Man gaat intimiteit uit de weg

W.E. (Wilbert) Weerd | Geen reacties | 29-06-2022| 12:53

We zijn twaalf jaar getrouwd en ik heb het gevoel dat m’n man me niet meer aantrekkelijk vindt. Hij is erg afstandelijk. Ik doe echt mijn best om naast het moederschap en m’n werk een goede echtgenote te zijn. Hij staat voor mij met de kinderen altijd op de eerste plek. Ik heb het gevraagd, ik heb me mooi gemaakt, ik heb hem verleid, maar hij raakt me niet aan. Als we gemeenschap hebben lijkt de focus alleen op hem te liggen en voel ik me echt gebruikt. Het gebeurt ook regelmatig dat ik het probeer maar dat hij niet wil en vervolgens als hij denkt dat ik slaap, zichzelf bevredigt.

Het gaat niet alleen om gemeenschap. Ik voel me vaak niet goed genoeg, niet gewaardeerd, niet mooi genoeg! Hij laat me dat pijnlijk voelen. Ben er verdrietig van! Ik heb echt alles geprobeerd. Praten helpt niet; hij ontkent. Mooi maken helpt niet. Hij lacht me uit en zegt smalend: nou nou, wat ben jij van plan. Ik voel me vernederd! Ik hou zielsveel van hem! Echt zielsveel. Maar ik merk dat ik moe word, in een hoekje kruip en me niet meer gewaardeerd voel!

Beste vragenstelster,

Nou, dit is inderdaad ook heel verdrietig. En naast verdriet ook heel stressvol en deze strijd en spanning zal je vast veel energie kosten. Zoals je al schrijft, je wordt moe en ook radeloos. Al je opties die je hebt om nabijheid te vinden stellen teleur. Als het niet lukt om bij herhaaldelijke pogingen nabijheid en genegenheid te vinden dan rest uiteindelijk alleen nog maar dat je nabijheid en vereniging gaat vermijden. Ondanks de liefde die je wel voelt kan je de pijn van vernedering niet meer verdragen.

Ik heb een idee, maar als dat niet klopt moet je misschien de vraag opnieuw stellen. Mijn idee is dat het misschien wel helemaal niet aan jou ligt en dat jij er dus ook niets aan kunt doen. Mijn idee is dat je man zich misschien afstandelijk gedraagt, niet omdat je niet aantrekkelijk bent, of niet goed of mooi genoeg, maar dat er iets met hem aan de hand is. Iets waarover hij niet praat, iets wat hij niet deelt maar wel iets wat maakt dat hij zich afstandelijk en bot opstelt. Mensen die intimiteit uit de weg gaan hebben vaak iets niet gedeeld van zichzelf. Hij geeft zichzelf niet en lijkt niet zijn best voor jou te doen. Misschien heeft hij een geheim, of ergens spijt van, of zit hij in een soort midlife crisis. Misschien voelt hij zich op werk zwaar ondergewaardeerd of heeft hij een verborgen verslaving.

Ik kan nog wel even doorgaan met opties waarom mensen zich soms zo afgesloten opstellen maar hij is duidelijk ergens ontevreden over. Dat proef ik uit zijn minachting. Mensen die anderen minachten zijn vaak vooral bezig met hun eigen positie en belang. Tegenover minachting staat dankbaarheid en waardering, wat we ontvangen als we in een goede verhouding met Christus zijn. Mijn voorstel voor jou is dit: stop met zijn gedrag op jezelf te betrekken en ook om te proberen dat gedrag te stoppen of op te lossen. Laat de afstand tussen jou en hem bestaan. Dat gaat jou veel pijn en verdriet doen (helaas) maar het is niet anders. Geef hem ruimte om zo te doen en dan kan je opletten wat er echt aan de hand is. Is hij bij iedereen zo? Wat zit hem mogelijk dwars? Misschien is er sprake van een geheim. Als jij de afstand tussen jou en hem laat bestaan zal hij ook een verandering merken. Hij merkt dat je minder je best voor hem doet. Dat kan hem mogelijk stil zetten bij de onaardige en botte manier waarop hij nu met je omgaat.

Ik zet het even op een rijtje: 
1. Betrek zijn afstandelijke houding niet op jezelf;
2. Betrek het op hem;
3. Probeer de afstand te laten bestaan;
4. Geef ruimte en erkenning aan wat die afstand met je doet. Maakt het je bang, boos, verdrietig en/of eenzaam? (praat daar met iemand over);
5. Probeer op te letten waarom hij afstand neemt of houdt en stop voorlopig even met de toenaderingspogingen totdat je daar meer inzicht in hebt;
6. Als je dan helder hebt wat hij doet en wat het met jou doet. Schrijf hem een brief. Schrijf hem over je eenzaamheid, je pijn, je vernedering. Zonder verwijten! Zonder een vraag om verandering. Maar vertel het hem wel;
7. Hopelijk, in overgave aan God, wordt hij milder en zachter. Dat zal een geschenk van genade van God zijn. Niet omdat jij goed genoeg bent, jezelf mooi maakt of wat dan ook- maar omdat jij ‘gewoon’ jezelf bent en hij ook. 

Groetjes,
Wilbert Weerd

Dit artikel is beantwoord door

W.E. (Wilbert) Weerd

• Geboortedatum:
  01-10-1985
• Kerkelijke gezindte:
  Evangelische Gemeente
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

72 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven