Negatief over schoonouders
C. M. Chr. Rots - de Weger | 2 reacties | 03-07-2018| 12:28
Vraag
Ik zit in een behoorlijk negatieve spiraal wat betreft mijn schoonouders. Alles wat ze doen ervaar ik als negatief. Als ze bellen of langskomen benoem ik naderhand (tegen mijn man) alleen de negatieve punten en het positieve ervan inzien van het belletje of het bezoekje lukt mij niet. Dit soms tot grote frustratie van mijn man. Ik wil mijn houding hierin veranderen omdat ik die negatieve gedachten echt heel vervelend vind. Wellicht dat mijn negatieve gedachten te maken hebben met het feit dat ik mij nooit thuis heb gevoeld bij mijn schoonfamilie. Ik heb inmiddels geaccepteerd dat de band nooit heel hecht zal worden, omdat we daarvoor te verschillend zijn. Maar ik zou zo graag af willen van die negatieve gedachten. Heeft u tips hoe ik deze negatieve spiraal kan doorbreken?
Antwoord
Beste schoondochter,
De beste tip die ik u kan geven is: bedenk, dat uw schoonouders de vader en moeder van uw echtgenoot zijn. Zónder hen was u nooit getrouwd met hun lieve zoon, want hij was er domweg niet gewéést!
Tweede tip: val nooit een echtgenoot aan op zijn familie, want ú kunt (voor hem) ex worden, zijn ouders niet! Zijn loyaliteit ligt niet per definitie bij ú. Denk over deze tips maar eens rustig na!
Met andere woorden: verander úw houding en probeer aardig te zijn. Benoem naar uzelf positieve punten, schrijf ze op zodat u het later door kunt lezen. Misschien is het even zoeken, maar heus, die positieve dingen zíjn er wel! Bespreek díé met uw man, want wellicht kan hij u helpen om op déze manier de negatieve spiraal om te buigen.
Het ga u goed.
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Mijn ouders zijn mijn oudste broer bijna kwijtgeraakt omdat zijn vrouw heel negatief is over mijn ouders. Wat verder weinig mensen begrijpen omdat mijn ouders heel makkelijk zijn. Daar lag wellicht ook het probleem want mijn schoonzus is heel anders opgevoed... je mag wel op een sport maar dan moet je wel prijzen halen etc. Veel meer gericht op goede resultaten. Mijn ouders hadden ons soms iets meer achter de vodden kunnen zitten maar ieder ouder heeft goede en slechte zaken.Je treft geen enkel gezin met een zelfde ( opvoed) sfeer. Het gevolg was slechte communicatie en er ontstond een situatie van "ik denk dat jij denkt dat" Maar ja heel vaak denkt een ander niet wat jij denkt dat ze denken. Volg je het nog?
Gevolg jaren weinig contact, weinig band met de kleinkinderen , veel verdriet en pijn. Toen ik zelf trouwde heb ik mij voorgenomen om wat er ook gebeurt ik met open houding mijn schoonouders/familie tegemoet treedt. Het valt niet altijd mee want ook zij zijn heel anders en mijn zwagers en schoonzussen ook maar ik kan toch zeggen dat ik goede schoonouders heb en de kinderen hebben leuke opa's en oma's.
Als ik jouw vraag lees word ik al weer helemaal kriebelig omdat ik gelijk moet denken aan de situatie van mijn oudste broer ( die zelf ook leed onder al dit) moet je dat willen.
Positief is dat je het zelf ziet... ga er mee aan de slag
Ook wij hebben zo n familielid in de familie. Ze kan niet anders doen dan negatief zijn over wie dan ook die maar iets met haar schoonfamilie te maken heeft. Ik heb al zo vaak gedacht, meid wat maakt jij het jezelf en de familie toch moeilijk.
Er zal heus achter dit negatieve gedrag iets zitten. Dingen waar u het absoluut niet mee eens bent. Maar u bent degene die er verantwoordelijk voor bent hoe je daar mee omgaat. Je merkt dus aan jezelf dat het op deze manier alleen maar akelige gevoelens geeft. U bent degene die daar verandering in kan brengen. En praat praat praat....zeg dat je het soms moeilijk vind om postitief te zijn. Misschien mag hun houding dan ook wel veranderen. Ik weet nu dus na jaren pas wat er dwars zat met ons familielid, nooit geweten trouwens, omdat ze er niet over sprak. Ze heeft in die jaren zoveel negatieve gevoelens opgebouwd, achteraf bleek het niet waar te zijn wat ze al die jaren dacht. Toch blijf het wringen. Zo jammer......Daarom adviseer ik u; sta postief tov uw schoonfamilie, kijk wat er wel goed gaat en focus daar op. En wees open, openheid geeft openheid.
Sterkte!
