Belijdenis doen maar moeite met de kinderdoop

Ds. H. Korving | Geen reacties | 30-03-2020| 15:14

Als je belijdenis doet, zeg je ook “ja” op de vraag dat je onder Woord en sacrament zult komen. Houdt dit dan in dat je belooft je kinderen te zullen laten dopen?

Beste vraagsteller,

Op jouw vraag zou ik kort en bondig kunnen volstaan met: “Ja!” Ik zou bijna zeggen: uiteraard. Tenminste, als je in een kerk van gereformeerd belijden je belijdenis wilt uitspreken. Met je jawoord spreek je immers uit dat je van harte ook ditzelfde belijdt als wat de kerk van de Reformatie op grond van Gods Woord belijdt.

Als je moeite hebt met de kinderdoop, of zelfs bezwaar tegen de kinderdoop, kun je naar mijn mening niet met een oprecht geweten je jawoord geven om je als een levend lidmaat van deze gemeente te openbaren en mee te hepen aan de opbouw van deze kerk. Je belijdenis is toch maar niet een persoonlijke zaak, tussen God en jou, maar het heeft alles te maken met het nemen van je verantwoordelijkheid voor de gemeente. Geloven kun je niet alleen, daar heb je de gemeenschap der heiligen (de gemeente) voor nodig. Van die gemeente ga je straks als belijdend lid volwaardig deel uitmaken, met alle rechten en plichten die daarbij horen. 

Het lijkt me nu niet nodig om in antwoord op je vraag uitgebreid in te gaan op de waarde van het genadeverbond, de eenheid van het verbond in Oud- en Nieuwtestamentische bedeling en het Bijbels goed recht van de kinderdoop. Daarover zou je met je catecheet wel in gesprek moeten gaan, wanneer je nog vragen hebt over dit onderwerp.

Pas in elk geval op dat je je bij je bezinning op de doop te sterk zou laten leiden door de gedachte dat de doop vooral verbonden is -of zou moeten zijn- met ervaring, beleving, gevoel en emotie. Dat is een grote valkuil in deze tijd. Uiteraard speelt de persoonlijke beleving een belangrijke rol in het ware geloofsleven, maar als het gaat over de sacramenten is wel het eerste dat God ze heeft ingesteld als machtige tekenen en zegelen van Zijn verbondstrouw. Ook de doop zegt allereerst iets over God, Die ons (en onze kinderen! Gen. 17:7; Hand. 2:39) iets wil meegeven; en niet in de eerste plaats iets over ons, die iets aan God willen laten zien. 

Ik wens je Gods zegen in de weg die je gaat en hoop dat je te Zijner tijd -na de coronacrisis- van harte de Heere mag belijden in het midden van jouw (nee: Zijn) gemeente en vanuit een hartelijke verbondenheid met die gemeente, waarin de Heere jou een plaats gunt. 

Met een hartelijke groet,
Ds. H. Korving

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Korving

• Geboortedatum:
  01-12-1954
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

200 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven