Het verlaten van je gemeente

Ds. G.A. van den Brink | Geen reacties | 09-08-2022| 13:25

Vraag aan ds. G. A. van de Brink. In de onderstaande video zegt u, en u citeert Ryle: “Als in een gemeente blinden niet ziende worden en doven niet gaan horen en doden niet opgewekt worden door het evangelie, dan is Christus daar niet aanwezig (...) en dan moet een christen daar ook niet zijn.” Maar Jeremia kreeg op voorhand te horen dat bijna niemand hem zal horen en Noach heeft 120 jaar gepredikt. Ook Jezus had minder vrucht op Zijn preken dan Johannes de Doper. Klopt het dan wel wat Ryle zegt?

Of er mensen tot geloof komen dat weten wij simpelweg niet. Bovendien, is het niet zo dat Luther de kerk van binnenuit heeft willen hervormen, maar uiteindelijk uit de kerk is gezet? Hij zei toch juist dat je moet blijven in de kerk waar je geboren bent? Jezus ging ondanks alles naar de synagoge. Hoe verrot de kerk ook was in die dagen. Als volgens u de voorzienigheid geen argument mag zijn om mensen bij de kerk te houden waarin ze geboren zijn, wat is dan nog wel doorslaggevend?

Paulus zegt in Filippenzen 1:18: “Wat dan? Nochtans wordt Christus op allerlei wijze, hetzij onder een deksel, hetzij in der waarheid, verkondigd; en daarin verblijd ik mij, ja, ik zal mij ook verblijden.” Dus ook al zijn de kerkelijke leiders meer bezig met hun eigen reputatie, dat mag toch geen reden zijn om een gemeente te verlaten? Bovendien, is het niet de ervaring van de meeste die veranderd zijn van gemeente of kerkverband, dat zij erachter zijn gekomen dat het overal wel wat is? Het is nergens volmaakt. En velen nemen tenslotte afscheid van de kerk.

Tenslotte, wel hartelijk dank voor de inleiding over “Het evangelie zonder kleine lettertjes”. Het geeft veel eye-openers. Ik herken het helemaal. Ik vraag me alleen af of het verlaten van de gemeente wel soelaas biedt. Is er geen uitnemendere weg?

Beste vragenstellers,

Dank voor je vraag. Ik voel me bevoorrecht om een gesprek als dit te mogen voeren! Hieronder geef ik een aantal overwegingen mee. 

Als je pleit voor loyaliteit aan de gemeente waarin je zit, ben ik het met je eens. Maar als je beargumenteert dat je hoe dan ook niet weg moet gaan, ben ik het oneens. Er kunnen altijd uitzonderingen zijn die de regel bevestigen. Stel dat je geboren bent in een vrijzinnige gemeente waar fundamentele leerstukken over God en Christus worden geloochend, moet je dan blijven? Uiteraard niet. Waarom niet? Omdat Christus daar niet is en Gods Geest er niet werkt. Evenzo, als je moet constateren dat de prediking in je gemeente niet gepaard gaat met wedergeboorte, zie ik geen enkele reden om er te blijven (Dordtse Leerregels III/IV. 17). 

Er is een preek van John Owen over Ezechiël 47:11: “Maar de moerassen ervan en de poelen ervan zullen niet gezond worden: ze zijn aan het zout prijsgegeven.” Hij betrekt dit op gemeenten die niet (meer) in verbinding staan met de stroom van levend water vanonder het altaar. Zulke gemeenten zijn prijsgegeven, ga er weg. 

De vergelijking met de situatie van Israël in het Oude Testament gaat niet op. Dat was een theocratie, er was geen andere optie dan deel te blijven uitmaken van het Joodse volk. Dat is veranderd in het Nieuwe Testament (zie Handelingen 13:46).
 
Jezus Zelf geeft aan hoe in de tijd van het Nieuwe Testament predikers moeten reageren als ze merken dat het Evangelie met ongeloof en onbekeerlijkheid wordt beantwoord: “En als er zullen zijn die u niet ontvangen en niet naar u luisteren, schud dan, als u vandaar weggaat, het stof af dat onder uw voeten zit, tot een getuigenis tegen hen” (Markus 6:11).

We moeten dominees niet zomaar vergelijken met Noach, Jesaja, Jeremia of andere oudtestamentische oordeelsprofeten. Paulus duidt verkondigers van het Evangelie niet aan als oordeelsprofeten maar schrijft: “Hoe lieflijk zijn de voeten van hen die vrede verkondigen, van hen die het goede verkondigen!” (Romeinen 10:15; vgl. Jesaja 52:7; Nahum 1:15). Een dominee is geen dienaar van Christus als hij wel het oordeel preekt maar niet de blijde boodschap van vrede door het geloof.
 
Afrondend: ik schrijf dit alles niet om jou zo snel mogelijk weg te krijgen uit je gemeente. Weggaan uit een gemeente omdat Christus daar niet meer is, is een buitengewoon aangrijpend besluit. Ik proef in je mail dat je er rekening mee houdt dat Christus niet meer in jouw gemeente aanwezig is, en ik besef dat je het confronterend vindt om dat onder ogen te zien. Lees dan Johannes 9: 34-38 en stel jezelf de vraag: wil ik zonder Christus in de synagoge blijven of met Christus buiten de synagoge verblijven? 

Met hartelijke groet,
Ds. G. A. van den Brink

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G.A. van den Brink

• Geboortedatum:
  05-01-1974
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Apeldoorn
• Status:
  Actief

248 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven