Nader tot elkaar komen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 4 reacties | 15-03-2019| 11:08
Vraag
Ik heb al verscheidene tips gehad (onder andere van Wilbert Weerd) om om te gaan met de afwezigheid van seksualiteit in ons huwelijk. Maar ik kom er maar niet uit. Er gebeurt gewoon niks. Ik ben er totaal geen type voor om een zoen te geven of een arm om mijn man heen te slaan. Nooit geweest ook. Mijn man deed dat weleens en dan vond ik het wel fijn en kwam er vaak meer. Maar na de bevalling weet hij dat ik daar moeite mee heb en nu (laatste kind is ruim een jaar oud) doet hij gewoon helemaal geen poging meer.
We praten er ook niet over. Wij zijn allebei vrij serieus en rustig, dan stel je niet even de vraag: mis je ook iets? Of: kunnen we weer eens iets doen? Zoals ik eens als advies kreeg. Maar wat moet ik dan... waarschijnlijk blijft ons huwelijk dan altijd zo. We vormen verder een goed gezin, praten ook wel, maar niet over ons innerlijk. Meestal mis ik het niet en voelt het juist veilig, geen pijn en kans op mislukking meer zoals eerder weleens. Samen uitgaan doen we nooit, in verband met mantelzorg en eigen kinderen. Mijn vraag is dus: hóé kom je toch iets nader tot elkaar.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Van uw eerdere vraag en het daarop gegeven antwoord door Wilbert Weerd weet ik niet. Omdat ik geen ‘link’ zie in deze vraag, kan ik het ook niet opzoeken. Waarschijnlijk heeft u uw vraag aan hem anders geformuleerd dan u nu (opnieuw) naar Refoweb schreef. Ik kan dus alleen ingaan op de regels die ik lees. En daarin treft mij “maar wat moet ik dan...”
Tja, dat hangt van uw verwachtingen af, zou ik denken. Een regel verder lees ik namelijk ook: “meestal mis ik het niet.” En zelfs “het voelt juist veilig.” Ga eens bij u zelf na óf u wel verandering wilt. Als u alles eigenlijk wel goed vindt gaan in uw huwelijk zal er niet vanzelf iets gebeuren dat voor u als toenadering voelt. Überhaupt en al helemaal niet op het gebied van seksualiteit.
U schrijft, dat u wel met elkaar praat. En daar zit toch echt de sleutel. Nee, niet plompverloren vragen stellen, maar wél met humor, fijngevoeligheid en tact praten over wat u ten diepste bezig houdt. Voorwaarde voor zo’n gesprek is wel, dat u voor uzelf helder hebt wat ú nu eigenlijk wilt: verandering of de gemakkelijke vanzelfsprekendheid van de huidige veilige situatie.
Wilt u verandering... (en daarom heeft u geschreven, toch?): wordt creatief. Bedenk iets leuks, dat haalbaar is in de huidige situatie. Een paar voorbeelden: laat een diner thuisbezorgen als uitgaan niet lukt. Trek een bijzondere ‘outfit’ aan op een doordeweekse dag, zodat het uw man ópvalt. Doe het voorstel om ’s avonds een spelletje te doen in plaats van de tv aan te zetten. Bak een stapel pannenkoeken, die u versiert met een grote strik. Zoiets. Trek aandacht en open daarmee een gespreksmogelijkheid. Hem een brief schrijven, waarin u uw diepste gedachten en eerlijkste gevoelens verwoordt is natuurlijk ook een optie. Een verjaardag of de datum van uw trouwdag zijn goede aanknopingspunten voor een actie als bovenstaande. Misschien aan de hand van een boek-cadeau over Liefde. Kortom: onderneem iets dat verandering brengt, waardoor toenadering zou kunnen volgen.
Laat nog maar eens horen of u met déze tips iets kunt.
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wil je iets veranderen dan moet iemand het initiatief nemen of er gebeurt niks. Het juiste moment is er altijd al geweest, nu nog die stap nemen. Zodra je erover begint na te denken dan maak je het al te moeilijk voor jezelf. Laat de twijfel je niet meer tegenhouden.