Breken met (schoon)familie
C. M. Chr. Rots - de Weger | 4 reacties | 04-07-2022| 09:45
Vraag
Al jaren wordt ons gezin geteisterd door het ziekmakende, afgunstige en jaloerse gedrag van mijn schoonfamilie. Mentaal zit mijn man er bij tijden helemaal doorheen en is dan helemaal op. Hij huilt dan nachten achter elkaar en is erg neerslachtig. Alles hebben we al geprobeerd om het te veranderen, maar het gaat maar door. Het doet zo’n pijn om mijn man zo te zien lijden onder deze situatie.
Ik wil uit de situatie stappen door te breken met deze familie. Ook onze kinderen lijden eronder: er wordt al jaren van alles beloofd aan hen, maar er wordt niks waar gemaakt. Als wij ze niet appen of bellen horen wij niks, maar ondertussen horen wij van anderen welke leugenachtige verhalen er over ons gezin worden verteld. Ik heb een keer gevraagd waarom zij zo doen en wat wij verkeerd doen, maar daar krijgen wij geen antwoord op. Wij kunnen niet meer, wij zijn op, maar hoe nu verder?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Dit klinkt allemaal nogal heftig, ook zonder dat u in detail treedt over het gedrag van uw schoonfamilie. Ja, het ís de familie van uw echtgenoot en u ziet dat híj er onder lijdt. Dat is moeilijk en dat is verdrietig. Op uw vraag “hoe nu verder?” zou ik dan ook zeggen: neem inderdaad wat afstand van de familie. Bréken, zoals u zelf zou willen, is vrij definitief en wellicht een te grote stap. Maar een poosje niet reageren niet op kletspraat, roddels, leugens moet mogelijk zijn, toch? Ga eveneens niet zélf appen of bellen. Met een verjaardag of andere gelegenheid kunt u een (neutraal) kaartje sturen om úw goede wil te laten zien, maar verder ‘radiostilte’ zodat u beiden tot rust kunt komen. Spreek dit samen voor een bepaalde periode af en zie daarna of u verlenging wilt dan wel opnieuw op de een of andere manier contact maken.
Ouders éren vraagt om respect dat dan ook van beide kanten komt. Wanneer u verbitterd raakt doorat ú -met uw gezin- zich in de steek gelaten voelt is er iets anders aan de hand, wat níét vanzelf oplost. Afstand, tijd en mogelijk daarna een gesprek.
Ik hoop voor u, dat u hier iets mee kunt door over enige tijd anders tegen deze moeilijke situatie aan te leren kijken.
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Pas zei iemand tegen ons dat we maar moesten denken dat mensen die ontevreden zijn met zichzelf dit op een ander projecteert die wel tevreden is met zichzelf .
Na jaren gekleineerd te zijn door onze schoonfamilie is het voor ons gezin nu tijd om voor elkaar te kiezen . Zij hebben met hun negativiteit ons hele gezin in hun macht gehad maar dat is nu klaar . Verjaardagen doen we niet meer want dat levert weken van tevoren al spanning op en dat merken de kinderen en dat wil ik niet . Zij hoeven niet te voelen dat wij onder spanning leven maar mogen gewoon kind zijn. En wij hebben ze uitgelegd waarom wij die keuze gemaakt hebben en dat begrijpen de kinderen gelukkig heel goed . Heel veel sterkte in deze vervelende situatie .
Geen diagnose stellen op een enkele regel!
Wat ik mis in uw verhaal is de oorzaak van de verstoorde verhoudingen, waar al jaren sprake van is. 'Al jaren' betekent dus niet altijd. Misschien helpt het om eens terug te denken aan uw verkeringstijd, toen u uw schoonfamilie voor het eerst leerde kennen. Hoe was de situatie toen? Wat sprak u aan in uw schoonouders en uw zwagers en schoonzussen? Welke positieve ervaringen zorgden ervoor dat uw man én zijn familie ervan overtuigd raakten dat een huwelijk ervoor zou zorgen dat ze er een leuke schoondochter/schoonzus bij kregen?
In mijn familie is -gelukkig maar een relatief korte tijd- ook sprake geweest van het verbreken van de contacten. De belangrijkste oorzaak was dat er in een bepaalde kwestie werd getwijfeld aan elkaars goede intenties. Dat zorgde voor verwijdering en verbittering, zodat er op een gegeven moment bijna geen contact meer was. Er heeft echter verzoening plaatsgevonden, waardoor de contacten weer volledig werden hersteld. Dat verzoeningsproces is een actief proces, waarbij er actief is gewerkt aan herstel van de relaties: door elkaar uitnodigen op verjaardagen, het organiseren van familiedagen en met elkaar meeleven. Het belangrijkste is geweest het maken van een nieuwe start. Niet alle negatieve dingen van het verleden weer oprakelen, maar elkaar vergeven en vervolgens weer een nieuwe start met elkaar maken.
Ik hoop van harte dat u en uw man uw contacten niet langer willen laten leiden door al het negatieve, maar door een nieuwe start te maken. Stuur iemand eens een mooie kaart of bezorg eens een bloemetje bij uw schoonouders. Kom eens bij elkaar op bezoek en begin - in plaats van te praten over de leugenachtige verhalen die zij de wereld insturen - met het uitdelen van complimenten over iets waar zij wel goed in zijn.
Oftewel: overwin het kwade, door het goede en stapel vurige kolen op hun hoofd door goed te doen. Op korte termijn is dit misschien moeilijk, maar op langere termijn geloof ik dat dit zegenrijk zal zijn. Waar liefde woont, gebiedt immers de Heere Zijn Zegen.
Door uw houding te veranderen, kan er een wending ten goede komen.
Van harte Gods Zegen toegewenst!
