Bekering tot God

C.A. Hoekman | 2 reacties | 07-04-2020| 11:41

Ik heb een vraag aan iemand van de Gereformeerde Gemeenten. Ik ben een vrouw van begin 20 en weet eigenlijk niet goed waar ik moet beginnen, want ik voel me erg wanhopig momenteel. Ik worstel op dit moment voortdurend met het feit dat ik bekeerd moet worden. Met name ‘s nachts houdt dit me vaak bezig en word ik angstig als ik eraan denk dat ik niet bekeerd ben. Nu het coronavirus heerst en er zoveel mensen overlijden ben ik er nog meer mee bezig. Ik ben bang dat wanneer het virus straks weg is, ik weer door ga met mijn (onbekeerde) leven en ik dan zal verharden.

Er zijn zoveel vragen waar ik mee zit... Ik heb zoveel zonde gedaan en heb elk gebod overtreden. Bijvoorbeeld heb ik de afgelopen jaren met verschillende jongens gezoend en soms zelfs verder dan dat. Ik ben erg onzeker over mijzelf en wanneer een jongen mij leuk vindt gaat die onzekerheid tijdelijk weg. Ik voel mij hier nu zo vreselijk schuldig over. Deze zonde heb ik wel voor God beleden in gebed. Op dit moment heb ik geen vriend, maar zou zo graag een jongen ontmoeten die ook oprecht met Gods Woord bezig is en zuiver wil blijven w.b.t. zevende gebod. Het lijkt wel, als ik terugkijk naar mijn relaties, dat ik nooit echt verliefd ben geweest en weet niet of ik dit ooit zal kunnen worden. Nu ben ik ook bang dat ik veel zonde niet eens meer weet en deze dus niet heb beleden voor de Heere.

Ook vind ik het zo moeilijk om te doen wat God wil. Ik draag bijvoorbeeld make-up (wel op een natuurlijke manier) en ik zou hier graag mee stoppen als ik God hier verdriet mee doe, maar ik heb een vlekkerig gezicht dus voel ik mij erg onzeker wanneer ik geen lichte foundation draag. Ook weet ik niet of ik nog wel social media (instagram/snapchat) mag gebruiken en mag hardlopen om in beweging te blijven. Ik vind dit alles zo lastig en zou zo graag met al mijn zonden willen breken, maar ik weet niet hoe.

Ik denk vaak dat ik wel niet uitverkoren zal zijn en dat ik hierdoor met mijn verstand wel bekeerd wil worden, maar dit diep in mijn hart niet wil. Waarschijnlijk is dit een lastig verhaal, maar toch hoop ik dat u mij antwoord/advies wilt geven.

Beste jonge vrouw,

Bedankt voor je vraag. Je noemt het zelf een lastig verhaal, maar het is goed dat je dit ”lastige” verhaal met een ander wilt delen. Soms kan het stellen van de vraag al een bepaalde opluchting geven. Je staat er dan niet meer zo alleen voor, een ander wil met je meedenken en meeleven.

Je begint met: Ik weet  eigenlijk niet goed waar ik moet beginnen, want ik voel me erg wanhopig momenteel.  Laten we samen eerst eens proberen te ontdekken wat de oorzaak van je wanhoop is. En dan herhaal ik je vraag: je moet bekeerd worden en dat houdt je wakker en je wordt angstig als je eraan denkt dat je nog niet bekeerd bent. En nu het coronavirus heerst, waardoor er veel mensen overlijden, zorgt dat ervoor dat je er nog meer mee bezig bent. En daar bovenop de angst, dat wanneer het virus straks weg is, je weer door zult gaan met je (onbekeerde) leven en je dan zult verharden. Na deze ontboezeming komen je vragen waarmee je zit. Vragen die betrekking hebben op jouw gang door het leven. Een opsomming van zonden en overtredingen tegen elk gebod, zoals je het zelf uitdrukt.

Ik vind het heel moeilijk om stuk voor stuk al je zonden, overtredingen en gedragingen in dit antwoord met jou te behandelen. Al gauw ontstaat dan de gedachte dat het ene helemaal niet kan, het volgende niet zo erg is, en er met weer iets anders niets mis is. Een soort afvinklijstje dus. Al snel oordeel je dan echter ook over iemands geweten. Eigenlijk zou ik dus liever je hele vraag in een persoonlijk, pastoraal contact willen bespreken. Toch wil ik een poging doen om op je noodkreet in te gaan.

Wat is bekering tot God? We zullen samen Gods Woord openen en lezen wat de Heere Jezus Zelf daarvan zegt. In Lukas  15 vertelt Jezus de gelijkenis van de verloren zoon. Zijn luisteraars zijn farizeeën en schriftgeleerden, mensen die onder elkaar morren over Jezus en van Hem zeggen: “Deze ontvangt de zondaars, en eet met hen” (Luk. 15:2). Tussen twee haakjes, is er grotere eer voor de Heere Jezus dan de beschuldiging dat Hij met zondaren wil eten? Dat geeft hoop voor zondaren, toch?  Hoe legt de Heere Jezus de bekering uit in deze gelijkenis? Het gaat over twee broers, allebei besneden (gedoopt), kinderen van het verbond dus. Allebei opgevoed in de voorzeide leer. Dan op een dag gaat de jongste zoon naar zijn vader en eist zijn erfdeel op. Hij wil de wereld in en dan heb je geld nodig. Hij krijgt het en vertrekt. Ik denk dat hij het thuis beu was, al die regeltjes en dat bekrompen gedoe. Zie je hem gaan? Met zijn nieuwe vrienden gaat hij feest vieren. Thuis moest hij meer ingetogen feestvieren, nu kan het ongeremd en zonder pottenkijkers. Ik herken me wel in de trekjes van deze jongen. En jij?

Maar je begrijpt het al. Zijn geld raakt op en zijn vrienden zijn dan ook ineens weg. Zonde maakt eenzaam. En let nu op wat de Heere Jezus zegt in vers 14:  En hij begon gebrek te lijden. Om te overdenken: buiten Jezus lijd je altijd gebrek. En als je gebrek lijdt, haal je alles uit de kast om je honger te stillen, al was het met varkensvoer. Zelfs dat is hem niet gegund. De hongerdood voor ogen. En let nu weer op hoe Jezus ons onderwijst in de weg van de bekering tot God, in vers. 17: “En tot zichzelf gekomen zijnde.” Hij gaat inzien hoe ver hij van huis is en dat het thuis veel beter was. Hij komt tot inkeer en zegt het tegen zichzelf, vers 18 en 19: “Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de Hemel en tegenover u; en ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.” Om te overdenken: is dat je verlangen, terug naar huis, naar God!. En wat de Heere Jezus nu zegt is van levensbelang, in vers 20: “En opstaande ging hij naar zijn vader.” Hij laat het niet bij beschouwingen, hij staat op en gaat. Heimwee naar God geeft hem gevleugelde voeten.

Opmerkelijk is dat de Heere Jezus hier niet zegt wat hij allemaal heeft misdreven in dat verre land. De nadruk ligt er op dat hij teruggaat. En op weg naar huis, laat hij meer en meer de zonde, waaraan hij zo verkleeft was, los. Zondige relaties, verkeerde vrienden, weg ermee. Geen behoefte meer om feest te vieren, ik moet naar huis. Een mislukte zondaar onderweg naar de Vader. En jij?

Weet je wat het geheim is van deze terugkeer? De Vader stond al lang op de uitkijk, wanneer komt mijn jongen terug. De trekkracht van Gods liefde. Kom terug! En opstaande... En jij? Je bent welkom, met al je zonden en misstappen, bij de Heere Jezus. Weet je het nog wat de farizeeën van Hem zeiden: Deze ontvangt zondaren, en eet met hen. Zelf waren ze te goed in eigen oog om bij Jezus te willen horen. Zie je wie wel tot Jezus komen? Tollenaren en zondaren, om Hem te horen, vers 1.

Wat ik zo onbegrijpelijk mooi vind in deze gelijkenis? Voordat deze jongen de kans krijgt om zijn zonde tegenover zijn vader te belijden, snelt deze vader hem tegemoet, omhelst hem en kust hem. Zo vuil en vies als hij is. Gods ontfermende liefde heeft haast en is onvoorwaardelijk. Alles komt van Gods kant. Hij gaf alles wat Hij had, Zijn lieve Zoon, onze Heere Jezus Christus, om zondaren, zoals jij, te redden en al hun zonden te vergeven.

Voel je jezelf zondig, mislukt, onverbeterlijk? Vlucht tot deze Jezus, Hij wacht om genadig te zijn. Zeg het maar: moede kom ik, arm en naakt. Heere Jezus, ontfermt U over mij. Hoeveel moet je aan jezelf opknappen, om acceptabel te zijn voor de Heere Jezus? Wat denk jezelf?

En doe ook niet als die oudste zoon, die boos is op zijn vader, omdat zijn verloren broer is gevonden en zijn vader feest gaat vieren omdat zijn zoon teruggekomen is. Tob niet of je wel of niet uitverkoren bent. Je bent verloren en zoals je bent, ben je welkom bij Jezus.

Ik zie een zondares in het huis van Simon de farizeeër (Lukas 7). Een vrouw uit de stad, die een zondares was, kwam in dat huis met een fles zalf, omdat ze wist dat Jezus daar ook was. Ze huilt en gaat achter de voeten van Jezus staan, maakt Zijn voeten nat met haar tranen en droogt ze af met haar hoofdhaar, kuste Zijn voeten en zalfde ze met haar zalf. Ze zegt niets, ze huilt slechts. Een zondares zonder woorden, uitgesproken. Alles is een keer gezegd en wat blijft dan over? Aan Zijn voeten gaan liggen met het heimwee van de liefde. Bij Jezus is ze welkom.

Niet bij Simon. Hoor je de ergernis in zijn stem? ”Deze, indien Hij een profeet was, zou wel weten, wat en hoedanig deze vrouw is, die Hem aanraakt; want zij is een zondares” vers 39. Simon veracht deze vrouw en laat zich door deze vrouw niet aanraken. Jezus heeft deze vrouw lief en laat zich door deze zondares wel aanraken. Al stond ze bekend in de stad als een slechte vrouw, niet te slecht voor Jezus. Jezus spreekt het niet tegen dat ze een zondares was, maar Hij heeft al haar zonden vergeven. Ze mag nu haar liefde aan Hem tonen, vanwege Zijn ontfermende liefde over haar en aan Zijn voeten hoort ze het: ”Uw zonden zijn u vergeven. Uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede.” Ga aan Zijn voeten liggen en vertel alles maar aan Hem.

Deze ontvangt zondaren, en eet met hen. Wat een bemoediging voor zondaren, doelmissers. Je wilt zo graag met al je zonden breken, maar je weet niet hoe. Aan Jezus’ voeten valt alles je uit handen, daar mag je je onwil en onmacht belijden. Als Hij deze zondares wilde ontvangen, zou  Hij dan tegen jou zeggen, ga maar weg! Hoor je Hem nodigen: Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal je rust geven (Math. 11:28). Achter Hem aan, zeker in deze tijd van het coronavirus. Hoe? Zoals je bent, een zondares, die verlangt naar Jezus en Zijn vergevende liefde. Heere Jezus, ik geloof, kom mijn ongelovigheid te hulp.

Op al je vragen die je levensstijl betreffen ben ik niet specifiek ingegaan. Ik doe dat liever in een pastoraal  gesprek. Het is veiliger, maar je kunt ook concreter worden, in een gesprek met elkaar. Je mag mij bellen. Je kunt mijn telefoonnummer opvragen bij Refoweb. Mocht je dat helemaal niet zien zitten, benader me dan, als je wilt, via mijn emailadres, ook verkrijgbaar bij Refoweb.    

Hartelijk groet,
C. A. Hoekman, Kapelle

Dit artikel is beantwoord door

C.A. Hoekman

• Geboortedatum:
  23-09-1943
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

113 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven