Noodkreet

C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 03-03-2021| 14:39

Vraag

Ik ben bang dat ik tegen een burn-out aan zit. Ik heb een heel druk leven, werk en vier kleine kinderen. Daarnaast zijn er enorme verschillen ontstaan op geloofsgebied tussen mijn partner en mij. Ik kan daar niet mee leven en het accepteren. Hierdoor knaagt dat elke dag. Ik sta er mee op en ga er mee naar bed. Mijn kinderen zijn enorm druk. Ik kan niks verdragen van mijn kinderen. Eentje is zeer moeilijk en zoekt enorm de grenzen op. Ik schreeuw erg tegen de kinderen en dat doet pijn.

Ik doe alles voor anderen en probeer de buitenwereld te laten zien dat alles goed gaat. Maar van binnen ga ik kapot van verdriet. In de auto uit mijn werk huil ik veel. Ik heb ook het idee dat mijn partner niet door heeft hoe het met mij gesteld is. Als ik snauw of moe ben wordt er boos gereageerd en moet ik normaal doen. Wat moet ik? Ik wil vluchten en weg van mijn situatie.


Antwoord

Beste mevrouw,

Een noodkreet! U beseft, dat u iets moet doen, en dat is een eerste stap. Houdt niet de schone schijn op, want dat helpt natuurlijk helemaal niet! U hebt het moeilijk en daar hebt u húlp bij nodig! U schrijft aan Refoweb, prima, maar nu ook úit de anonimiteit komen.

Laat allereerst uw man lezen wat u mij schrijft. Heeft hij wel door wat er met u gebeurt, nu geloofsverschillen een grote rol lijken te spelen? Daar zult u toch met elkaar over in gesprek moeten. Misschien met een ‘neutrale’ gesprekspartner erbij (u merkt wel, dat ik niet zeg: praat met een dominee, voorganger, ouderling of andere ‘geloofsgenoot’, want juist dát kan weerstand oproepen!). Verschillen in opvatting zullen er wellicht blijven, maar het moet zó zijn dat u beide er mee kunt leven. Dat vraagt acceptatie, van beide kanten! En wijsheid. En tact. Juist in een gezin met opgroeiende kinderen is het goed dat standpunten -al zijn ze nog zo verschillend- helder zijn. 

U wilt vluchten en wég uit de situatie. Helaas is dat geen oplossing. Wie weg loopt moet ook weer terugkomen, heb ik ooit horen zeggen. Wèl goed is het om juist ook in praktische zin na te gaan wat tot de mogelijkheden behoort om een en ander uit handen te geven zodat er meer rust in uw leven komt. Een hulp in de huishouding, iemand die de tuin doet, boodschappen thuis laten bezorgen, naschoolse opvang... dat soort dingen, bedoel ik. Al is het maar voor tijdelijk. Want op uw tenen lopen, met alle zorgen die u op dit moment heeft, leidt inderdaad vroeger of later tot een burn-out. Zorg dus dat die last van uw schouders wordt genomen: en dat kunt u alleen zélf door actie te ondernemen!

Marijke Rots 

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1543 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Lees hier een interview dat Refoweb met Marijke had.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 reactie
Ellenoor
04-03-2021 / 11:41
Lieve moeder, als je niet weet waar je moet beginnen (want waar vind je een neutrale gesprekspartner?), klop dan gewoon aan bij de huisarts. Die kan meedenken. Heel goed dat je een eerste stap hebt genomen door hier je vraag te stellen. Sterkte bij de volgende stappen, die misschien spannend zullen zijn, maar uiteindelijk alleen maar goed.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Discussies over het geloof

Ik zit op een vrijgemaakte school, maar ben zelf van de Ger. Gem. In de klas zijn er wel eens discussies over het geloof. Twee klasgenoten hadden het over het geloof (de ene is baptist en de andere vr...
Geen reacties
03-03-2006

Christus nog niet ten volle kennen

Kan het zo zijn dat je ogen geopend zijn voor het wonder dat Jezus Christus aan het kruis is gestorven voor zondaars en dat je die grote liefde van de Heere voelt in je hart voor ons mensen, maar dat ...
Geen reacties
03-03-2006

Moeder bemoeit zich (te)veel met 22-jarige dochter

Is het normaal als een moeder zich veel bemoeit met haar 22-jarige dochter? Ik ben 22 en woon samen met mijn moeder en zusje nog thuis. Ik heb twee jaar geleden een jaar lang op kamers gewoond. Wegens...
3 reacties
03-03-2017
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering