Bang voor eenzaamheid
C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 25-06-2019| 13:51
Vraag
Ik (jonge vrouw, 38) heb een leuke gezellige hartsvriendin waarmee ik mezelf kan zijn. We doen veel samen en we kunnen alles delen. Ook op christelijke feestdagen zijn we bij elkaar. Nu heeft zij laatste tijd contact met een jongen, wat ik heel fijn voor haar vind. Nu word ik me er van bewust dat onze band anders zal gaan worden en dat maakt me soms bang. Ik ben bang om in de eenzaamheid te geraken. Ik kan goed alleen zijn, maar soms grijpt mij dit zo aan. Ik sta open voor contacten en hoop ook nog eens de ware tegen te komen. Uit het werk krijg ik veel voldoening en energie. Heeft u soms tips/adviezen om hier mee om te gaan?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Het is goed om je bewust te zijn van de veranderingen die in jouw leven plaats zullen vinden nu je vriendin een relatie heeft. De kunst is het nu om die bewustwording niet in een negatieve spiraal te gaan veranderen. Je bent toch niet van háár afhankelijk om zelf gelukkig te kunnen zijn? Zoek andere vriendinnen, kennissen om ‘leuke dingen’ mee te gaan doen. Wellicht heb je collega’s met wie je interesses deelt. Nodig eens iemand uit tijdens de feestdagen, zodat je het initiatief bij je zélf houdt voor een leuke dag. Ja, je kunt ‘eenzaam’ worden, maar dat hóéft niet. Juist nu je je bewust bent van deze gevoelens kun je uitdagingen zóéken! En ben je tòch eens alleen... maak het voor jezelf gezellig met een lekker recept, een bloemetje op tafel, een goed boek, of iet wat bij jóu past.
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Van mijn vriendengroep waren de meeste begin twintig al een setje. Ik en twee vrienden waren vrijgezel. We gingen dus met zijn drieën samen veel op stap en kwamen veel bij elkaar over de vloer. Later kreeg ik en mijn andere vriend verkering waardoor mijn ene maat alleen bleef en dat is nu nog steeds zo. Ik bezoek hem vaker dan de rest van mijn vrienden om die reden. Maar het moet ook van twee kanten komen. Hij voelt zich vaak het derde wiel aan de wagen terwijl dat helemaal niet is. Ik moet vaak tegen hem zeggen dat ie eens langs moet komen voor de gezelligheid, maar hij trekt zich steeds vaker terug. Daar moet je dus voor oppassen.
Maar we doen geregeld nog dingen samen of met een groep mannen gezellig samen op pad.
Het is maar hoe je er zelf in staat. Wellicht kom je vanzelf een leuke partner tegen en het is altijd belangrijk om in je vrienden te blijven investeren.
Ik kan ook nooit begrijpen als mensen een relatie krijgen dat ze da hun vrienden aan de kant zetten.
