Jarenlang bordeelbezoek opbiechten

Ds. H.H. Klomp | Geen reacties | 24-10-2019| 08:00

Ik ben een man van begin 30. Na jaren alleen te zijn geweest heb ik een heel lieve vrouw mogen ontmoeten. We houden echt ontzettend veel van elkaar. Zij heeft in haar familie na een sterfgeval een moeilijke periode meegemaakt. Een periode waarin onze relatie nog sterker is geworden. Allebei hebben we de wens om met elkaar te trouwen en samen God te dienen de rest van ons leven.

We willen geen geheimen voor elkaar hebben en delen alles. Zo weet ze bijvoorbeeld ook hoe ik jaren heb geworsteld met porno en masturbatie, maar dat ik daar biddend tegen mag strijden en er niet meer aan gebonden ben. Ik weet ook alles van haar, ze heeft geen geheimen voor mij. Ze heeft ook nog nooit een relatie gehad en is op dat gebied nog ontzettend onervaren en ook erg onzeker. Ik weet dat mijn beeld op dat gebied bevuild en verwrongen is. Daar ben ik me heel bewust van.

Maar ik heb wel een geheim voor haar. Ik heb voor dat God in mijn leven heeft ingegrepen, jarenlang prostituees bezocht. Ik weet dat daar vergeving voor is bij Hem. En dat ik ook mag geloven dat dat voor mij geldt! Maar daar is dan mijn lieve vriendin. Ze zal dit niet kunnen verwerken. Ik voel me zo smerig, ze zal zich zo gebruikt voelen. Ik ga liever single door het leven dan het tegen haar te zeggen en haar pijn te doen. Nooit zal dan onze relatie die glans hebben van een reine relatie.

Ik heb gebeden of God mij wou vertellen wat ik moet doen. Vertellen of niet? Ik heb zo een hele tijd gerust geleefd met de gedachte dat als ik het vertel dit meer schade zou veroorzaken dan zou genezen. Maar toen las ik op deze site dat ik het toch zou moeten vertellen. En ben ik weer gaan twijfelen. Ik wil het verleden zo graag achter me laten! Ik geloof dat het vergeven is. Moet ik het dan zelf ook vergeten? Of is dat hypocriet?

Beste man, jouw brief met ontboezeming en hartenkreet gelezen en er even rustig over nagedacht. Gefeliciteerd met je gelukkig makende liefde. Je bent al heel open tegen haar geweest. Goed gedaan! En nu dat ene ‘geheim’ ook nog zeggen...?  Moeilijk hoor! Het lijkt voor jou een dilemma. Zo heftig dat je zelfs schrijft: “ik ga liever single door het leven dan het tegen haar te zeggen en haar pijn te doen!”  Teer dat je goed aanvoelt dat deze bekentenis best pijn zal doen. Maar als je deze liefdesrelatie van de Heere hebt gekregen zou ik toch openheid geven over je vroegere bordeelbezoek.

Single door het leven (blijven) gaan? Nee, want dan zul je tegen erotisch-seksuele neigingen (die in een mannenleven niet verkeerd hoeven te zijn!) moeten strijden om niet weer in oude patronen terug te vallen. Nu je de vrouw van je hart hebt gevonden mag je je geestelijk en lichamelijk aan haar (leren) toevertrouwen. En binnen de huwelijkse relatie een intieme eenheid ontvangen die elk ander surrogaat verre te boven gaat! Eenheid van geest èn van lichaam. Als je dat gelovig en in liefde en trouw beleeft, zal je geliefde zich niet ‘gebruikt’ voelen en hoef jij je niet ‘smerig en met een  verwrongen beeld’ te voelen. Juist daarom moet er niets (geheims) op dit punt tussen jullie in blijven staan. En als je vergeving van de Heere hebt ontvangen dan zal er ook genade komen om er persoonlijk met elkaar over te praten.

Je schrijft dat je lieve vriendin onervaren is met een relatie. Je doet er daarom goed aan te overwegen wat het geschikte moment is om met die bekentenis te komen. Misschien zelfs met hulp van een goede vriend of vriendin. Maar dat kun je zelf het beste inschatten. En doe het vooral onder biddend opzien tot de Heere. Niet single!

Wees dankbaar voor deze nieuwe start. Laat het voor je vriendin en voor jezelf een nieuw begin zijn. Koester je relatie, ook als een soort therapie voor je verleden. Zie 1 Korinthe 7:1-9. Bouw je relatie op en uit. In liefde en trouw naar de Heere toe en naar elkaar. Wie dat gehoorzaam aan de geboden van de Heere doet, merkt proefondervindelijk de zegen en gunst van de Heere. Op alle gebieden van het leven. Ook in de liefde.

Beste vragensteller, vergeten ga je je verleden nooit. Maar als de eigen schuld van je zonden je vergeven is  in Christus’ kostbaar bloed dan ben je in Hem een nieuw schepsel (2 Korinthe 5:17). Dan is het oude voorbijgegaan. Dat betekent: je weet het nog wel, maar het klaagt je niet meer aan. En als gedachten aan die dingen toch spontaan weer opkomen oefen je dan gelovig in het vluchten naar Christus’ volbrachte offer. Zoals zo mooi staat in Filippenzen 4:7: “En de vrede Gods die alle verstand (=je denken) te boven gaat, zal uw harten en uw zinnen (dat zijn je foute gedachten) bewaren (=beveiligen tegen de vijand!) in Christus Jezus!” Dan en zo komt het goed en kan het niet stuk! Maar dat moet wel dagelijks vernieuwd worden.

Ik wens je een heel fijne diepe liefdesrelatie toe. Tot eer van God, tot versterking van jezelf en straks tot een stralend en doorleefd huwelijk! 

Groetend,
Ds. H. H. Klomp

Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H.H. Klomp

• Geboortedatum:
  05-04-1949
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

136 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven