Verschil in groei binnen een relatie

C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 03-01-2019| 09:54

Sinds 1,5 jaar heb ik (22) een relatie met iemand van 17 jaar. We houden veel van elkaar. Het leeftijdsverschil maakt het echter moeilijk in het vinden van antwoorden op de vragen die we tegenkomen over onze relatie. Ik merk dat ik veel m’n inlevingsvermogen gebruik om in dezelfde gedachtenwereld  te komen als mijn vriendin, maar ook dat ik moeite heb om te voelen wie ik zelf ben. Mijn vriendin kan in sociale situaties best onzeker zijn, tenzij ze een vertrouwensband heeft opgebouwd met iemand: dan zie je wie ze echt is. Ze zoekt het liefst comfort en veiligheid en trekt zich liever terug uit situaties met veel nieuwe mensen, terwijl ik juist erg voor zulke situaties kies en graag meer ga voor uitdagingen en avontuur. Ik voel me enorm terug gehouden doordat ik het gevoel heb haar ‘plat te lopen’ als ik mezelf ben. Ik heb iemand nodig die me lekker tegengas geeft. Tegelijkertijd hou ik veel van haar, ook om haar gevoeligheid en goede hart en ze is geweldig als ze zichzelf is.

Wat moet ik doen? Moet ik me langer inhouden en het gevoel hebben mezelf te verliezen? Ik weet dat ik een stuk van mezelf ‘uitzet’ als ik dat doe, al gun ik haar m’n liefde.

En vraag twee: ik weet niet wat ik van haar kan vragen: dat ze groeit en dat ze daar therapie voor doet bijvoorbeeld? Maar we weten niet wat haar grens is van hoever ze wil groeien. En ik weet dus niet of ik met de relatie door mag gaan of niet. Of ik mezelf er niet mee ‘sloop’ als we voor therapie gaan enzo. Ze is ook nog 17, dus ze ontwikkelt nog veel als het goed is. Maar hoever? Ik ben iemand die veel van mezelf vraagt, ik durf dat niet van haar te vragen, maar moet ik het dan uitmaken? Ik gun haar mij zo erg. Maar ik haal geen kracht uit haar en verlies mezelf als dit niet anders wordt.

Beste jongeman,

Nou, je verhaal laat duidelijk zien dat er verschil in groei is binnen een relatie. Je zégt dat leeftijd geen rol speelt, maar uit alles proef ik de verschillen! Vijf jaar kàn heel veel zijn, geloof me! Je wilt haar de ruimte geven om te groeien... doe dat dan ook! Verstik háár niet. 

“Ik gun haar mij zo erg”: misschien over een paar jaar. Maar nu ben jijzélf nog niet zover dàt jij vrijuit liefde kunt geven. Je verliest jezelf, schrijf je. Oók niet doen, want dat is géén liefde. Dat is opdringen. Eigenbelang. Terwijl het er in de liefde om gaat dat je de ander gelukkig maakt (en daardoor ook jezelf).  

Misschien is ‘uitmaken’ een te groot woord, maar probeer eens een time-out en zie hoe jullie beiden groeien en je ontwikkelen de komende jaren. Dat kon weleens een spannende en verrassende tijd worden, waarin je ongetwijfeld ieder apart gaat ontdekken of je alsnog naar elkaar toe kunt gaan groeien!   

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1537 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven