(On)redelijk

C. M. Chr. Rots - de Weger | 8 reacties | 06-07-2018| 11:33

Vraag

Mijn man is een hardwerkende man die graag veel uren per week werkt. Het liefst zou hij 60 uur per week werken en niet minder. Hij zegt dat zijn gezin het belangrijkste is. Op dit moment hebben we een jong gezin en ik heb gezondheidsproblemen waardoor ik regelmatig niet meer voor mijn gezin kan zorgen. ‘s Avonds als mijn man thuis is helpt hij mee, maar overdag is hij aan het werk en sta ik er alleen voor. Dit valt mij regelmatig erg zwaar.

Ik heb hem gevraagd wat meer thuis te zijn, bijvoorbeeld door de week een keer vrije dagen op te nemen, zodat ik een keer tijd heb om bij te tanken. Maar dat wil hij niet. Hij zegt dat als hij een werkweek van 40 uur heeft, het leven voor hem geen zin meer heeft. Hierdoor krijg ik het gevoel dat ik en zijn gezin niet prioriteit 1 zijn. Het gaat zover dat laatst toen ik flauwgevallen was, hij me heeft laten liggen en naar zijn werk is gegaan. Dit heeft me diep geraakt. Als hij het gevoel heeft iets van zichzelf in te moeten leveren wordt hij verschrikkelijk boos. Hoe moet ik hiermee omgaan of ben ik onredelijk?


Antwoord

Beste vragensteller,

“Ben ik onredelijk”, is uw vraag. Nee, dat bent u niet! U hebt samen met uw echtgenoot een (groeiend) gezin, waar u samen verantwoordelijk voor bent. Uw man gaat van het standpunt uit dat hij hard moet werken. Waarschijnlijk is hij ervan overtuigd dat hij ál die uren ook nog eens voor ú en de kinderen maakt. Dat is zijn zorg voor het gezin. Zijn prioriteit, al dan niet op principes gegrond. En dat ‘inleveren’ door hem dáárom geen optie is. 

Helaas heeft een en ander als gevolg, dat u veel alleen thuis bent. Met de kinderen die aandacht, tijd en vooral energie vragen. Daarbij komt uw gezondheid, die niet optimaal is. Wat moet u doen? De vraag veranderen in: wat kúnt u doen! Uw man veranderen gaat niet lukken (zoals ik in uw korte briefje lees). Dan blijft er één partner over, en dat bent u zélf! Wordt het huishouden te veel, zoek een hulp. Natuurlijk kost dat geld, maar hoe heerlijk is het als de vloer gedweild is, de ramen gezeemd en er regelmatig gestofzuigd wordt! Dat maakt uw leven rustiger: nodig toch?

Nog een: zijn de kinderen te druk, of kost het teveel energie... zoek een ‘kindermeisje’ (of -jongen) die spelletjes doet, voorleest, naar de speeltuin gaat, enzovoort. Misschien is dat via buren, kennissen, vrienden, de ‘kerkfamilie’ (jeugdvereniging!) te regelen, zodat u af en toe even kunt relaxen. En/of: wordt het doen van boodschappen te zwaar en te tijdrovend, laat ze bezorgen door de supermarkt (dat kan tot ín de keuken!), zodat u niet hoeft te sjouwen.
      
Ik geef u een paar tips, die direct toepasbaar zijn zonder dat uw echtgenoot ook maar één minuut eerder thuis hoeft te zijn. Móóier is het als hij leert inzien dat er méér is dan werken, maar dat is een ander verhaal. Probeert u eerst maar eens voor uzelf op te komen door wat ik hierboven schreef. En bedenk daarbij, dat de wereld groter is dan uw gezin, waarmee ik bedoel dat u hulp moet inschakelen als u het met z’n beiden niet (meer) redt. Dat kan de buurvrouw zijn, of familie, of de dominee (wijkouderling/diaken) of desnoods uw huisarts (gezien uw gezondheidsprobleem kunt u zeker over uw vermoeidheid praten!).

U schrijft, dat hij u diep geraakt heeft door weg te gaan toen u was flauwgevallen. Dat snap ik en dat hóórt zeker niet. Maar... gaat u hem niet claimen, verwijten of weet ik wat, want dat lost niets op en brengt eerder verharding van standpunten! Kies op een rustige manier voor het inschakelen van anderen, waardoor hij zíét dat het voor u érnst is. Moet hulp betaald worden, dat is dan een gegeven (misschien kan er ergens op bezuinigd worden). Bedenk, dat úw energie ónbetaalbaar is. Voor uw man. Voor uw kinderen. Voor uw gezondheid. 

Ik wens u alle goeds toe,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1536 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
8 reacties
dorpeling
06-07-2018 / 14:26
Bij mij komt de vraag boven waaróm deze man een 40-urige werkweek niet genoeg vindt.
Is het om de vele kosten van het gezin, of omdat hij zich dan meer 'man' voelt, of voelt hij zich misschien 'opgesloten' thuis?

Wanneer hij je gewoon laat liggen als je flauwgevallen bent, dat gaat echt veel te ver! Op zo'n moment hoor jij voor het werk of wat dan ook te gaan. Dat komt op mij over als een hele harde, egoistische man, en niet een man zoals je beschrijft : 'Hij zegt dat zijn gezin het belangrijkste is.'

Men moet werken om te leven, maar je leeft niet om te werken.

Tips van mw Rots zou ik zeker opvolgen.
coby6
07-07-2018 / 16:54
Wat een goeie tip!
Zijn er geen opa's en oma's? Ken zat mensen die niks mankeren en het samen doen en dan komen nog die opa's en oma's 2 keer in de week oppassen.
coby6
07-07-2018 / 17:04
Zulk soort mannen worden pas wakker als je in elkaar stort, voordat ze eens op hun kinderen gaan passen.
coby6
07-07-2018 / 17:19
Misschien kun je hulp krijgen gratis, maar ik weet die regels niet, of ze dat ook doen als je een man hebt met een inkomen.
https://www.zorghulpatlas.nl/medische-zorg/thuiszorg/
AHHK76
09-07-2018 / 19:50
Lieve moeder, Je bent niet onredelijk, jouw man is onredelijk... maar hij ziet het niet! Dus ik hoop dat je wat kunt met de gegeven tips. Misschien helpt het als je vraagt of iemand samen met jou eens met jouw man wil praten? Iemand van kerk, familie of hulpverlening? Zoek anders of even goed hulp bij anderen, vrijwilligershulp van de kerk of Nederlandse Patiënten Vereniging of betaalde hulp of wat dan ook. Als jouw man zijn verantwoordelijkheid niet neemt, dan moet je het toch wel zelf gaan doen. Het is zo eenzaam en verdrietig voor je, dat je er zo alleen voor staat en in de steek gelaten wordt...! Ik wens je sterkte, wijsheid en daadkracht. Blijf hier niet alleen mee lopen, totdat je weer omvalt!
Autumn
10-07-2018 / 13:32
Vragensteller, je bent zeker niet onredelijk! Je hebt het zwaar en helaas ziet je man dat niet (voldoende) in. Ik wil je allereerst veel sterkte toewensen!

Om eerlijk te zijn verwacht ik niet dat je man zo uit zichzelf gaat veranderen. Zelfs als jij flauwgevallen bent heeft dat zijn ogen niet geopend! Ik vind dat echt heel verdrietig en het is heel normaal dat dit je pijn heeft gedaan. Ik verwacht dat jij je man zelf ook niet kunt veranderen, maar er is er Een die dag wel kan! Hoeveel pijn je ook voelt: bid voor je man. Ik kan je het boek 'De kracht van een biddende vrouw' van Stormie Omartian van harte aanbevelen. Ik denk dat je je herkent in de auteur. In dit boek leer je voor je man te bidden en laat je God het werk doen. Hij zal je niet loslaten!

Hier lees je meer over het boek: https://www.gideonboeken.nl/de-kracht-van-een-biddende-vrouw-1. Het is echt heel helpend!

Veel sterkte toegewenst!!
tomgelover
12-07-2018 / 10:10
Verstandig antwoord van mw. Rots en goeie tips.
Wat mij in de reacties opvalt is dat men ongezien partij kiest voor vragenstelster en de man direct veroordeelt, Coby6 die haar reactie al begint met: 'Zulk soort mannen..' Terwijl we slechts het verhaal van één kant horen, het verhaal van de man kennen we niet!
Zou me niet verbazen als hij vanuit heel goede bedoelingen doet zoals hij doet. En misschien reageert vragenstelster wel heel claimend en verwijtend naar hem waardoor hij zich met zijn houding en emoties geen raad meer weet en ook niet meer weet hoe te reageren als zij omvalt..
We weten het gewoon niet, dus pas op met oordelen!
naam
12-07-2018 / 21:36
Ik ben de man. En weten jullie, maar gezin is echt het belangrijkste voor mij! Ik houd van mijn vrouw en ben dol op de kinderen. Maar ik zie het wel als mijn mannelijke taak om kostwinner te zijn, financieel voor ons gezinnetje te zorgen en hard te werken. Mijn vrouw is altijd thuis. En inderdaad werk ik soms wel 60 uur in de week. Maar ik werk ook regelmatig van 9-19u en daarvoor en daarna help ik voluit mee in het gezin. En elke week ben ik een dag vrij en in een week met lange dagen soms zelfs 2. En dan gun ik mijn vrouw rust en tijd om wat voor haar zelf te doen. Ik ben in de loop der jaren al steeds minder gaan werken. Ook heb ik mijn sportavond al ingeleverd. En ben (in tegenstelling tot vroeger) zeker 5 weken van de schoolvakanties vrij. Maar ik heb het idee dat het nooit goed genoeg is! Mijn vrouw blijft het zwaar vinden, veel vinden en het is nooit goed. En ja, ik ben dat 'gezeur' wel eens zat... En vind dat ze wat meer haar zegeningen mag tellen, doorzettingsvermogen mag tonen en positiever mag zijn.
Maar goed, ik heb al eens huishoudelijke hulp voorgesteld, maar dat wil ze niet, ze wil alleen maar mij meer thuis. Zelf is ze altijd maar met de kinderen en huishouden bezig en ziet mij amper staan (ik ben alleen handig als hulp, zo voelt het). Wat meer positiviteit vanuit haar zou ik wel heel fijn vinden.

(Ps. Ik ben de man niet!! Maar ben het met tomgelover eens; we horen maar 1 kant van het verhaal. Er word bijv gezegd dat de man onredelijk is. Maar wie zegt dat de vrouw dat niet is? En 'zulk soort mannen'; misschien is het wel een hele lieve, trouwe man met de beste bedoelingen vd wereld...

Wel wil ik de vrouw sterkte wensen (zij heeft het zwaar ) en de man ook (wil gewoon hard werken maar heeft een vrouw die dat niet ziet zitten).
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Twijfels bij huidige veehouderij

Ik ben boerenzoon en wil later graag ook boer worden, toch heb ik soms mijn twijfels bij de huidige veehouderij. Honderden dieren in een stal op harde, vaak vieze en gladde betonnen vloeren. Vaak krij...
5 reacties
05-07-2019

Ongezonde verlangens naar kinderen

Ik kom op mijn werk veel in aanraking met kinderen. Ik voel bij mezelf echter ongezonde verlangens naar kinderen. Hoe ga ik hier mee om? Ik zit hier erg mee en heb dit al besproken met de dominee en d...
Geen reacties
05-07-2003

Automatische gedachte

Misschien een rare vraag, maar omdat het niet direct iets is wat je aan anderen kunt vragen, vraag ik het toch maar hier. Het zit zo, ik heb regelmatig een soort van automatische gedachte in mijn hoof...
10 reacties
05-07-2012
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering