Schaamte vanwege micropenis

Een mooi antwoord.

Als man wil ik er wat aan toe voegen. Want wat is het moeilijk wat jij hebt meegemaakt. Als opgroeiende puber erachter komen dat het niet helemaal bij je klopt. Je lichaamsdeel dat jou definieert als man, wat niet volgroeid is. Dit moet jou dagelijks hebben beziggehouden. Een vrouw zal niet direct begrijpen wat dit doet met een jongen.

Ik zal eerlijk met je zijn. Als je vriendin echt van je houdt, dan zal dit absoluut niet een reden zijn voor haar om bij je weg te gaan.
Wees eerlijk tegen haar, en ook heel belangrijk, vertel wat dit met je doet, en wat dit met je gedaan heeft.

Ga op de knieën, bid of God met je mee wil gaan als je het verteld, en heb vertrouwen dat hij alles meewerken zal ten goede! Jij zult als Hij het wil, een volwaardige man van je vrouw zijn! Dat hangt niet af van je penis.

En volg het advies op van Mevrouw van Kooten! Ga samen naar een specialist. Hoe moeilijk dat ook is, stel je ervoor open. Vergeet niet, meer dan 100.000 mannen in Nederland hebben een zogeheten 'micropenis'. Je bent niet alleen. Denk je dat ze allemaal vrijgezel zijn?

Gods zegen toegewenst!

Ik denk dat een vrouw zich het wel voor kan stellen.
Wat als een vrouw geen borsten heeft?
Is beetje een vergelijkbare situatie.
Die hebben het daar ook heel moeilijk mee.
Al kan daar wel eenvoudiger iets aan gedaan worden.

Het lijkt me goed om je vriendin het te vertellen!! Neem hier een goed moment voor (ga een stuk wandelen)

In een goede relatie moet hierover gepraat kunnen worden en zal er pijn gevoeld worden omdat er waarschijnlijk een andere verwachting was! Maar deze situatie kan jullie emotioneel juist naar elkaar toe doen groeien! Je vriendin verwacht dit waarschijnlijk niet, neem haar het dan ook niet kwalijk als haar eerste emoties anders zijn dan verwacht!

Als ze echt om je geeft, zal haar dit niet in de wegstaan!!

Veel sterkte ook.
Seks bestaat gelukkig uit meer dan alleen penetratie, er is daarnaast veel waar je samen van kan genieten.
Maar inderdaad wel snel eerlijk vertellen. Je kan het echt niet voor je houden tot na het trouwen.
Er zullen wellicht op het net meerdere lotgenoten zijn waar je wellicht mee kan praten.
Begrijp dat 0,6% van de mannen dit heeft, wereldwijd dus een heleboel.

Chirurgisch zijn er op dit gebied ook mogelijkheden, dus wellicht verstandig om een verwijzing naar een uroloog te vragen.

We ontvingen een reactie van de vraagsteller:

"Het antwoord was voor mij redelijk tot goed. Heb er over durven praten met mijn vriendin. Heb eerlijk gezegd dat ik zittend plassen moet en over de lengte. Ze was erg in de war en vroeg of een operatie mogelijk was, wat ik jaren geleden al besproken had met de huisarts. Maar helaas dat is niet mogelijk, het kan ook riskant zijn.

Tot mijn grote spijt is aan onze relatie deze week een eind gekomen. Ben ook diepbedroefd. Ik had het eerder moeten vertellen tegen haar maar wat ik van schaamte niet durfde. En zo word ik weer gestraft met m'n micropenis waar ik al zoveel mee gepest ben. Hiermee wil ik tevens zeggen, mochten er meer mensen zijn die dit hebben, wees eerlijk en vertel het in je relatie."

Beste vraagsteller.

Wat vind ik het erg en verdrietig voor je. Ik hoop dat je het naar een tijd een plaatsje kan geven.
Hopelijk is de medische wetenschap over een paar jaar verder, zodat je wellicht wel geholpen kan worden.
Veel sterkte.

Als een lichamelijk gebrek na vier jaar de enige reden is om de relatie uit te maken, vind ik dat wel treurig.
Het is inderdaad beter, het de volgende keer wat vroeger in een relatie te bespreken, maar het is nu ook niet iets waar je na twee weken al mee aankomt.

Je hebt nu de worst case meegemaakt. Misschien had je niet geheel ten onrecht het gevoel, dat je het niet met haar kon delen.
Je zult in je leven ongetwijfeld nog voor veel meer moeilijke siruaties komen te staan. Ik wens je, dat je een vrouw vindt, die naast je wil staan in goede en kwade dagen. Die samen met jou de moeilijkheden van het leven te lijf wil gaan.

Het is beter er vroeger dan later achter te komen, dat je vriendin die vrouw niet is, hoe pijnlijk dat ook kan zijn.

En ik sluit me bij mevrouw Rots en Drernie aan, dat een gesprek met een specialist zinvol kan zijn om te bespreken of er mogelijkheden zijn.
Dat betekent niet, dat je per se van die mogelijkheden gebruik hoeft te maken.
Een consult bij een endocrinoloog voor de hormonen en bij een uroloog, bij voorkeur een aan een universitair ziekenhuis, die hier ervaring mee heeft.

Beste drj

Het was Mw Hoek-Van Kooten, niet Mw Rots.
Geen vier jaar verkering maar twee jaar.
Je kan die vriendin het ook niet geheel kwalijk nemen. Die zal zich ook echt beroerd voelen. En het zal vast geen makkelijke keuze zijn geweest. Ze zal zich ook bedrogen voelen helaas.
En nu hebben hormoon behandelingen helemaal geen zin meer, die moeten in baby/kleuterleeftijd al worden toegediend en in de pubertijd.
Het ontstaat door een fout in de 14de week van ontwikkeling van de baby in de baarmoeder heb ik gelezen.
Dit probleem is al zichtbaar na de geboorte.
Vind het dan ook erg dat de ouders en consultatie bureau hier nooit iets eerder mee hebben gedaan. De jongen kan er niets aan doen.

Ik sluit me bij drj aan om een doorverwijzing te vragen naar een universitair ziekenhuis voor de poli urologie. Ik heb het bij onze endocrinoloog nagevraagd, hormoonbehandelingen hebben meestal geen zin meer, maar een operatieve ingreep wordt wel gedaan, met succes! Natuurlijk zal het per persoon schelen of er wat aan gedaan kan worden, maar deze endocrinoloog raadde aan om zeker een doorverwijzing te vragen naar een universitair ziekenhuis!

Wat je relatie betreft: absoluut niet fijn dat dit stuk gelopen is. Maar besef wel dat ieder huis z'n kruis heeft (sorry voor deze woordspeling).
Ook in het huwelijk kkmt er tegenspoed, jij of zij kan door een ongeval in een rolstoel terecht komen, door een hersenbloeding kan ook iemand leven totaal op zn kop staan. Eén van beiden kan je baan verliezen.
Je belooft elkaar trouw in voor én tegenspoed. Als je exvriendin hierom de relatie verbroken heeft zal ze ook niet in staat zijn om deze trouw te beloven, ze is dan gewoon niet de ware geweest!
Later zal je dankbaar zijn dat het zo gelopen is!
Sterkte en ga écht achter de doorverwijzing aan!

Met alle respect, maar een huisarts kan dit niet beoordelen.

Vragensteller, het is goed dat je dit gedeeld hebt op een forum als dit. Je kunt dan belangrijke informatie ontvangen die je anders misschien niet zou hebben gekregen. Je hebt het in je vraag niet over je eigen proces, of je e.e.a. inmiddels hebt geaccepteerd, wel dat je het er vroeger moeilijk mee hebt gehad. Mocht je het moeilijk vinden om e.e.a. te accepteren, weet dan dat het heel erg helpt om veel over het onderwerp te lezen en er over te praten (bij voorkeur met deskundigen). Dus zoveel mogelijk informatie, dat kan de acceptatie vergroten. Dus inderdaad een verwijzing naar een specialist. Dat zal de uroloog zijn. Mocht deze van mening zijn dat de hormoonhuishouding de oorzaak van jouw micropenis is, dan zal de uroloog je (ook) naar een endocrinoloog verwijzen.

Het is mogelijk dat je huisarts gelijk heeft en dat er geen (realistische) mogelijkheden (meer) zijn. Maar dat is toch niet alles wat er over dit onderwerp te zeggen valt. Er zijn operatieve penisverlengingstechnieken, maar deze hebben hun (sterke) beperkingen. En ze zijn niet zonder risico op complicaties. Meestal kunnen deze een (beperkt) resultaat opleveren voor een penis in slappe toestand, maar voegen geen of nauwelijks lengte toe aan een penis in erectie. Er is een verdergaande, ingrijpende techniek en dat is de opbouw van een nieuwe penis (bionische penis). Hierbij wordt van je eigen lichaamshuid een nieuwe penis opgebouwd en de gevoelszenuwen van de bestaande penis worden in de opbouw van de nieuwe penis verwerkt. Je hebt daarna een andere penis, maar het heeft niet precies dezelfde functionaliteiten als de bestaande penis. Het is dan bijv. niet meer mogelijk om een natuurlijke erectie te krijgen. Voor een erectie heb je dan een pompje nodig dat in de balzak wordt geplaatst. Voor een deel van de mannen met een micropenis is een dergelijke, nieuw opgebouwde penis een brug te ver en voor anderen weer niet. De uroloog kan je over deze en andere opties vertellen en wat de voor- en nadelen zijn. En het is heel goed mogelijk dat je verzekering zo’n operatie vergoedt. In ieder geval is het verstandig om je over al deze mogelijkheden te laten voorlichten. Nogmaals, dat kan uiteindelijk ook zorgen voor een acceptatie van je huidige penis.

Er is ook nog een andere (heel eenvoudige) oplossing die te overwegen is. Dat is een (kunststof) verlengstuk dat je op je penis schuift (en er ook zo weer van af haalt). Het lijkt op een condoom, maar dat is het niet. Dit verlengstuk maakt je penis langer en breder. Voor jou is het mogelijk om daarmee een lengte te bereiken waarop je gewoon geslachtsgemeenschap zult kunnen hebben (mocht je van mening zijn dat dit nu niet kan lukken).

En oh ja, jij hebt helemaal niets verkeerd gedaan richting jouw ex-vriendin. Het is geen bedrog geweest en je bent niet oneerlijk geweest. Jouw ex-vriendin zou zich toch moeten kunnen voorstellen dat het voor jou moeilijk moet zijn geweest om dit tegen haar te vertellen. Misschien heb je nog steeds gevoelens voor haar, maar iemand die de relatie onmiddellijk uitmaakt na e.e.a. gehoord te hebben, is die relatie natuurlijk niet waard. Ongetwijfeld zou jouw ex-vriendin ook overdreven reacties hebben getoond bij ander – haar niet aanstaand – nieuws of gebeurtenissen. Dat is niet een persoon met wie je in een huwelijk zou moeten willen stappen.