Dramatische verhalen

A. Teerds-Gertenbach | Geen reacties | 12-12-2018| 10:30

Ik heb een vraag over mijn dochtertje van 8, bijna 9, jaar. Zij speelt voornamelijk thuis alleen omdat zij alleen drie oudere broers heeft. Zij speelt dan vooral met barbies en poppen. Als ik wel eens meeluister met waar zij het met haar poppen over heeft, merk ik dat dit heel dramatische verhalen zijn. Ik heb haar meer dan eens horen spreken over ontvoering, over mishandeling en zelfs wel eens over het hebben van seks. Ik maak me hier best wel zorgen over. Zover ik weet kan zij van deze onderwerpen nog niet veel afweten. Mijn vraag is of ik hier iets mee moet doen. Is dit normaal voor een kind van die leeftijd? En zo niet, wat moet ik hier mee doen? En kan dit op latere leeftijd problemen geven?

Wat fijn, dat je dochtertje zo goed met haar barbies en poppen spelen kan. Zo kan ze allerlei dingen laten beleven en verrijkt met haar fantasie worden dat dus dramatische verhalen. Dat doet ze ook over onderwerpen waarvan jij denkt dat ze nog niet veel weet. Zou het wel zo zijn? Je dochtertje is bijna 9 jaar. Ik neem aan dat ze op school zit, met vriendjes en vriendinnetjes speelt,  boeken leest, gesprekken aan tafel -met allemaal groteren!- aanhoort, enz. 
 
Haar wereld is al veel groter dan de beslotenheid bij jou als moeder. Wat jij haar niet verteld hebt, heeft ze ongetwijfeld al lang opgevangen en met haar fantasie verder ingekleurd. Haar poppen beleven nu al die (soms nare) dingen. In haar spel zet ze alles naar haar eigen hand. Daar heeft ze vat op en alles gebeurt, zoals zij dat bedenkt. Het spel kan voor je dochtertje een ontspannend effect hebben. Dan is het een uitlaatklep voor allerlei gevoelens en onbegrepen zaken. Je hoeft je daar geen zorgen om te maken. Als je naar andere spelende kinderen kijkt, zul je zien dat in het spel de fantasie een grote rol speelt. Dat hoort bij de ontwikkeling. Als er geen bijzondere dingen in het leven van je dochtertje zijn, zal dat ook later geen problemen geven.
 
Waar ik wel de vinger bij wil leggen, is je uitspraak dat je dochtertje van deze onderwerpen nog niet veel kan afweten. Nu kan ik me voorstellen dat ontvoering en mishandeling niet direct onderwerpen zijn waar je graag over vertelt. Toch zijn het zaken die -helaas- voorkomen en daarom wel ter sprake moeten komen. Die kunnen bijvoorbeeld aansluiten bij wat in de omgeving gebeurde, wat in krant staat of in een (voorlees)boek voorkomt. Het voordeel is, dat je er rustig over kunt praten.

Je dochtertje heeft het in haar spel ook over seks. Weet ze daar ook niet veel van? Dat is een onderwerp, dat ik zeker ter sprake zou brengen. Maar mogelijk heb je dat allang gedaan. In het algemeen gesproken begint de seksuele opvoeding al heel jong. Stapje voor stapje praat je over allerlei onderwerpen, zoals het verschil tussen jongens en meisjes, het wonder van de groei van het kindje in moeders buik en de geboorte. Op de leeftijd van 10/11 jaar volgt dan o.a. de geslachtsgemeenschap. Een mooi boek om je te verdiepen in de seksuele opvoeding is: “Blozen mag” van Sarina Brons-van der Wekken. Als je samen met je kind erover lezen wilt, dan is er de serie “Het wonder van geboorte en groei”:
-Mam, waar was ik toen (deel 1) 
-Pap, we krijgen een baby (deel 2)
-Kijk, dat ben ik (deel 3 voor jongens)
-Kijk, dat ben ik (deel 4 voor meisjes)

Anderen wezen onlangs op een boekje van Arjet Borger: “Saar en Jop praten over seksualiteit”. 

Ik wens je dochtertje nog veel spelplezier toe en dat jij als moeder niet alleen ervan kan en mag genieten, maar ook samen met je dochtertje over die dingen praat!

A. Teerds-Gertenbach

Dit artikel is beantwoord door

A. Teerds-Gertenbach

• Geboortedatum:
  29-01-1951
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik-Ido-Ambacht
• Status:
  Actief

44 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven