Chaotische moeder
C. M. Chr. Rots - de Weger | 20 reacties | 19-06-2020| 10:08
Vraag
Als moeder van zeven kinderen in de leeftijd van 1-12 jaar loop ik vast in het huishouden. Ik maak er zo’n rommel van dat ik niet meer weet waar ik beginnen moet. En vervolgens doe ik nog niets, waardoor alles alleen maar ophoopt. Ik zou graag tips willen krijgen van andere moeders hoe zij dat toch wel voor elkaar krijgen.
Op het moment zijn we hier aan het verbouwen. Nu vraagt mijn man telkens wanneer ik ga schilderen. Als ik dan aangeef dat het niet lukt, begrijpt hij dat niet omdat ik toch de hele dag thuis ben. Als ik zie hoe weinig ik doe in het huishouden, moet ik hem daarin gelijk geven, alhoewel het met die kleintjes overdag echt niet gaat. Dat begrijpt hij ook. Maar dan voel ik me toch telkens schuldig dat het overdag niet lukt.
Soms moet er bij mij echt een bepaalde druk achter zitten, dan lukt het me wel. Maar het is zo veel, dat ik de achterstand niet kan wegwerken. Ik neem me voor om dan echt keihard door te knallen, maar daar loop ik mee vast. Dat lukt me niet. Ik ben heel precies in m’n werk. Als ik het doe, wil ik het perfect doen waardoor alles echt een grote klus wordt. En je wordt er heel vaak tussenuit gehaald. Even een fruithap, een schone broek. Soms zet ik de kleintjes achter de tablet. Maar dat wil ik liever niet. Ik doe dat dan echt voor mezelf, zodat ik even door kan. Ik voel me zo lui steeds. Ik mis echt het overzicht.
Even ter verduidelijking. Mijn man werkt de hele week en ik ben thuis. Dus ik vind dat het mijn taak is om het hier klaar te krijgen. In het huishouden dan. Als hij iets meer met de kinderen zou doen, dat vind ik iets anders. Ook de oudere kinderen helpen me goed mee. Sinds ik een beloning ingesteld heb, als ze de hele week hun eigen dingetjes opruimen, merk ik wel dat ze echt hun best doen. En ook ‘s avonds hebben de grotere kinderen een taak en dat gaat goed. Maar we wonen niet ruim, waardoor het hier echt overvol is.
Ik wil wel, maar op de één of andere manier lukt het niet. Ik heb echt van alles geprobeerd. Zoals een planning. Ook heb ik een paar uurtjes hulp gehad in de week. Maar sinds we thuis zijn i.v.m. de corona heb ik die hulp niet meer. Mijn oudste dochter helpt me nu op zaterdag voor geld. En dat gaat ook heel goed. Ik denk als ik maar alles bijhoudt, dat ik het op m’n slofjes moet kunnen. Maar ik krijg me niet zover. Wat moet ik hier nu mee aan? Heeft er iemand nog handige tips? Ik heb het zelf van huis ook niet meegekregen en ben nu bang dat mijn kinderen dit later ook niet kunnen en altijd achter de feiten aanlopen.
Groetjes, een chaotische moeder.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste mevrouw,
Als moeder van een groot gezin loopt u vast in het huishouden. Tijd voor verandering dus! En die tijd begint met het nemen van rust. Rust om na te denken niet alleen over uw situatie, maar juist over uw achterliggende waarden en normen. Want díé bepalen uw houding en verwachtingspatronen in het leven. In het huwelijks- en ook in het gezinsleven. U vormt samen met uw echtgenoot het gezin en dáár moet u dus beginnen. Of eigenlijk éérst bij uzelf, want wie bènt u, wat wìlt u en waar ligt voor uzelf de oplossing.
Schrijft u eens op, wat u verwacht (verwachtte) van ‘moeder-zijn’, wat u verwacht van uw eigen rol in het gezin cq. huishouden en wat uw verwacht van de man met wie u bent getrouwd en het gezin vormt. Ook opvoeding speelt daarin een rol, want wát wilt u uw kinderen meegeven in het leven? Welk voorbeeld wilt u beiden zíjn (het is niet zo dat u slechts een voorbeeld geeft, maar u bént het voorbeeld voor uw kinderen!!)?
Nou, dit is al heel veel, nietwaar! Toch ligt daar de basis voor alle praktische zaken waar u mee worstelt! U vraagt hoe ándere moeders het doen, maar die doen het allemaal op hun éigen manier. Heus, een opbeurend woord zou u goed doen, maar de rommel wordt er niet mee opgeruimd! Een groot gezin is prachtig, zeker. En het vergt een en ander aan organisatietalent. ‘Wegwerken’ van steeds terugkerende was met bijbehorend strijkgoed is maar een klein onderdeel... maar ik neem even als voorbeeld hoe u dit aan zou kunnen pakken: u zet twee of drie wasmanden neer en leert de kinderen om hun te wassen kleding iedere dag gesorteerd in de manden te deponeren. Liefst ook nog voor een bepaalde tijd, waarna u de wasmachine volmaakt en aanzet. Wie niet(s) heeft ingeleverd komt er vanzelf achter, dat meewerking verwacht wordt (ofwel, u gaat er niet achteraan lopen). Vervolgens maakt u met uzelf de afspraak dat u ’s morgens voor 10 uur (ik noem maar wat) de boel weer opgevouwen in de kast wil hebben. Daarna beloont u uzelf met een kopje koffie, koekje erbij en de krant (of zoiets). Tot half elf, dan gaat u aan de slag met eten voorbereiden (boodschappen doen, aardappels schillen, tafel dekken of alles om de beurt). Zo werkt u de dag door aan een vast programma. Waarschijnlijk houdt u dan nog niet veel tijd over, maar dingen kunnen afvinken van de to-do lijst geeft al een heel goed gevoel!
En uzelf belonen, dat helpt ook. Níét denken aan alles wat nog móét, maar genieten van dat wat gedaan is! Juist alle kleine tussendoordingetjes (fruithapje, enz.) geven u de kans om een tijdsindeling te maken, die bij het gezin van dit moment past. Behalve ‘de schone broek’, want dat vraagt meestal om een directe handeling. Maak daar meteen een knuffelmomentje van en mogelijk tijd voor een nieuw speeltje... géén tablet als het even kan, inderdaad!
En dan die extra dingen tijdens een verbouwing: zeg helder en duidelijk tegen uw echtgenoot dat ú niet gaat schilderen. Want juist extra dingen kunnen stressverhogend werken en daardoor verlammend op het ‘zin hebben in’!
Vindt uw mán dat u nog wel iets extra’s kunt doen, “omdat u toch de hele dag thuis bent” òf legt u dit uzelf op? Nogmaals: maak een lijstje van alle dingen die u vandaag wilt doen, zodat er afgestreept kàn worden. Laat het lijstje zien aan uw echtgenoot, want “de hele dag thuis” levert meestal een langere werkweek op dan de 40-urige werkweek bij de baas!
Kortom, begin met na te denken over het wát en hóé u allemaal samen wilt leven.
O ja, nog een laatste opmerking: uw oudste dóchter helpt u op de zaterdag, schrijft u. Heel goed, maar wat doet de oudste zóón?
Ik hoor graag nog eens van u,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Hier ook een flink chaotische mama van een wat groter gezin.
Er zijn tijden geweest dat ik er ook helemaal mee vast liep. Wat mij geholpen heeft deel ik hier, misschien heb je er wat aan, misschien ook niet.
-geen tijd overdag doorbrengen op facebook, instagram, whats app, etc
- savonds de tafel vast dekken en zorgen dat de vaatwasser leeg is, dat scheelt de volgende morgen een hoop stress. Ook broodtrommels en bekers voor school vast klaarzetten. evt. gymspullen vast in schooltassen, enz.
- bedenken voor wie je wilt dat je huis netjes is. je leeft er met een veel mensen, met veel kleine kinderen, dus het is niet reëel om van jezelf te verwachten dat het overal altijd netjes en opgeruimd is. het is logisch dat er speelgoed ligt, boekjes, enz.enz. Zorg bv voor grote manden of bakken waar je het savonds zo in kan mikken; dan is het van de vloer. Ik merkte bij mezelf dat ik vaak het gevoel had dat alles keurig moest zijn "want als er iemand komt..."ik heb geleerd te denken "het is mijn huis, en als wij ons er goed voelen is het prima. Mijn huis hoeft niet netjes te zijn omdat een ander dat verwacht"
- de was direct ophangen als de wasmachine klaar is, als er nog was ligt gelijk ook de volgende aanzetten. Was die uit de droger of wasmachine komt direct opvouwen en opruimen of op laten ruimen; ik maak vaak stapels op tafel en iedereen legt zijn/haar eigen stapel in de kast.
- als het kan ook snachts de wasmachine laten draaien; dan kan je smorgens zo de eerste was ophangen (misschien voor schooltijd al) en gelijk de tweede erin doen.
- maak een maaltijd planning voor een week en doe zo mogelijk 1 keer per week alle boodschappen. Hier hang ik op zaterdag een lijstje op de koelkast met 6 maaltijden erop, als ik alles voor die 6 maaltijden in huis heb kan ik 6 dagen lang koken zonder me overdag druk te maken over wat ik moet koken, welke boodschappen ik nog moet doen, enz.
- wc's smorgens als de kids naar school zijn direct schoonmaken, nog voor koffie tijd. als dit je dagelijkse routine wordt zit je aan de koffie met een goed gevoel, dan heb je alvast een poetsklus af!
- combineer klusjes; als er een paar kids in bad zitten kan je ondertussen de rest van de badkamer poetsen. Als je eten op staat kan je ondertussen even een sopdoek over je keukenkastjes halen. Als je naar buiten loopt kan je gelijk even die vuilniszak mee naar de container nemen, enz. enz.
Nou...er zijn vast wel meer mensen met tips. Succes ermee en als je wilt mailen mag dat hoor!
Als eerste zou ik willen zeggen, het voelt misschien voor jou zo dat je lui bent, maar dat ben je niet als je voor 7 kinderen zorgt! Misschien begrijp ik het verkeerd uit je verhaal, maar ik heb de indruk dat je man niet zo goed begrijpt hoe hard je werkt als je de hele dag voor de kinderen zorgt. Als hij je die erkenning zou geven, zou al rust geven. Misschien kun je eens een dagje weggaan, dat hij de zorg voor de kinderen van je overneemt?
Het is niet raar als je je huishouden niet goed op orde kan houden! De een is daar heel handig en gestructureerd in, de ander is er niet zo goed in. En als je de hele dag telkens als je ergens mee bezig bent gestoord wordt omdat je kinderen je nodig hebben, heeft dat toch prioriteit. Het is op topniveau multitasken;-) en veel mensen zijn daar niet zo goed in. Met zoveel verschillende taken tegelijk kan je hoofd het overzicht gewoon niet meer houden. Ik herken je gevoel van niet meer weten waar te beginnen. Mijn huishouden is ook rommelig, maar wel beter geworden de laatste jaren. Wat voor mij gewerkt heeft:
- zie jezelf niet langer als lui!
- bedenk welk moment je het meest productief bent, smorgens? of juist savonds als je kleintjes in bed liggen?
- routine`s: bv. savonds de vaatwasser uitruimen. Bij het naar bed brengen van de kinderen even hun kamer opruimen. paar keer per dag een klein opruimrondje , bv een kook wekker op 5 minuten en aan het werk (eventueel met zn allen)
- verschillende wasmanden neerzetten, zodat het al gesorteerd is , briefje erboven wat waar in moet (ik heb er 3 : 60 graden was, bonte was, witte was en dingen die apart of voorzichtig gewassen moeten worden)
- Kan alleen als je de ruimte hebt,bij de wasmachine een wasruimte maken. voor ieder een wasmandje/boodschappentas waar de schone was in gaat. de groten kunnen dit dan zelf in hun kast opbergen
- als je onder de douche staat meteen de tegels en douchebak afnemen, 2 vliegen in 1 klap. Neem wel een natuurlijk schoonmaakmiddel zoals soda of azijn, zodat je niet allerlei chemische middelen op je huid krijgt...
- op verschillende plekken pakjes stofwisdoekjes en allesreiniger doekjes neerleggen voor het grijpen, bv in badkamer, wc, woonkamer, zodat je heel snel even wat kan schoonmaken
- de kozijnen schilderen kan je wel doen, maar dan zorgt je man voor de kinderen op dat moment. Hij hoeft toch ook niet te klussen en voor de kinderen te zorgen tegelijk? Dan hoef jij dat ook niet te kunnen...
- en eigenlijk de belangrijkste, zorg dat je vaste momenten van de dag even alleen bent, waarin je kan Bijbellezen en bidden of zingen. Bij God is de plek waar je rust vind en kracht voor al je taken. Vraag ook of de Heilige Geest je wil helpen om overzicht te krijgen. Ook zulke praktische dingen mogen we bij Hem brengen! Zelf sluit ik me bv smiddags en savonds 10 min op in de slaapkamer. (mijn kinderen zijn wat groter, bij jou kan wellicht 1 van de groteren eventjes op de kleintjes passen, hoewel ze ook niet met teveel zorgtaken belast moeten worden denk ik)
- probeer ook momenten te vinden waarin je dingen doet waar je zelf blij van wordt en nieuwe energie van krijgt, bv een hobby, stuk wandelen
- huishoudelijk hulp is geen overbodige luxe, zou fijn zijn als je die weer kunt krijgen
- vergelijk jezelf niet met andere moeders! Niet iedereen is een duizendpoot, chaotische moeders hebben weer andere gaven!
Op zaterdag bedenk ik wat ik de volgende week wil gaan eten. In mn agenda schrijf ik dat per dag op en ik koop ook gelijk de boodschappen die ik daarvoor nodig heb. Zo hoef ik niet meer elke dag te bedenken wat we gaan eten. De boodschappen heb ik al in huis en ik kan om 5 uur op mn gemak beginnen met het eten.
'S morgens gelijk als ik beneden kom zet ik de was aan en als ie klaar is gelijk ophangen en de volgende was erin.
Ook heb ik elke dag een vaste planning met wat ik in huis doe.
Op maandag zijn dat de wc's, badkamer en de keuken schoonmaken.
Dinsdag de woonkamer, woensdag de tussenverdieping en op donderdag de zolder.
Zo is het niet te veel in 1x en kan ik het goed bijhouden. En als ik ergens een x niet aan toe kom is dat echt niet erg!
'S avonds halen we voor t slapen gaan de vaatwasser leeg en dekken alvast de tafel voor het ontbijt.
De wekelijkse grote boodschap bestel ik bij Albert Hein. Dat scheelt me ook echt zoveel tijd!
T is een heel verhaal geworden. Hoop dat er iets tussen zit wat je kan gebruiken in t huishouden!
Als je nog kleintjes hebt ben je heel druk met zorgen. Iemand zei ooit is tegen me dat we in de tropenjaren zaten. Achteraf gezien was dat echt zo. Maar het komt goed hoor, je moet er echt even doorheen. Gelukkig hoef je het niet alleen te doen maar mag je de Heere ook om hulp vragen! Sterkte ermee hoor! En als je het fijn vind om van gedachten te wisselen mag je me mailen.
Wellicht ook niet onverstandig om na te denken wat u er over denkt of er nog meer kinderen komen. Kan je dat wel aan of moeten er maatregelen worden genomen? Een moeder die overbelast is heeft het gezin ook niets aan. Belangrijk dat er tijd over is voor aandacht aan alle kinderen.
Mijn moeder is de oudste thuis en komt uit een gezin met meer dan tien kinderen. Ze heeft er echt last van gehad dat ze haar kinderen jaren herrinerd als altijd maar mee moeten helpen en nooit op schoot zitten bij haar moeder of aandacht krijgen, want daar was geen tijd voor.
Ons ma zegt altijd: mijn huis leeft voor mij en ik niet voor het huis. Wij zijn met zn vijven thuis qua broers en zussen, maar wel met veel leeftijd verschil er tussen. Dus als een huis niet altijd netjes is, boeien.
Nooit tegen bezoek zeggen, let niet op de rommel. Dit doen veel vrouwen. Waarom zou je? Het is toch jouw huis?
Mijn schoonzusje zegt het ook altijd, terwijl je van de vloer kan eten, maar dat ligt er wat speelgoed. Je mag gewoon zien dat er in huis geleegd wordt.
En dat schilderen? Denk dat je je man dat maar zelf moet laten doen of anders de schilder!
-geen rondslingerende was, maar in de kast/was
-tekeningen, uitnodigingen e.d. op een prikbord en niet overal op kasten en deuren
-bedden opmaken
-post en kranten e.d. opruimen/oud papier
-schrijf afspraken, verjaardagen op een kalender: overzichtelijk
-vaat gelijk in de vaatwasser
-bedrollers onder bed voor spullen/kleren. Kamers niet te vol, maakt moeilijker schoon , dus overbodige spullen weggooien, weggeven
- inderdaad werken met een lijstje, doe de belangrijkste dingen eerst naast de zorg voor je kinderen: eten klaarzetten, was
- dingen combineren: boodschappen, post, glascontainer e.d.
- geniet vooral van de kinderen nu ze nog zo jong zijn. Lees veel voor, later willen ze dat niet meer , nu zijn ze nog ontvankelijk.
Veel sterkte en Gods hulp en zegen toegewenst!
Het stukje perfectionisme is typisch iets wat de buitenwereld niet goed herkent/ziet, waaronder uw man. Continu vol en druk bezig zijn thuis, om alles in goede banen te leiden. Dat speelt vaak ook af in het hoofd. De gedachten die steeds bezig zijn met organiseren om overzicht te krijgen in wat er nog gebeuren moet en hoe en wat en wanneer... Dat met zoveel verschillende werkzaamheden en afleiding? Zeer vermoeiend! Om dan ook nog te gaan klussen is simpelweg GEEN optie! Of het één, of het ander.
Maak het niet te moeilijk. Dan maar minder goed gestoft, dan maar een keer niet gezogen. Alles tegelijkertijd (perfect) schoon houden kan niet! Tussendoor de volle planning afkrijgen ook niet. Zolang de grootste eenvoudige delen bijgehouden worden scheelt dit al ontzettend veel! De lastigere stukjes worden dan kleinere klusjes en makkelijker! De ene keer kan het afstoffen van de kast meer aandacht krijgen, de andere keer de ramen of keuken. De kinderen zullen ook zeer regelmatig extra aandacht opvragen en komt er van extra schoonmaken niks terecht.
Tips:
1. Werk elke dag voor zeg maar 80-90% energie, niet voor de volle 100% en zeker niet meer! Verlaag de werkdruk. Dan is het bij belangrijke momenten mogelijk om meer aan te kunnen.
2. Doe zoveel mogelijk spullen weg, meestal hebben we echt niet zoveel nodig. Hoe leger het huis, hoe minder rommel, hoe minder druk/prikkelingen (wat rust geeft) en is uiteindelijk minder werk om het huis opgeruimd te houden.
Ik als perfectionistische man ervaar dat werk, klussen en het huishouden combineren ook niet gaat zoals ik het zou willen, ook al is het genoeg. Wees tevreden in wat wel lukt, het is voldoende!
Sinds begin juni heb ik de app slimhuishouden.nl
Daar staan 4 schema's. IEder schema werkt anders. nr 1 is het minste werk, en nr 4 het meeste werk. Probeer het eens, en kijk welk schema bij jou past.
En zo heb je een lijst wat je kunt doen in huis.
Ik ben een adhd-er. Rommelkont enz enz.
Maar tot nu toe ben ik tevreden over die lijst. Je kunt ook via de site je aanmelden, dan krijg je iedere maandag je schema.
het afstrepen van een klus bevredigt mij '' zo, dat hebben we weer gehad' en als het eens niet past? Niet in de stress raken, volgende wk weer een nieuwe week.
Ik zou zeggen: slimhuishouden.nl probeer het maar!
Op tijd uit bed (half 6) voorkomt veel stress. Een wasje/even tijd voor jezelf in de vroege morgen is heerlijk! Je hoeft echt niet elke dag te poetsen hoor, als de vloer maar schoon is dan ben je al een heel eind. Veel sterkte in deze tropen jaren (want dat is gewoon zo met kleine kinderen) voor je het weet denk je met weemoed aan deze tijd terug.
"omdat je toch de hele dag thuis bent" zou echt uit het repertoire van je man moeten worden geschrapt. Kinderen opvoeden is echt zo veel meer werk dan op kantoor zitten.
Ik neem aan dat de partner op zaterdag/zondag niet werkt. Mooi moment om te schilderen, OF om voor de kinderen te zorgen terwijl de vrouw schildert. Ik ben ervan overtuigd dat de man dan binnen een half uur komt vragen of HIJ niet kan schilderen...
Wij hebben twee kinderen, ik werk drie dagen van 6 uur en ik heb ook dagen dat ik nergens aan toe kom. Ik voel mij ook schuldig en vraag mij af hoe dit nu komt. Ik ben wat chaotisch en mijn lieve echtgenoot is nogal een verzamelaar , tel uit je winst of beter gezegd je verlies. Ik heb met veel interesse de tips hier gelezen. Wat voor mij het beste zou werken is gewoon een zo leeg mogelijk huis. Ik droom wel eens van een of twee tiny houses met zo min mogelijk spullen en zo min mogelijk schoonmaken. Ik kan maar niet begrijpen dat er mensen zijn van wie schoonmaken een hobby is.
Lieve moeder van 7 kinderen, je bent echt niet lui! maar wel chaotisch en met zijn negenen in een niet al te groot huis en verbouwing zit er voorlopig niet veel anders op dat te accepteren. Als je man nog een keer zegt dat hij niet snapt dat je niet aan schilderen toekomt stel je gelijk voor om eens een dagje te ruilen. En dat zeg ik niet als grap...
Ik vind verder dat je het goed doet dat de oudere kinderen allemaal een taakje hebben.
Vergeet dat je lui bent, beter een ontspannen moeder, dan een overspannen moeder! Vraag God iedere morgen om wijsheid en kracht om het goede te doen en de dingen goed te doen. Neem stille tijd! Ik wens je ZIJN zegen.
Is de spil van haar gezin
Zij is als eerste wakker
En slaapt als laatste in.
Is zij een dagje stappen
Dan jammert de hele troep,
Want niemand kan haar missen,
Toch heeft ze geen beroep.
Zij tovert met de centjes,
En brengt de kinders groot.
Droogt tranen en snuit neusjes,
Is net een duizendpoot.
Als iedereen de griep heeft,
Verpleegt zij de hele troep.
Loopt zelf van de koorts te bibberen,
Toch heeft ze geen beroep.
Zij is een troost der kleinen
En vaders grootste schat.
Het aanrecht is haar altaar
De pan haar wierookvat.
Zij is in het drukke leven,
Het rustpunt voor haar troep.
Haar wapenspreuk is "dienen",
God zegene haar beroep!
Wellicht een verouderd gedicht maar wel één met respect voor huisvrouwen, een beroep dat 24/7 doorgaat!
Een vriendin van mij is ook erg chaotisch, zij vroeg een aantal x per jaar of haar schoonzus die wel erg gestructureerd is haar kwam helpen. Gewoon een hele dag, ze betaalde haar er ook voor.
Dan had mn vriendin weer een schoon huis wat makkelijker bij te houden was.
Mijn zus die psychisch wat labiel is heeft weleens een hulp gehad die samen met haar de boel op orde brengt, samen maakten ze lijstjes wat moest gebeuren, maakten een weekplanning, begonnen ook samen hieraan. Iedere week kwam ze om te kijken waar het misgaat etc. Dit heeft ze een half jaar gehad wat mn zus echt heel goed geholpen heeft. Hier hoef je uiteraard niet labiel voor te zijn, er zijn veel redenen waarom een huishouden niet op rolletjes loopt, oa een druk gezin.
Kan inmiddels je hulp niet terugkomen?
Als zij jouw keuken poetst kun jij bv je badkamer poetsen of andersom. Of je kunt schilderen. Die anderhalve meter afstand valt prima te bewaren!
Succes, hoop dat je van alle tips de meest bruikbare voor jou eruit kunt pikken!
En laat je man je vraag en de antwoorden lezen zodat hij mee kan denken wat voor jullie zou helpen. Mannen zijn heel praktisch aangelegd dus maak daar gebruik van!
Iets dat bij ons gegroeid is de laastste twee jaar, is dat mijn man 's avonds de afwas van de hele dag doet. Als de kinderen in bed liggen (doen we samen, ieder kind apart +/- een kwartier 1 op 1), gaat hij afwassen. Zolang hij daar mee bezig is, vouw ik aan tafel was. Zo zijnwe vlak bij elkaar en kunnen ondertussen praten. Het scheelt mij overdag een hoop tijd en het is een afgebakende tijd. Als de afwas klasr is, is het klaar voor die dag, ongeacht welk werk er nog ligt. Kindren heb je samen en in de tropenjaren moet je allebei een tandje harder.
Verder hebben bij ons alle kinderen (deels vaste) taken. De grotere hebben meer verantwoordelijkheden dan de kleinere, maar ieder doet wat. Bijv. een 10 jarige ruimt de tafel af, een 2 jarige zet de schoenen netjes. Kleine kinderen kunnen ók al best helpen en leren zo beetje bij beetje dat het normaal is om te helpen.En als een kind de schone sokken of het ondergoed uitzoekt, of even voor de baby zorgt of broertje naar de wc helpt, is het ook echt een hulp! Mijn kinderen worden er ook echt blij van als ze merken dat ik blij ben met wat ze doen. Ze moeten een klusje van +/- een kwartier per dag doen, maar vaak helpen ze uit eigen beweging meer. Zonder betaling. Een vorm van belonen die ik soms wel inzet, is tijd voor tijd. Vraagt een kind bijv. of ik extra wil voorlezen ofzo, ja, als je even helpt met...
Wie weet heb je wat aan de app of site van
Slim huishouden
Dat is een hele fijne laagdrempelige manier van het huishouden weer oppakken. Je kunt een schema uitprinten en per dag afstrepen. Dat is ook leuk voor de oudere kinderen, kunnen ze precies zien wat er nog mag gebeuren die dag.
Kijk er maar eens naar of het je zou helpen. Geniet vooral van het grootbrengen van je kinderen dat is uiteindelijk veel belangrijker dan een schoon en opgeruimd huis.
het lukt mij ook echt niet om het altijd opgeruimd te hebben. wel als ik een verjaardag vier omdat er dan tijdsdruk opstaat. maar zie al veel tips. die ik ook wel kan gebruiken tussen de reacties.
En als ik me aan mijn (schoonmaak)planning houd... werkt dat toch fijn. Dan stop ik met doen van dingen waarvan ik zie dat ze moeten gebeuren. Ik ga niet meer kriskras te werk, zonder dingen af te maken.
Stel, het is dinsdag en de trap moet gestofzuigd worden. Helaas die staat pas donderdag op mijn lijst, dus niet doen, pas als het donderdag is. Daarmee voorkom je dat je 3x in de week de trap stofzuigt of de vloer dweilt en je dus in tijdnood komt.
En als je een keer in de knel komt met de planning, kun je de badkamer ook een keer vlug doen, want je hebt hem vorige week nog geboend. En anders probeer je het juist volgende week weer goed te doen. Dat geeft mij veel rust in mijn hoofd en heb ik het gevoel dat ik de boel toch onder controle heb, ook al is er dan even weinig tijd.
Plan ook een morgen in, waarop je bijna niks hoeft te doen. Dan kun je je daar op verheugen en er extra van genieten. Je kunt je de boel de boel laten, want het is je ‘vrije’ morgen. Dan kun je wandelen, op de thee, naar de markt...
De boodschappen online bestellen is echt een aanrader! Het dwingt je om maaltijden te bedenken voor de komende week, dat geeft weer structuur in de chaos en het scheelt je echt energie.
Veel sterkte, een huishouden runnen tijdens een verbouwing is al een uitdaging op zich!
