Vader haten
C. M. Chr. Rots - de Weger | 8 reacties | 18-11-2022| 14:50
Vraag
Hoe ga ik om met intense woede? Ik woon thuis, maar ik haat de man die mijn vader genoemd wordt. Echt zo intens dat het mezelf verteert. En ik wil niet meer bij die man in de buurt zijn. Over een paar maanden kan ik uit huis, maar het moet volgehouden worden zonder woede-uitbarstingen. Dus hoe kan ik mezelf onder controle houden? Hoe kan het dat mensen die zo christelijk doen, de term “wekt uw kinderen niet tot toorn” niet lezen in de Bijbel?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Lieve jongere, wat een moeilijke vraag, en wat een moeilijke situatie beschrijf je! Achter je korte brief gaat ongetwijfeld een lang en verdrietig verhaal schuil. En wat moet ik daar nu op zeggen... je vader ís je vader, ook al gedráágt hij zich niet zoals zou moeten. Zoals je als kind mag verwachten.
Als de situatie thuis niet véílig voor je is, zou ik direct contact opnemen met bijvoorbeeld jullie huisarts, of met het maatschappelijk werk van de burgerlijke gemeente. Dat is het eerste waar ik aan denk. Maar je schrijft dat je jezelf nog een paar maanden onder controle wil blijven houden, totdat je uit huis kan gaan. Bedoel je daarmee dat je op kamers gaat wonen? En is het dan voldoende als je tot die tijd ‘controle’ hebt? Heb je nu een eigen plekje in huis, waar je je terug kunt trekken? Oh, ik heb nog veel meer vragen... en zoek naar woorden om je enigszins te kunnen helpen!
Woede is een verterend vuur, terwijl je dit vuur niet kunt uitdoven. Wil je het beheersen, dan moet je zorgen dat er geen ‘rommel’ meer opgegooid kan worden. Dus: een logeerplek zoeken, je zoveel mogelijk terugtrekken op je eigen kamer, een dagboekje bijhouden waarin je je gevoelens (negatieve én positieve!) opschrijft of uittekent, iemand in je directe omgeving in vertrouwen nemen (vertrouwenspersoon of mentor op school bijvoorbeeld?). Zulk soort dingen.
Je ziet, dat ik expres niet schrijf over de kerk, je dominee of wijkouderling want juist ook daar lijkt de nodige boosheid over te gaan. Boosheid, die gemakkelijk wrok kan worden maar die nu allereerst beheerst moet kunnen blijven worden. Tótdat je je hart wilt en kunt uitstorten bij onze hemelse Vader die er áltijd, onder alle omstandigheden, voor Zijn kinderen wil zijn. Ik denk, dat je nog jong bent en dan zul je er misschien nog niet aan toe zijn om te bidden. Maar ik wens je wél toe dàt je het kunt.
Ik wens je eveneens uithoudingsvermogen toe en waar nodig: mensen die jij kent die jóu kennen, mensen die je vertrouwt want ‘dit geheim’ is te groot voor je!
Marijke Rots
Ps. Natuurlijk mag je opnieuw schrijven!
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Altijd mooi en voldoening gevend, rakend, om te lezen hoe Marijke Rots een vraag met heel veel open eindjes van een allesomvattend, evenwichtig antwoord weet te voorzien.
En er zijn er wel meer hoor, maar in de categorie vragen die u beantwoord valt het me misschien meer op. Dank de Heere maar voor deze gave, want dat is het wel denk ik.
Ik heb namelijk een broer die dat ook heeft gehad en boos uit huis gegaan is.
Ik zal je iets vertellen van het gezin waarin Ik opgroeide nu al vele jaren geleden.
Mijn vader moest in plaats van te gaan leren met z’n twaalfde jaar van school, om de kost te helpen verdienen. Als teenager beleefde hij de oorlog, zijn moeder was al voor de oorlog overleden zijn vader in de oorlog, en hij zelf werd gedwongen om voor de duitsers te werken. Vele malen heeft hij op jonge leeftiid (jouw leeftiid) de dood voor ogen gehad. Dit heeft mijn toch Lieve vader een trauma bezorgd waar wij als kinderen allemaal iets van mee gekregen hebben. Verschillende van mijn broers hadden grote moeite met mijn vader vanwege het zelfde karakter. Gelukkig zijn bij het ouder worden de scherpe randjes er wat af gegaan, en toen m’n vader overleden was hebben we. De kist met onze Pa op de schouders naar het Graf gedragen. Pas bij zijn sterven realiseerden we ons dat pa een oorlogstrauma had. Ik heb het mezelf echter nooit kunnen vergeven dat we tot die realisatie kwamen na zijn sterven! Ik moest hieraan denken toen ik jou brief las. Wat ik hiermee wil zeggen? Is je vader misschien iemand die hulp nodig heeft? Worsteld hij misschien met een probleem wat hij met zijn kinderen niet bespreken kan? Zoals ik al schreef, er is jammer genoeg niet zoveel informatie in je brief over wat er nu echt speelt, en daarom niet zo eenvoudig om je echt te helpen. Het huis uitgaan kan soms de oplossing zijn, maar kan het ook moeilijker maken om een verhouding te herstellen. Ik vroeg me af als je een moeder hebt waar staat zij in deze situatie? Is er een familie lid die je kan helpen om deze verdrietige situatie eens van een andere kant te bekijken of het gesprek met je vader aan zou kunnen gaan?
Er zijn in dit leven helaas zoveel momenten waarop mensen zeggen: Als ik dat eerder geweten had! En daar wil ik je graag voor bewaren!
Heel veel sterkte en schrijf gerust terug!
wat u schrijft is aandoenlijk.
mag ik u een situatie schetsen die nu gaande is?
een vader die alles voor zichzelf wil
2 voor wat hij zelf doet,een ander daarvan de schuld geeft.
3vrouw en kinderen dagelijks vernederd,uitscheld
4 vrouw alle mannenwerk[schilderen,witten,tuin uitgraven,vloer uitbreken echt zonder stop.[man heeft er tyd gnoeg voor,komt vroeg thuis,]
5 bij haar andere drukke bezigheden,komt dit erbij. kinderen was koken huis, schoonouders of andere behoeftige verzorgen waar nodig is.
6 niemand mag echt komen,dan zegt de vader,jij houd zeker meer van hen dan van mij.[ zijn vrouw is lief voor hem]
7 scheld ook op eigen ouders,op allen die heel goed voor hem zijn.
8praat mooi als de ouderlingen er zijn,ja praat 5kwartier in een uur.
9kan zo liegen,dat je paf staat.
10 doet thuis niks,maar vertelt van zn werk,dat hij alleen goed is.
11heeft vrouw deur uit getreiterd,ze zou bij een zus tot rust komen
12 na aandringen van zwagers,naar een psycholoog.
13 de raad,meegekregen vraag de psycholoog om raad,voor jouw doen en laten,waar je andere de schuld van geeft.[degene die hem vriendelijk raad gaf,mag er niet meer in.]ok daar spreekt de vader lelijk over.
14moeder mag er niet meer in
15 alles is van hem
moeder v d kinders kan 100 procent werken vind deze vader.
16 de mensen waar deze vader mee omgaat,weten niet hoe hij thuis,hen allen,ook zn kinderen voor vanalles uitmaakt.hen aan t werk zet,en later zegt dat hij zo druk is[deed niks]
17 kinderen mogen niks van hun ouders zeggen,is zonde.
18kind durft niet over vader praten,tegen ouderlingen,of ds. kind moet gehoorzaam zijn,zet anders zn pa voor gek
19zoon zei tegen moeder,,mama waarom bidt papa nooit met ons,hij scheld alleen maar.
komt er iemand,is pa poeslief.
20 kind wil zn pa niet voor gek zetten,gaat elke dag naar een ander,eet zelfs bij een ander.
want...als hij zegt,maar pa zo was het niet? u zegt dingen die niet waar zijn,
dan de vader zo vreselijk tekeer gaat.
dit is nog maar het topje v d berg............
21 moeder mag geen vriendinnen houden,mag helemaal niks
maar als de vrienden er zijn,met hun gezin,dan raagt de vader,kom je gouw terug.
22 niemand durft dan te zeggen,straks worden jullie en wij allen zo vreselijk uitgescholden,vernederd...
23 nooit is iets uitgekomen wat beloofd is,nooit,veel beloven,maar...alles ja alles is voor de vader,zelfs vrouw gedwongen extra te werken,wan hij wenste een bmw
en doet ze t niet,o berg je maar.dus..doet ze t wel.
stel P31 dat vragensteller hierin zit,,,,,,,,,,,,
dan is de wijsheid van Salomo nodig
hoop dat u niet boos bent op mij,en niet zegt,kijk eerst maar naar jezelf,je mag van een ander niks zeggen
de maatschappelijke werkers schieten als paddestoeltjes uit de grond
alles is door de ....zonde..
maar................. we mogen elkaar toch helpen,waar nodig is.
maar....zoiemand is niet te helpen deze vragensteller met zijn evt moeder en broer of zussen,die moeten geholpen,die zijn te bescheiden,ja soms bang voor de man.
maar.als de man/vader niet wilt om zichzelf te laten grondig nakijken,houdt alles OP.
en t gezin naar de ondergang,met vele trauma,s toch?
schoonouders helpen,waarvan de moeder ook huilend over straat....
31!,stel dat vragensteller in zo,n geschetste situatie zit,wat zou u hem dan aanraden?
Gebed en een Godswonder is nodig.
mevrouw Rots geeft altyd zulke fijne antwoorden,waar iedereen wat aan heeft.
zoals ik heb aangegeven staat er niet zoveel in deze jonge vriend zijn brief van wat er nu precies gaande is en daarom niet zo eenvoudig om echt te helpen.
De situatie die u (fictief?) beschrijft kunt u uitgebreid vinden als u naar Google gaat en als zoek opdracht geeft narcisme. Daar vind u precies wat u beschrijft. En als dat de situatie is van deze vriend is er helaas maar een oplossing, vertrek.
Ik heb niet willen zeggen dat deze jonge vriend onder alle omstandigheden thuis moet blijven wonen. Maar soms als je de achtergrond weet is het makkelijker om met het probleem om te gaan, dat heb ik willen benadrukken.
was het maar fictief
Ik begrijp wel dat dit veel in lezers los kan maken, maar ik weet niet of de vragensteller daarmee geholpen is.