Hooglied en Joodse canon
Herziene Statenvertaling | 1 reactie | 28-06-2023| 07:59
Vraag
Waarom staat het boek Hooglied vol met hoofdletters (zowel in de Statenvertaling als de Herziene Statenvertaling), suggererend dat de bruid God, of mogelijk Jezus is, terwijl er bij mijn weten geen hoofdletters gebruikt worden in de grondtekst? Salomo was getrouwd met een dochter van Farao (bijv. 1 Koningen 3:1), maar zij woonde niet in het paleis (2 Kronieken 8:11). Zoals ik wel eens begrepen heb zijn er zwarte Farao’s geweest en mogelijk trouwden ‘blanke’ Farao’s ook wel met zwarte vrouwen uit Nubië (Kush). Mogelijk valt hierdoor Hooglied 1 en 3 iets beter te begrijpen.
Op Wikipedia staat het onderstaande: “Het Hooglied werd in de 2e eeuw door de hillel toegelaten tot de joodse canon, na een periode van controverse in de 1e eeuw, toen de sjammai tegenstanders waren van toelating. Toelating vond plaats op basis van de aanname dat Salomo de auteur was en het werk allegorisch gelezen moest worden, waarbij het onderwerp niet seksueel verlangen was maar Gods liefde voor Israël. Rabbi Akiva pleitte voor acceptatie in de canon, maar verbood het gebruik van het Hooglied bij gewone festiviteiten (zoals bruiloften).”
Is dit correct en is dit boek geen onderdeel geweest van de Joodse canon sinds de tijd van Salomo? Is er mogelijk redactie gevoerd aan het boek, net zoals in Spreuken 25:1 het geval lijkt te zijn?
Antwoord
De HSV is een herziening van de oude Statenvertaling. Dit betekent dat de vertaalprincipes achter de SV zo veel mogelijk zijn gerespecteerd en gehandhaafd. Zoals je in de kanttekeningen kunt lezen hebben de statenvertalers ook gekozen voor een allegorische uitleg, zij het anders dan de Joodse rabbi’s. Dat verklaart ook het gebruik van hoofdletters.
Toch komt er ook in reformatorische kring meer en meer ruimte voor een meer letterlijke toepassing van de tekst. Als we geloven dat het huwelijk een afschaduwing is van de band tussen Christus en Zijn Kerk, moet dat mogelijk zijn. Dan is er ook een betere exegetische basis om de lijnen door te trekken naar het geestelijke leven.
Wanneer het gaat om Hooglied 1:5 is het goed om te beseffen dat hooggeplaatste Israëlitische vrouwen ernaar streefden om hun huid zo min mogelijk aan de zon bloot te stellen. Een lichte huid werd als teken van schoonheid gezien. Een vrouw die dagelijks in de wijngaard moest werken, had dus weinig mogelijkheden om aan haar (wijngaard = ) uiterlijk te werken. Ik denk dat dit de meest voor de hand liggende verklaring is die ook het best in de context past.
In de tijd van Salomo was er nog niet echt sprake van een officiële Joodse canon. Er waren ongetwijfeld vele bronnen, maar pas ten tijde van de ballingschap werd begonnen om de bestaande teksten te inventariseren en te bundelen. Daarbij is ongetwijfeld redactioneel werk verricht. Pas na de val van Jeruzalem is de definitieve canon van het Oude Testament door de Joodse gemeenschap vastgesteld.
Hartelijke groet,
Reinier de Blois
Dit artikel is beantwoord door
Herziene Statenvertaling
- Kerkelijke gezindte:Divers
- Woon/standplaats:Divers
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
In het Hebreeuws komt geen enkele hoofdletter voor. Omdat men het Hebreeuws niet machtig willen vertalers in hun ogen belangrijke zaken accentueren door hoofdletters te gebruiken om zoveel mogelijk de intentie van de Hebreeuwse tekst naar voren te laten komen. Voor de grondtekst maakt het niet uit, de individuele woorden geven de juiste richting en verbinding aan en zetten dat in de juiste context neer.
