Man afstandelijk in gezelschap

C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 28-10-2020| 09:02

Vraag

Ik ben erg gelukkig met mijn man, maar één ding begrijp ik gewoon niet. Waarom doet hij een klein beetje afstandelijk tegen mij als er iemand op visite komt, als vrienden komen, of als we naar vrienden of familie gaan. Ik heb het al heel vaak aangekaart. De ene keer zegt hij: “Je verwacht toch niet dat we klef gaan doen hele tijd”? (nee, dat is echt wat ik niet verwacht) en de andere keer zegt hij: “Ik heb er gewoon echt geen erg in” (dan denk ik, hoe kan je nou geen erg in mij hebben). Als ik zeg: “Schaam je je ofzo”, dan wordt hij boos. Dat is natuurlijk niet zo...

Maar ik probeer hem uit te leggen dat ik een knipoog of een hand op mijn rug gewoon fijn vindt. Maar hij wil het niet begrijpen of kan het niet begrijpen en hij blijft bij z’n antwoord. En zo snappen we elkaar gewoon elke keer weer niet. Is dit gewoon een mannending? Maar als ik kijk naar onze vrienden die dan op bezoek komen, die zitten ook bij elkaar en doen soms knus. Het is niet perse mega erg, maar ik kan gewoon niet helemaal begrijpen waarom hij dat niet zou kunnen doen en dan kan ik het niet helemaal los laten als hij weer zo’n antwoord geeft.

ADVERTORIAL

De zorgverzekeringen van Care4Life

Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.

U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.

De zorgverzekeringen van Care4Life

Antwoord

Beste vraagsteller,

Een klein probleem, maar toch niet los kunnen laten. Tja, ook dan is het een probleem, nietwaar. Dat níet vanzelf verdwijnt! Een mannending? Zou kunnen, maar ik ben geen man dus durf dat niet zomaar te stellen. Wat ìk denk is: het heeft met uw verwachtingspatroon te maken. Én met romantische gevoelens die een beetje naar jaloersheid gaan neigen (vriend(inn)en wel, ik niet!). Wanneer u dit gaat beseffen zal ‘loslaten’ waarschijnlijk al gemakkelijker worden. 

U kunt twee dingen doen: accepteren dat uw echtgenoot is wie hij is, met goede, fijne, mooie kanten èn mindere die u liever anders ziet. Óf niet accepteren en steeds op zijn gedrag blijven letten, waarbij het probleem tot een ‘roze olifant’ dreigt te worden en op een gegeven moment téveel tussen u in komt te staan.
 
Weet u al wat u bij een volgend bezoek van vrienden gaat doen? Probeer eens ‘om te denken’: leg een keer úw hand op zíjn arm en complimenteer hem met een of ander in plaats van na afloop vragen naar de bekende weg met ‘weer zo’n antwoord’! Samen met een beetje humor in woord en/of gebaar wordt de verhouding tussen u beiden in ieder geval leuker en verdwijnt die roze olifant wel weer naar zijn eigen hok! Oefenen maar.
 
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1541 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 reactie
Sam11
28-10-2020 / 14:13
Ik herken het hoor. Mijn man is ook zo. Het is gewoon zijn persoonlijkheid denk ik, het zegt niets over jou of jullie relatie. Als hij jou wel hartelijk bejegent als jullie samen zijn, is er toch eigenlijk niets aan de hand? Ik begrijp het intussen wel, tenminste ik werd er altijd onzeker van, ook tov anderen. Invullen voor een ander (wat zullen ze wel niet denken) en graag het mooie plaatje voor de buitenkant compleet willen hebben. Van die krampachtigheid van mij werd m'n man dan weer afstandelijker, dus zo hielden we het in stand. Inmiddels is dat al lang verleden tijd. Ik weet inmiddels dat hij gewoon niet graag 'opvalt', ook niet in het tonen van affectie waar anderen bij zijn, maar hij is ontzettend hartelijk en zorgzaam, dus daar ligt het niet aan. Ook weet ik ondertussen dat er achter veel voordeuren het er veel minder leuk aan toegaat, dan dat het lijkt als men in gezelschap is, dat legt de lat ook lager voor jezelf. Inmiddels ben ik gewoon mezelf in gezelschap, en richt ik me gewoon gezellig op vrienden/vriendinnen/familie en zit hij er daardoor ook veel ontspannender bij; en hoeven we elkaar niks meer te verwijten ;-) Zonder mevr Rots te willen afvallen: zelf lichamelijk contact zoeken in gezelschap, lijkt me niet zo'n goed idee. Waarschijnlijk stelt hij dat evenmin op prijs maar ik kan er natuurlijk naast zitten ;)
Als jullie basis maar goed is, dan komt het heus wel in orde!
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Johannes 3:16 en uitverkiezing

Ik denk de laatste tijd veel na over het geloof/bekering. In Johannes 3:16 staat, dat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. Hoe kun je dit dan zien t.o.v. de ui...
4 reacties
28-10-2009

Opbiechten geeft zekerheid (2)

Aan Ds. P. C. H. Kleinbloesem. In mijn vorige vraag bent u ingegaan op mijn "biecht-probleem". Allereerst wil ik u ontzettend hartelijk bedanken voor het beantwoorden van mijn vraag. Het heeft mij op ...
2 reacties
28-10-2014

Gesprekken over geloof missen

Ik ben 21 jaar en heb een jaar verkering met mijn vriend. Voordat we verkering kregen heb ik veel tot God gebeden en gevraagd of Hij mij duidelijk wilde maken welk plan Hij met ons heeft. Al snel was ...
1 reactie
28-10-2015
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering