Verliefd op ongeneeslijk zieke vriend
C. M. Chr. Rots - de Weger | 3 reacties | 23-02-2023| 11:58
Vraag
Ik (vrouw, eind 30) heb gevoelens voor een man. Hij is ondertussen ongeneeslijk ziek. Wij hebben al ruim 10 jaar een mooie vriendschap. We hebben veel gedeeld, maar inmiddels is dat gevoel van vriendschap overgegaan in liefde. Ik zou alles voor hem willen doen. Hij is daar zelf wat minder duidelijk over. De liefde is niet wederzijds en nu vind ik het moeilijk om vrienden te blijven omdat mijn gevoelens dieper gaan. Zo lange vriendschap is een mooie periode om op terug te zijn, maar als ik weet dat de liefde niet wederzijds weet ik niet of ik deze vriendschap nog kan blijven dragen en elke keer als ik hem zie aan mijn liefde voor hem herinnerd wordt.
Wat moet ik doen? Stoppen met deze vriendschap, rouwen en er los van komen? Of heeft u nog andere tips?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Wat een moeilijke vragen stel je! Vriendschap die overgaat in liefde is heel mooi, maar tegelijk vertel je dat hij ongeneeslijk ziek is. Praat dáár met hem over, hoe moeilijk en verdrietig het ook is. Want ik kan me voorstellen dat hij juist door zijn ziek-zijn bang is om zich verder aan jou te binden. Níet omdat hij geen liefde zou voelen, maar juist ómdat hij liefde voelt en jou verdriet zou willen besparen. Het is van mij een gedachte, maar heb jíj dat al eens bedacht?
De liefde is niet wederzijds, schrijf je. Mijn vraag is dus: ís dat zo, na al die jaren mooie jaren van vriendschap, óf is het jouw interpretatie? Praat daar met elkaar over: open en eerlijk. Juist in het ziek-zijn is eerlijkheid en openheid geboden! Gebruik de tijd die jullie beiden nog krijgen, zodat de periode van rouw niet iets wordt van ‘had ik nou maar...’! Nú stoppen met deze vriendschap is een optie, maar niet eerder dan dat jullie álles -en dan bedoel ik ook echt alles: wat houdt vriendschap in, wat is liefde voor jullie, wanneer géef je, hoe ontvang je, enzovoort- hebben besproken. Is uiteindelijk de conclusie dat je je eigen weg moet gaan zorg dan dat het kán, want ook veertien jaren van vriendschap zet je niet zomaar overboord!
“Rouwen en er los van komen”, zoals je schrijft is niet slechts iets wat hooguit een beetje tijd kost, maar is een levenslang proces om te verweven met je verdere leven!
In alle gevallen: sterkte toegewenst,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Naast het al gegeven antwoord zou het ook goed kunnen zijn voor jezelf af te vragen waarom je het zo moeilijk zou vinden gewoon vrienden te blijven, zonder 'meer'. Zou het kunnen zijn omdat je het moeilijk vindt dan zijn verdere proces van zo dichtbij mee te maken? Is hij jouw steun ook als gewone vriendin niet sowieso waard?
Eerlijk praten maakt alles goed.
Is het wel echte liefde, of kan het misschien zijn dat je in emotie door zijn ziekte er meer voor hem zou willen zijn? Hem wil verzorgen? Dat kan veel gevoelens losmaken! Maar dit hoeft geen liefde te zijn, dit kan ook een opvlieging zijn. Maak je niet gek!
Het kan helpen om zo weer met beide benen op de grond te staan. En verder zal de tijd je het leren hoe en wat.
