Bijbaantje op zondag
M.M. van Winkelen | Geen reacties | 17-02-2022| 16:17
Vraag
Ik heb een vraag aan iemand uit de Gereformeerde Gemeenten. Ik volg de opleiding verpleegkundige. Nu heb ik gesolliciteerd bij RST voor naast mijn studie. Dan moet ik om het weekend werken. Nou weet ik niet goed wat ik moet doen omdat ik weet dat je op zondag de werken der barmhartigheid mag doen, maar dit is bijbaantje.
Ik vind dit heel dubbel. Ik voel mij zo’n tweemens, ook in deze beslissing omdat ik aan de ene kant de kerkdienst helemaal niet wil missen, maar ik voel in mijn binnenste dat ik het aan de andere kant ook weer niet erg vind. Dat geeft mij veel worstelingen omdat ik zo die twee kanten voel. Wat kan ik het beste doen?
Geeft u straatarme Egyptische christenen een onvergetelijke Kerst?
In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een christelijke Egyptische familie te doneren. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden.
Antwoord
Beste vragensteller,
Je verkeert in tweestrijd: De ene gedachte, namelijk een bijbaantje waarbij je ook op zondag moet werken, botst tegen de andere gedachte; namelijk dat dit ten koste gaat van de zondagsinvulling en de kerkdienst. De vraag is door welke gedachte jezelf nu moet laten leiden en welke gedachte je aan de kant moet schuiven. Ik kan geen besluit voor je nemen, maar denk wel graag even met je mee.
Als je het vraagstuk even los bekijkt van hoe je hier persoonlijk in zit, is natuurlijk zo dat de zorg die het bedrijf waar jij solliciteert verleent ook op zondag doorgang moet vinden. Het zijn werken der barmhartigheid, werken die de Heere Jezus ons ook tussen de regels door in de evangeliën aanprijst, ook op de rustdag. Dus of jij of iemand anders moet dat werk doen, dus er is altijd iemand die hier ten aanzien van zijn zondagsinvulling offers voor moet brengen.
Hiernaast is het voor je goed om te bedenken dat je ook in je toekomstige werk als verpleegkundige waarschijnlijk te maken zult hebben met werk op zondag. Met dit bijbaantje kun je ook met dit aspect ervaring op doen. Als ik daar van afstand over meedenk, lijkt mij dat nuttig voor je. Het is ook goed om hierover eens van gedachte te wisselen met mensen die al langer ervaring hebben met werk op zondag. Ik denk dat zij vanuit hun ervaring praktische tips kunnen geven over hoe je naast je werk toch een stukje zondagsrust kunt ervaren, bijvoorbeeld door een werktijd te kiezen waardoor je nog één dienst bezoeken kunt.
Het feit dat je dit bijbaantje naast je studie doet, is wel iets waar je kritisch naar moet kijken. Blijft er voldoende tijd over, ook voor die dienst van de Heere? Als je op zondag diensten mist en minder gelegenheid hebt voor stille tijd, zijn er dan andere rustmomenten in de week waar er tijd voor God en Zijn dienst is? Of zit je agenda met je studie en bijbaan zo vol dat hier praktisch geen gelegenheid meer voor is?
De punten die ik hierboven noem zijn een aantal praktische afwegingen. Ik realiseer mij dat dit maar een deel van het verhaal is. Je schrijft dat je enerzijds de kerkdienst niet wilt missen, maar aan de andere kant dat ook niet erg vindt. Dat komt heel dicht bij jezelf. Ik zou je willen vragen: Als jezelf voor het aangezicht van God plaatst, wat ligt er dan boven? Het eerste of het tweede? Je hoeft dat niet aan mensen te vertellen, maar vertel het maar aan de Heere. Als je moet vaststellen dat een bijbaantje eigenlijk functioneert als een excuus om een kerkdienst te ontlopen (ik zeg het wat scherp), dan is dat niet goed, dat begrijp je. Maar mogelijk ligt het anders bij je. Als je met hart en ziel betrokken mag zijn op de dienst van de Heere, kan het zijn dat je met een gerust geweten op zondag werkt; terwijl het toch zingt in je hart: “Mijn ziel dorst naar God, naar den levenden God; wanneer zal ik ingaan, en voor Gods aangezicht verschijnen?(...) Ik gedenk daaraan, en stort mijn ziel uit in mij, omdat ik placht heen te gaan onder de schare, en met hen te treden naar Gods huis, met een stem van vreugdegezang en lof, onder de feesthoudende menigte” (Ps. 42:3,5).
Tenslotte, werkelijke zondagsheiliging komt ten diepste nooit bij ons vandaan. Wij kunnen onszelf er ook niet mee in een goed blaadje brengen bij de levende God. Voor alles is in je leven de verbinding nodig met Hem die rust voor verloren mensen heeft verdiend, en die rust ook wegschenkt; dat is Jezus Christus. De verbinding met Hem brengt ook als vanzelf, door Gods genade, de vernieuwing van je leven mee. Zoek dat voor alles, door de weeks en op de rustdag.
M. M. van Winkelen
Dit artikel is beantwoord door
M.M. van Winkelen
- Geboortedatum:18-07-1981
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Den Haag
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Ouderling in Gereformeerde Gemeenten.
Bekijk ook: