Er even tussenuit zonder zorgenkindjes
C. M. Chr. Rots - de Weger | 5 reacties | 02-03-2022| 15:44
Vraag
Ik ben een vrouw, getrouwd en moeder van kinderen. Twee van onze kinderen zijn zorgenkindjes. Onze oudste is ernstig gehandicapt, een andere ernstig ziek. Ik ben thuis bij onze kinderen, mijn man heeft een zeer drukke baan. En dat is goed, hierdoor kunnen onze zorgenkinderen thuis blijven wonen en hoeven ze niet naar de medisch gespecialiseerde opvang. Maar het is ook intensief. Ik voel me enorm opgesloten. Even weg gaan is er niet bij. Afspreken met anderen enorm lastig, ik weet niet of mijn man thuis kan zijn of toch onverwachts moet werken en vaak zijn er onverwachts kinderen thuis door hun ziekte.
We zijn al jaren niet meer op vakantie geweest, het gaat gewoonweg niet. Mijn man gaat vaak een paar nachten weg met de gezonde kinderen, ook is hij regelmatig weg voor zakenreis. Daar zit ook een lange reis tussen. Maar... nu heb ik een caravan aangeboden gekregen om een weekend naar toe te gaan. Het lijkt me heerlijk, even er tussenuit met de kinderen. Mijn man zou dan met onze gehandicapte oudste thuis kunnen blijven.
Maar nu komt het. Hij vindt het absoluut niet goed. Een moeder hoort te zorgen en thuis te zijn, vindt hij. Hij wil ook niet mee, want kamperen vindt hij maar niets. En ik wil zo graag dat ik geneigd ben om toch tegen zijn zin te gaan. Hij gaat zelf overal naar toe (ja maar zakenreis is voor het werk, vergaderingen zijn voor de kerk, feestjes zijn zakelijk of familie en jij kan beter thuis blijven bij de oudste, zegt hij dan).
Maar goed, mijn vraag... kan ik het maken om tegen zijn zin in toch een weekend weg te gaan? Ik heb helaas niemand anders die de zorg kan overnemen. Mijn ouders zijn overleden, de zijne te oud, broers en zussen allemaal hun eigen gezin. Ik wil hem niet kwetsen maar er zelf zo graag even tussenuit.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste mevrouw/moeder,
In één opzicht ben ik het met uw man eens: u kent uw oudste kind en de zorg die voor hem/haar nodig is het beste. Máár... uw beider kinderen zijn toch de verantwoordelijkheid van béíde ouders? Het kan toch niet zo zijn dat ú altijd maar de zorg en de verantwoordelijkheid draagt? Ook al zorgt hij voor het inkomen. Zelfs de beste verpleegster, huishoudster of verzorgster heeft vrije tijd nodig om op te laden. Juist als het werk intensief is. En dát lees ik in uw brief: twéé kinderen die meer dan gemiddelde aandacht en zorg vragen door gezondheidsproblemen. Dat ís intensief! En dan een man op wie u niet kunt rekenen doordat hij niet kan zeggen wanneer of hoe laat hij thuis kan zijn...
Twee dingen, die u uw man duidelijk móét gaan maken: u zorgt naast de zorg voor uw gezin óók voor uzelf (want anders houdt u het gewoonweg -op de lange duur- niet vol!) door een welverdiende en broodnodige vakantie in de aangeboden caravan door te brengen òf u maakt uw man duidelijk dat er een pgb aangevraagd moet gaan worden, zodat u niet álleen de zorg blijft dragen als híj zich nog niet eens een weekend wil ‘opofferen’. Wat vráágt u nu helemaal: een weekend. Dat zijn twee of drie dagen... terwijl hij váker en lánger weg is.
Tegen de zin van uw man ingaan is niet de oplossing, want dat maakt meer kapot dan gewoon maar gáán. Práten met uw man, dat is wat u moet doen. En dan naar oplossingen zoeken die het ook voor u mogelijk maken om er eens even uit te zijn. Dat kan zijn doordat uw man iets aan zíjn levenspatroon verandert (Hoe noodzakelijk zijn zakenreizen? Zijn er ècht geen afspraken te maken over werktijden cq. op tijd thuis zijn? Zijn er voor kerkenwerk niet andere gemeenteleden te vinden? Enzovoort). Dat kan ook door externe hulp in te schakelen via de huisarts en/of de burgerlijke gemeente. Heus, er zijn zeker mogelijkheden als u geen bijdrage in de zorg van familie, vrienden of kennissen kunt vragen. In ieder geval kunt u hulp vragen bij een gesprek met uw echtgenoot aan de eigenaar van de aangeboden caravan: hij/zij biedt dit weekend niet voor niets aan, toch?
Als laatste: laat uw echtgenoot uw vraag en mijn reactie eens lezen... wat zegt hij dan?
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
ik heb diep respect voor je dat je deze zorgen al lange tijd op je neemt zonder klagen, zonder zeuren en jouw man naar werk en feestjes.... dat kan er bij mij niet in
wees duidelijk naar je man dat dit zo niet langer kan!!
heel veel sterkte!!
Het lijkt me alleen heel moeilijk om met praten een patroon van jaren te doorbreken, zeker als je man er zo in staat zoals jij beschrijft.
Vindt hij het misschien ook lastig om met zijn ernstig gehandicapte dochter om te gaan? Hij heeft daar waarschijnlijk veel minder ervaring mee dan jij en ziet dat misschien niet eens zitten. Dan wordt het dus hoog tijd om daar iets aan te veranderen.
Als hij dat niet wil, geef dan aan dat je dan op eigen houtje hulp gaat zoeken. Misschien dat er in jullie kerk ook wel mensen zijn die willen bijspringen. Je staat er nu zo alleen voor, dat is echt niet zoals het bedoeld is. Ik hoop van harte dat je man dit ook gaat inzien.
Je kunt niet goed voor anderen (je kinderen) zorgen, als je niet goed voor jezelf zorgt.
Jouw man mag wel met de gezonde kinderen weg, maar andersom kan niet?!
Hij is niet zo goed vader, als dat je moeder bent!
Goed dat je opkomt voor jezelf! Ga verder op deze weg, want dit is zo niet vol te houden!
Zorg goed voor jezelf... dat is o zo moelijk. Maar ga er in ieder geval mee oefenen.
Moeders hebben ook rust en ontspanning nodig!
Heel veel sterkte toegewenst in alles!
Als vader van vijf kinderen, waarvan een zeer ernstig meervoudig beperkt, een reactie. Mischien heb je hier iets aan.
Wij hebben er voor gekozen dat mijn vrouw volledig thuis is voor de zorg voor onze dochter (en de andere kinderen). Ons meisje is een deel van de week in een logeeropvang. Op die manier is het redelijk te doen.
We vinden het heel belangrijk om als gezin zoveel mogelijk ook 'normaal' gezin te zijn. We kiezen er daarom ook voor om wel 2 weken op vakantie te gaan (zonder onze jongste dochter). Dit is echt nodig om daarna de zorgtaken weer op te pakken. Daarnaast vinden we het ook belangrijk voor de andere kinderen. De situatie vraagt ook veel van hen. Op die manier kunnen we hun ook aandacht geven. En het is ook belangrijk om er soms even samen tussenuit te gaan!
Wij zien het zo, als je goed voor jezelf zorgt, kun je ook goed voor de anderen zorgen.
Als je daar behoefte aan hebt, mag je mijn gegevens via refoweb opvragen.
Sterkte met de zorg voor je gezin.
Inderdaad vraag een PGB aan en zoek naar een goede ( liever 2) verzorgsters/verpleegkundigen. Ik ken zelf verpleegkundigen die 1 of 2 PGB "klanten" hebben en dat graag doen. Het is dankbaar werk. Je komt bij hetzelfde gezin en je hebt veel tijd voor de zorg. Heel wat anders dan rondrennen in een verpleeghuis.
En neem het aanbod van Aleph aan, mail hem. En ga in gesprek en dan met je man erbij.
Ik vind het namelijk ook erg scheef dat hij dan ook nog met de gezonde kinderen op vakantie gaat en jij blijft thuis. Echt nogmaals lieve vragenstelster, je ziet zelf niet meer hoe scheef dit is maar het is niet goed zo. Ook niet voor je andere kinderen.
Als jij straks omvalt dan is er een heel groot probleem want wie gaat dan voor de kinderen zorgen. Zoek hulp, van je man, van anderen, besteedt zorg uit echt dit gaat niet goed zo.
