Anoniem evangeliserend kaartje sturen

Ik heb het verlangen om het Woord van God te delen met mijn naasten. Alleen vind ik dit heel erg eng om te doen. De laatste tijd komen de gedachten steeds vaker naar boven om jongeren uit mijn gemeente anoniem een kaartje te sturen om ze te bemoedigen. Er zijn best veel jongeren bij ons uit de kerk die aan de buitenkant niet veel met het geloof hebben. Als ik er over na denk dat zij allemaal verloren gaan, doet het me pijn, terwijl ik niet veel met hen heb.

Alleen twijfel ik heel erg of ik wel überhaupt een kaartje moet sturen en/of dat anoniem moet doen. Ook vind ik het lastig omdat ik zelf nog niet zeker weet of ik bekeerd ben. Wel weet ik dat God in mij begonnen is. Wat moet ik doen?

Beste vragensteller, 

Bedankt voor je vragen. Ik lees eigenlijk twee vragen die met elkaar in verbinding staan. De eerste vraag die je stelt is m.i. vooral een praktische vraag. Je stelt aan het eind ook een tweede vraag: je weet niet zeker of je bekeerd ben. Wat moet je doen? 

1. De eerste vraag is vooral een praktische vraag. Laat ik allereerst zeggen dat ik het prachtig vind dat jij zo bewogen bent met je medekerkgangers. Het laat zien dat je het gewicht van het evangelie begrijpt! Iedereen die buiten het geloof in Christus sterft gaat verloren. Als jij dit nu écht gelooft?! Als je écht gelooft dat niemand zonder Jezus kan sterven, dan mogen we toch, dan moeten we toch, alle middelen die wij hebben inzetten om mensen te wijzen op de vergeving die er is in Jezus Christus? Dus: Ja, ook een anoniem kaartje of een berichtje. Daar wil ik je wel een overweging bij meegeven. 

Overweeg dit eens: “Want God heeft ons niet gegeven een geest van vreesachtigheid, maar van kracht en liefde en bezonnenheid. Schaam u dan niet voor het getuigenis van onze Heere, en ook niet voor mij, Zijn gevangene, maar lijd met mij verdrukking om het Evangelie, overeenkomstig de kracht van God” (2 Timotheüs 1:7-8). 

Wij worden in de Bijbel opgeroepen om ons niet te schamen voor de getuigenis van onze Heere (het evangelie). Als mens zijn wij vaak vreesachtig voor de reacties van anderen. Neem de bovenstaande tekst in overweging; schaam je het evangelie niet en heb geen geest van vreesachtigheid (angst). Misschien durf je dan toch je naam onder de kaart te zetten? 

2. In het slot van je vraag twijfel je of je bekeerd bent. Die vraag kan ik niet beantwoorden. Die vraag kun en moet je zelf beantwoorden. Hoe ligt dat in mijn hart? Bevraag en onderzoek jezelf: heb ik Jezus lief? Kan ik niet meer zonder Hem? Ben ik met mijn zonden tot Jezus gegaan? Eén ding is wel belangrijk. Je wilt het evangelie delen met de jongeren uit je kerk. Kun je het evangelie delen als jezelf Jezus niet kent? Het antwoord is: nee! Hoe kun je iemand overtuigen om heel zijn hebben en houden aan Jezus toe te vertrouwen, terwijl je dat zélf niet hebt gedaan. Voordat je een kaartje op de bus doet (al is daar natuurlijk nooit wat mis mee) is het belangrijk om dat eerst helder te hebben. Jezus vraagt jou om deze vraag te beantwoorden: “Hebt Gij mij lief?” (Joh. 21:16). 

Met een hartelijke groet,
Ds. H. A. Neervoort

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. A. Neervoort

• Geboortedatum:
  18-12-1992
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuwe Tonge en Herkingen
• Status:
  Actief

9 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven