Vriendschap met niet-gelovigen verbreken
Redactie Refoweb | 24 reacties | 29-03-2022| 08:02
Vraag
Ik heb een aantal vrienden die wel gelovig zijn opgevoed maar er nu niks meer mee doen. Mag je dan nog wel met ze omgaan? En wat vindt God als je met ongelovige mensen omgaat? Wel merk ik dat ze je vaak meenemen in het genot van de wereld. Zoals heidense muziek, filmpjes of uitgaansgelegenheden. Ik ben iemand die het best lastig vindt om een vriendschap te verbreken met zo iemand omdat ik graag goed voor iedereen wil zijn (dat staat ook in de Bijbel, dat je iedereen lief moet hebben).
Zelf kom ik ook uit een verleden waar ik geen tijd voor het geloof had (wel christelijk opgevoed) en ging ik naar festivals en concerten. Nu ik weet dat God niet wil dat je daar naar toe gaat, wil ik daar ook niet meer heen en bid ik veel of Hij me weg wil houden van het verkeerde. Sinds begin vorig jaar ben ik me meer gaan verdiepen in het geloof en ga weer naar de kerk. Ik ben blij en dankbaar dat ik daar kracht uit mag halen. Ik vind het nu ook fijn om preken te beluisteren in plaats van wereldse muziek.
Daarom ook de vraag: kan ik nog wel met ze omgaan, of kan ik de vriendschap beter verbreken?
Antwoord
In deze artikelen staan soortgelijke vragen. Daar kun je vast meer mee:
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je kan voor jezelf nieuwe grenzen hebben getrokken, dat wil niet zeggen dat je een ander dat ook moet opleggen. Dat kan ook best irritant zijn als je als vriend steeds terug komt op iets wat je niet goed vindt aan hun gedrag.
Als het verder een goed vriendschap is, dan zal er ook voldoende ruimte voor jou zijn. En zullen ze respecteren dat je niet meer aan alles mee wil doen. Ik zou niet op elke slak zout leggen, maar proberen de relatie goed te houden. En bid voor en tijdens je samenzijn met je vrienden, breng het bij God. Laat God door je heen werken en ga het niet zelf doen door op elk detail te letten.
Als het geen gezellig samenzijn meer is, dan is het wellicht tijd voor nieuwe vriendschappen.
Ik had als christen een niet christelijk vriendengroepje. Toen ze spacecake gingen eten en mij ook vroegen te komen heb ik daarvoor bedankt, gezegd dat ik dat niet wilde. Zij hebben het wel gedaan. En de keer erop was ik er weer wel bij, toen we iets 'gewoons' gingen doen. Dat had verder geen invloed op de vriendschap, want de liefde voor elkaar bleef, maar we wilden niet allemaal hetzelfde. Ik ben er geen seconde minder gelovig door geweest. Als je merkt dat je wel zonden blijft doen, omdat je de verleiding niet kan weerstaan, dan is het misschien wel verstandig om afstand te nemen van deze vrienden. Sterkte!
Paulus geeft in 1 Kor. 5: 10 aan dat we er niet aan ontkomen om omgang te hebben met ongelovigen die in zonden leven. We leven immers in deze wereld waarin we ons werk hebben en waarin omgangsvormen gelden.
Nu gaat het me even niet om dat kiezen, maar het is toch vreemd dat in de rechterflank altijd gesproken wordt over dat we bekeerd moeten worden, terwijl dat nergens zo staat. In de bijbel staat dat wij ons moeten bekeren.
Nogmaals er staat bij Johannes de Doper, bij de Heere Jezus, bij Petrus en anderen niet "u moet bekeerd worden", maar "bekeert u en gelooft het evangelie"
- 1
- 2
