Familiebijeenkomsten mijden

C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 21-09-2021| 09:18

Mijn man is waarschijnlijk een hoogsensitief persoon (HSP). Ik ben er (meestal) blij mee, want het heeft heel veel positieve kanten en we kunnen er goed mee overweg. Helaas zijn sommige familierelaties in ons gezin (mijn broers en zussen) niet altijd positief te noemen en ook over ons is er zonder dat wij het wisten gepraat. Mijn man voelt dingen haarfijn aan, een halve zin, de sfeer die ergens hangt... Ik heb die dingen destijds niet geconstateerd. Achteraf bezien klopten zijn gevoelens en waarnemingen wel.

Hij is erg eerlijk en kan absoluut niet tegen schijnheiligheid. Gevolg is dat hij daardoor familiebijeenkomsten zoals verjaardagen gaat mijden. Hij kan simpelweg niet over koetjes en kalfjes praten, terwijl hij weet dat er over ons gepraat is (met maar één zijde belicht van een bepaalde gebeurtenis). Vervolgens moet ik zijn afwezigheid gaan verdedigen. Hoe kunnen we dit nu het beste aanpakken? We trekken ons nu inmiddels behoorlijk terug uit de familie en dat kan ook niet de bedoeling zijn.

Beste mevrouw,

Nee, het kan niet de bedoeling zijn dat u zich af gaat sluiten voor allerlei familieleden cq. familiebijeenkomsten. Het hoeft, denk ik, ook niet. Maar de vraag over hoe met elkaar om te gaan ligt er wèl! Dat kan bijvoorbeeld door met alle betrokkenen het gesprek aan te gaan over de ‘bepaalde gebeurtenis’ waar u over schrijft en waarover gekletst lijkt worden. Juist eerlijkheid en openheid kunnen ‘lucht’ geven. Als zo’n gesprek níét kan, kunt u beiden besluiten om erover te zwijgen, een en ander te negeren. En dan vraagt het zeer zeker heel wat energie om net te doen alsof, maar als dit de kéúze is wordt het minder moeilijk. 

Nu gaat u verdedigen, wat natuurlijk ook niet goed voelt. Of met uw verhaal gezegd is dat uw man hooggevoelig zou zijn, weet ik niet. 

Binnen alle relaties zijn openheid en eerlijkheid belangrijke waarden die in ere mogen worden gehouden. Pas dan kan men elkaar vertrouwen schenken, toch? Verontschuldig u niet, maar wees duidelijk zou mijn advies zijn. Waarbij de tóón die gebruikt wordt en de woorden die gezegd worden niet afstoten, maar tactvol zijn en vooral úw eigen gevoelens weergeven. 

Ik-boodschappen formuleren is daarbij dé methode. Een brief schrijven ook. Als de lucht maar op de een of andere manier opklaart!

U bent er blij mee en kunt samen goed leven, schrijft u aan het begin. Wel, maak u dan maar niet te druk om wat anderen zeggen! 

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1553 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven