uit vanuit de Messiasbelijdende Joden staat er in Hebreeën 3 het volgende:
6. Maar de Messias was als Zoon trouw over Gods huis. En wij zijn dat huis van hem, op voorwaarde dat we stevig vasthouden aan de moed en het vertrouwen geïnspireerd door wat we hopen.
7. Daarom, zoals de Ruach HaKodesh zegt: "Als u vandaag Gods stem hoort,
8. verhard uw hart niet, zoals u deed in de bittere ruzie op die dag in de woestijn, toen u God op de proef stelde.
9. Ja, uw vaderen stelden Mij op de proef; Ze daagden Mij uit en ze zagen Mijn werk veertig jaar lang!
10. Daarom walgde Ik van die generatie die Ik zei: 'Hun harten dwalen altijd af, ze hebben niet begrepen hoe ik de dingen doe';
11. in mijn boosheid zwoer Ik dat ze mijn rust niet zouden binnengaan.'
12. Pas op, broeders, zodat er in niemand van u een kwaad hart zal zijn zonder vertrouwen, dat u ertoe zou kunnen brengen afvallig te worden van de levende God!