Vraag
Ik heb op latere leeftijd te maken gekregen met een -naar ik achteraf vernam- gediagnosticeerd narcistisch psychopathische werkgever die ook ‘gaslighting’ niet schuwde. Dus zonder geweten en empatisch vermogen en telkens op zoek om zich boven een ander te profileren. Deze man is allerminst in staat om zijn naaste lief te hebben als zichzelf, terwijl hij zegt niets met God te hebben. Deze man is volgens mijn informatie uit eerste hand door omstandigheden in zijn jeugd zo geworden. Is deze man door toedoen van anderen verloren?
Ik vind het niet gepast om hier direct het stickertje “niet uitverkoren” op te plakken. In de Heidelberger Catechismus vraag 12 staat “is er enig middel, waardoor wij deze straf zouden kunnen ontgaan en wederom tot genade komen?”, met daarop als antwoord: “God wil dat aan Zijn gerechtigheid genoeg geschiedt (= voldaan wordt); daarom moeten wij daaraan óf door onszelf, óf door een ander volkomen betalen.” Aangezien een gediagnosticeerd narcistisch psychopatisch persoon geen geweten heeft kan hij/zij geen last krijgen van berouw of inkeer en dergelijke.
Mijn vraag is: is deze persoon door toedoen van anderen voor eeuwig verloren of is er realistisch gezien nog hoop?
Antwoord
Beste vragensteller,
Je geeft in jouw vraag enkele kenmerken weer die passen bij de diagnose narcistisch psychopathisch persoon. Ook geef je aan dat betreffende persoon door omstandigheden in zijn jeugd zo geworden is. En dit brengt jou tot het stellen van de vraag: Is deze persoon door toedoen van anderen voor eeuwig verloren of is er realistisch gezien nog hoop.
Er kunnen zeker gebeurtenissen in het( (jonge) leven plaats hebben gevonden waardoor iemand in bepaalde omstandigheden terecht is gekomen. Psychische omstandigheden, verslavingen op welk gebied ook, zijn helaas vaak een gevolg van bepaalde gebeurtenissen die iemand mee heeft moeten maken, door heeft moeten maken. Iemand zegt dan wel eens: Zo ben ik geworden, zo was ik niet. Zoals ook het klassieke doopformulier weergeeft zijn wij echter allen in zonden ontvangen en geboren, en daarom kinderen des toorns, zodat wij in het rijk van God niet kunnen komen, tenzij wij van nieuws geboren worden. Nu kunnen er zeker zaken in het leven plaatsvinden, waardoor wij niet geleid worden tot Christus, de Deur van het Rijk van God, maar meer en meer van de enige weg tot de zaligheid afgehouden worden, er bij vandaan gehouden worden, maar per definitie liggen wij allen verloren in Adam en dat door eigen schuld.
Goed dat je, naast de gestelde diagnose, niet direct het stickertje op wil plakken, namelijk: “niet verkoren.” Ik denk dat je het überhaupt niet zou moeten willen om een dergelijk stickertje bij iemand op te plakken. Het is zeker waar dat er wel gesteld wordt dat een dergelijk persoon geen geweten heeft, gewetenloos bezig kan zijn, en dat het moeilijk is, misschien wel haast onmogelijk om te veranderen, maar wat onmogelijk is bij mensen is mogelijk bij God. Realistisch gezien was het onmogelijk dat Elizabeth nog een kind zou krijgen, dat Maria zwanger zou worden zonder gemeenschap te hebben gehad met een man, maar toch hebben deze gebeurtenissen plaatsgevonden. Met diagnoses stellen, stickertjes plakken, kijken we ‘in’ een mens en die diagnoses kunnen heel realistisch zijn, maar we kijken dan slechts naar beneden. We hebben ook altijd omhoog te kijken, op God te zien, Die bij machte is om verandering te geven, want we belijden toch: Ik geloof in God de Vader, de Almachtige?! Zou er voor Hem iets te wonderlijk zijn? Zeker het zal wonderlijk zijn in onze ogen, maar God is ook een God van wonderen. En zo is er dus realistisch gezien nog hoop. De door jou genoemde persoon geeft aan niets met God te hebben, jij/wij wel toch?
Het is niet eenvoudig genoemde persoon op professionele hulp te wijzen, want mensen met de door jou genoemde diagnose accepteren niet snel hulp. En ook al accepteren ze die wel, dan nog is het niet eenvoudig om te veranderen; het belangrijkste is dat er motivatie is om te veranderen, maar daar ligt vaak het probleem.
Wat dan als er realistisch gezien nog hoop is? Mogelijk kun je hem niet wijzen op God omdat hij niets met God heeft, maar je kunt God wel op hem wijzen. Waar God op de voorbede van Mozes en Aäron water uit de steenrots deed komen in die voor de mensen toen niet te veranderen situatie, daar kan Hij ook nu verandering geven in de door jou geschetste situatie. Ik hoop dan ook dat jouw vraag mede gesteld is uit bewogenheid over de onsterfelijke ziel van deze persoon en je ook een voorbidder mag zijn voor hem, zodat er verandering mag komen in zijn persoonlijkheid en hij ook het levende water mag gaan drinken uit de Steenrots, de Heere Jezus Christus.
Een hartelijke groet,
Ds. P. C. van Keulen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.C. van Keulen
- Geboortedatum:17-06-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Bodegraven
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
