De Heere doet geen half werk

Ds. A.J. Schalkoort | 1 reactie | 22-09-2021| 13:46

Is vertrouwen op God en leven in Zijn nabijheid en ook Zijn hulp en kracht ervaren van eeuwigheidswaarde, terwijl je (nog) niet duidelijk hebt of Jezus ook persoonlijk voor jouw zonden stierf? De Heere doet toch geen half werk maar wat als je in gelovige ootmoed en afhankelijkheid sterft zonder de zekerheid over Christus’ werk in je ziel. Is al het andere dan onzin/inbeelding of kan het een eerste stap naar de (echte) redding zijn en zal God je bewaren tot Hij het afgemaakt heeft? Dit vraagt volharding en dat vind ik moeilijk, want gevoelsmatig gaat het zo wisselend in mijn leven.

Er zijn mensen die de Heere alleen maar nodig hebben voor dit tijdelijk leven. Maar men leeft voorbij  aan de zonde en schuld voor God en beseft niet dat we verzoening nodig hebben door het bloed van het Lam Gods. “Mijn ziel doorziet gij uw lot, hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?” Dat is een vraag waar men aan voorbij leeft.

Maar uit je vraag maak ik op dat dit niet van toepassing is op jou. Maar nu in de nabijheid van de Heere te leven en Zijn kracht en hulp ervaren.  Dit zijn zaken die wij niet gering mogen achten. Maar het gaat om meer. De Heere wil ons leren dat de zaligheid vast ligt in Christus alleen. Kunnen wij trouwens in de nabijheid van de Heere leven en Zijn hulp en kracht ervaren buiten Christus om? Nee toch?

Er wordt echter in sommige kringen geleerd dat je wederom geboren kunt zijn, maar nog niet bewust bent van Christus’ werk in je hart. Dan wordt de wedergeboorte en het zijn in Christus door het geloof van elkaar losgemaakt. Dat is niet naar de Schrift. Het gaat erom dat wij door het geloof leren zien dat Gods nabijheid en kracht, een gelovige ootmoed en afhankelijkheid er niet kunnen zijn zonder Christus. Een van de grote problemen rondom geloofszekerheid is dat we de vastheid zoeken in wat wij ervaren en bevinden. Maar de vaste grond van ons behoud ligt buiten onszelf in Christus. Door de genademiddelen (prediking en sacramenten) worden we steeds gewezen op het vaste fundament buiten ons in Christus. We mogen niet gaan rusten bij de gedachte dat we het e.e.a. al beleefd hebben in de omgang met de Heere, maar dat je de zekerheid van je aandeel in Christus nog mist. Geloofszekerheid lijkt in sommige kringen verdacht. Je kunt het nooit zeker weten, heet het dan.

Aan de andere kant mogen we niet vergeten dat als je de zekerheid van het geloof mag hebben, je telkens weer bestreden wordt. We hebben te maken met de satan, de wereld en onze oude mens die niet wil wat de Heere wil. Gevoelsmatig gaat het zo wisselend in je leven. Dat blijft als we zien op onszelf en de omstandigheden van het leven. Zien op Jezus alleen geeft vastheid. Daarom is een verdieping van de kennis van onze en schuld voor de Heere nodig om ons steeds meer en meer uit te drijven naar de Heere Jezus Christus. In die weg leren we dat het enkel genade is dat we zalig worden en zijn, om Jezus wil!

Een gedicht “De blijde hoop”, verwoord het zo:

De grondslag waar mijn ziel op rust,
Is het werk dat Christus eenmaal deed;
Want hiervan ben ik mij bewust,
Dat Hij voor Zijn volk eens leed.
Het is niet het werk in mijn ziel,
Waarop ik reis naar dood en graf,
Maar het is de arbeid van Zijn ziel
Die mij de blijde hoop gaf.
Dat ik verlost uit Mesechs’ dal
Hem eeuwiglijk aanschouwen zal.

Ds. A. J. Schalkoort

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.J. Schalkoort

• Geboortedatum:
  05-10-1948
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Lunteren
• Status:
  Actief

219 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven