Vergeving van diefstal

Als je weleens geld hebt gestolen of zoiets en je krijgt er later veel berouw over, wil de Heere het dan vergeven als je het bij de Heere neerlegt? Als ik mijn handel en wandel aan de Heere bloot kom te leggen, dan zit er niks goeds bij! Ik ben bang dat de Heere mijn zonde van stelen (hoe klein het ook is/was) niet wil vergeven, tenzij ik het eerst aan de mensen vertel.

Beste vraagsteller,

Sorry, maar door omstandigheden is jouw vraag langer blijven liggen, dan gewoonlijk. Jouw probleem is aan de ene kant duidelijk, maar toch ook weer vaag. Geld gestolen of zoiets, dat is niet helemaal duidelijk. Als je er later berouw over krijgt (oprecht), dan wil de Heere dat zeker vergeven, want er is maar één onvergeeflijke zonde en dat is de zonde tegen de Heilige Geest.

Dan zeg je verder: als ik mijn handel en wandel aan de Heere bloot leg, dan zit er niks goeds bij. Is dat de taal met je lippen, of praat je dit na omdat je dat weleens gehoord heb. De Bijbel leert ons dat er van nature uit ons geen enkel goed voortkomt. Lees Romeinen 3 maar eens. Maar dat belijden met je mond of vanuit het diepst van je hart, is niet hetzelfde.
 
Tenslotte zeg je dat de Heere het pas wil vergeven als je het eerst aan de mensen vertelt. Natuurlijk is het goed om met mensen in het reine te komen, maar de Heere is niet afhankelijk van onze belijdenis aan mensen, maar Hij kijkt in jouw hart. Toen David zwaar gezondigd had heeft hij dit lang verzwegen voor de Heere, terwijl de Heere precies wist wat hij gedaan had. Dat weet de Heere ook van jou. Hoe zei David het ook weer? “‘k Bekende o, HEERE aan U oprecht mijn zonden, ‘k verborg geen kwaad dat in mij werd gevonden, maar ik beleed na ernstig overleg, mijn boze daden, Gij naamt die gunstig weg.” Daar gaat het om! Hij kan alleen jouw zonden vergeven.

Een andere zaak is, of je ook aan mensen het een en ander moet recht zetten. Als dat nog kan, zou ik dat zeker doen. Ik weet van een leerling die op school gestolen had en na veel jaren terugkwam en royaal dat geld heeft teruggegeven. Maar de Heere is vrij in het schuld vergeven, ook als jij het nog niet in orde gebracht hebt met anderen die jij onrecht hebt aangedaan. Het volmaakte gebed zegt het ons voor: Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren.

Tenslotte blijkt of jouw berouw oprecht is, als je ook naar anderen toe je schuld/zonde belijdt. Ik denk aan Zacheüs. Toen de Heere Jezus in zijn leven kwam, werd alles anders. “Heere, zie ik geef de helft van mijn goederen aan de armen en indien ik  iemand iets door bedrog ontvreemd heb, dat geef ik vierdubbel weder.” Hoor wat de Heere Jezus zegt: “Heden is dezen huize zaligheid geschied, nademaal ook deze een zoon Abrahams is.” Want... “de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zalig te maken dat verloren was.” De dichter van psalm 103 zegt het zo treffend: “Loof Hem, Die u, al wat gij hebt misdreven, hoeveel het zij, genadig wil vergeven.” 

Als de Heere vergeeft, komt Hij er niet meer op terug. Wij zeggen zo vaak: ik heb het je wel vergeven, maar vergeten doe ik het nooit. Dat is on-Bijbels. De Heere werpt de zonden in een zee van eeuwige vergetelheid en achter Zijn rug. Bid maar veel: “Vergeef mij al mijn zonden, die Uwe hoogheid schonden.” Je hebt niet in de eerste plaats tegen mensen gezondigd, maar tegen een goeddoend God. Bij Hem sta je in de schuld. En als je berouw echt/oprecht is, zul je het ook met anderen goed willen maken. Deze volgorde.

Hopend, dat je hier iets mee kunt. De Heere zij jou een gaarne vergevend God.

Met hartelijke groeten,
B. S. van Groningen

Dit artikel is beantwoord door

B.S. van Groningen

• Geboortedatum:
  25-04-1951
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik-Ido-Ambacht
• Status:
  Inactief

120 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven