Stapelverliefd na echtscheiding

Ds. W. Arkeraats | Geen reacties | 13-09-2019| 12:49

Ik ben sinds een paar maanden gescheiden en heb een nieuwe vriendin. Wat ik me afvraag is het volgende. In mijn vorig huwelijk is het zo gelopen dat mijn partner een keer in mijn huwelijk vreemd is gegaan in het begin. Dat heeft haar een schuldgevoel gegeven, maar ze heeft daar verder weinig met mij over gesproken. De intimiteit en het seksueel contact tussen ons heeft er wel onder geleden.

Er ging nog veel meer mis. Voordat we het huwelijk in gingen hebben we ook nooit gepraat. De eén wilde wel kinderen en de ander niet en zo waren er zoveel dingen. Ik ben ook de fout in gegaan door naar pornografie te kijken, dus het huwelijk liep stuk na zes jaar en was ik weer alleen. Ik ben in therapie geweest en mijn ex zit ook nog in therapie vanwege haar schuldgevoel. Ze wilde toentertijd scheiden, hoewel ik dat niet wilde omdat het volgens mij in strijd met de Bijbel was.

Op een christelijke datingsite ben ik een nieuwe vriendin tegengekomen kort na de scheiding. We zijn stapelverliefd op elkaar, maar mag ik wel een nieuwe relatie beginnen? Is dit een door God gegeven relatie? Zo ervaar ik het nu wel, want ik was bang om mijn hele leven alleen te blijven en heb er om gebeden en gevraagd, ondanks dat ik het niet verdiend heb door mijn fouten die ik gemaakt heb in mijn vorig huwelijk. Ik ervaar wel dat ik meer naar God toegetrokken ben door de hele scheiding en heb geleerd dat alles in Zijn hand ligt en niets van onszelf is. Maar is deze nieuwe relatie en straks misschien wel een huwelijk, wel de wil van God?

Beste vriend,

Hoe zal ik je vraag echt goed kunnen beantwoorden? Ik ken je niet persoonlijk. Er zijn in jullie leven ingrijpende dingen gebeurd die ik niet kan overzien. Ik neem aan dat je bij een kerkelijke gemeente behoort en dat het mogelijk is, contact te hebben met een vertrouwde ambtsdrager.

Je beschrijft een aantal gebeurtenissen: “vreemd gaan”, “porno-kijken”, “de kinderwens of juist niet” en nog veel andere problemen. Duidelijk is, dat jullie in de tijd vóór en tijdens jullie huwelijk weinig met elkaar hebt gesproken over jullie opvattingen over het huwelijk. Daardoor heb je elkaar al spoedig uit het oog verloren en je toevlucht gezocht in iets wat het hart geen geluk kan geven.

Ik krijg de indruk dat jullie niet in therapie zijn gegaan tijdens je huwelijk, maar dat dit daarna heeft plaatsgevonden: niet om tot herstel van jullie huwelijk te komen, maar om achteraf de gebeurtenissen te leren verwerken. 

Intussen heb je een nieuwe relatie. Of dit de wil van God is en deze zelfs door Hem is gegeven? Dat weten we niet – we kunnen niet in Gods boek kijken. Uiteraard weten we wel, dat het aangaan van een nieuwe relatie wel de praktijk is, maar laten we maar heel voorzichtig zijn om Gods wil te gemakkelijk in ons eigen leven in te passen. 

Je vraag, of het Gods wil is, is best wel lastig, want je stelt deze nádat je het initiatief nam, een nieuwe relatie aan te gaan. Ik wil een andere kant op. Je schrijft heel enthousiast over je nieuwe relatie. Kort na je scheiding ben je daar kennelijk actief naar op zoek gegaan. Gezien wat je schreef over je huwelijk, raad ik je aan toch wat dieper te gaan dan “stapelverliefd”. Als je op deze weg verder wil gaan, moet je eerlijk en diepgaand met elkaar in gesprek gaan over de vragen, die het leven (ook het huwelijksleven) met zich meebrengt. “Verliefd” is immers wel mooi, maar geen basis als er wezenlijke problemen en vragen op je af komen. Dat heb je trouwens wel ervaren. 

Verder weet ik niet of je ‘ex’ (wat ik een afschuwelijk woord vind) dicht bij je in de buurt woont en ook weet van je nieuwe relatie. Ik denk het wel, want je weet dat ze nog in therapie is om de gebeurtenissen te verwerken. Uiteraard draag je geen verantwoordelijkheid (meer), zoals die er is in het huwelijk. Maar het is toch goed dat je beseft, dat het diep kan ingrijpen, als ze hoort dat je weer een nieuwe relatie hebt vooral omdat er na de scheiding nog niet zo heel veel tijd is verlopen. En al is er na een scheiding wettelijk een einde gekomen aan een huwelijk, de herinneringen en de emoties blijven. Het is goed, als je je daarvan bewust bent. Je zet er niet simpelweg een punt achter, zoals je een werkkring beëindigt.
 
Met verdriet moeten we altijd ontdekken dat al onze verhoudingen door de zonde verbroken zijn. Het is goed dat te overdenken. Dan worden we bewaard voor het vaststellen wie de verkeerde weg opging en wat hij of zij gedaan heeft. Het is goed om ons dan voor de Heere te verootmoedigen en Hem te bidden om de weg die we moeten gaan. Dat geeft diepgang.

Ik wens je Gods zegen toe,
Ds. W.Arkeraats

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Arkeraats

• Geboortedatum:
  09-08-1946
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Hardinxveld Giessendam
• Status:
  Actief

135 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven