Niet veilig bij therapie

C. M. Chr. Rots - de Weger | 2 reacties | 14-03-2018| 14:14

Vraag

Inmiddels krijg ik al een aantal maanden therapie. Alleen lukt het me niet om eerlijk aan te geven wat ik echt denk of voel uit schaamte. Het is denk ik niet zo dat ik me niet veilig voel tijdens therapie. Ik wil graag alles goed doen, liefst perfect. Als ik dan de waarheid zou zeggen is dat verre van perfect en ben dan bang voor afwijzing. Heeft dit de tijd nodig of hoe kan ik hieraan gaan werken zodat ik wel eerlijk aan kan geven wat er in me leeft?


Antwoord

Beste vraagsteller,

Als je je veilig voelt in de therapie, zoals je schrijft, kaart je vraag dáár aan. Je bent niet in therapie omdat alles goed of zelfs perfect verloopt, maar omdat je een húlpvraag hebt! Denk je, dat een therapeut niet weet om te gaan met ‘onvolmaaktheid’? Volgens mij hoort dat juist bij het vak van hulpverlener. Hij/zij hoeft je niet af te wijzen, maar wil je hélpen. Dat lijkt me juist het doel van alle soorten van therapie: dus, wees eerlijk en open en lààt je helpen. Zelfs als dat in eerste instantie niet gemakkelijk is!

Succes gewenst,
Marijke Rots

Lees meer artikelen over:

psycholoogtherapie
Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
1529 artikelen
C. M. Chr. Rots - de Weger

Bijzonderheden:

Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.

Bekijk ook:

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
2 reacties
Lauras
14-03-2018 / 10:56
Zeg dat je het moeilijk vind om open en eerlijk te zijn, omdat je het perfect wil doen, dan is er al een bodem om het daar over te gaan hebben, dan hoef je niet direct je gevoelens en gedachten onder woorden te brengen, maar heb je wel een begin gemaakt.
Veel succes gewenst!
intro
14-03-2018 / 11:48
Herkenbaar... Ik ben intussen anderhalf jaar in therapie, en durf nog steeds niet alles te zeggen. Soms uit schaamte, soms ook omdat het even te heftig is om geconfronteerd te worden met de dingen die ik (nog) niet goed kan. Maar weet je, dat geeft niet. Ik kan het mezelf toestaan, en daarmee geef ik mezelf de tijd om ernaar toe te groeien om wel álles te zeggen. Ik weet intussen van mezelf dat ik dat gewoon nodig heb. En ik heb een superfijne therapeut waar ik me veilig bij voel. En die me de tijd gunt die ik nodig heb. Daar ligt het dus niet aan. Kortom: sta het jezelf toe om dingen pas te zeggen als je er klaar voor bent, geef het de tijd. En als je kunt, probeer het dan aan te geven. Lukt dat niet, laat het dan zo, en vertrouw er een beetje op dat het je vanzelf gaat lukken. Sterkte!
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Problemen met gebit

Beste tandarts. Ik ben een meisje van 18-plus. Een aantal maanden geleden heb ik een afspraak bij de tandarts afgezegd vanwege een bruiloft, maar heb daarna nooit meer een afspraak gemaakt. In die tus...
Geen reacties
13-03-2009

Geoorloofde werken in het leger

Vanuit het archief las ik het antwoord van ds. Tigchelaar over christen zijn in het leger (24-11-11). Toch zit ik met een probleem wat daarmee samenhangt, namelijk het reizen op zondag (per vliegtuig)...
3 reacties
13-03-2013

Man is bekeerd, ik niet

Mijn man is sinds enige tijd bekeerd en ik niet. Dit vind ik lastig want we zitten nu niet meer op een lijn wat betreft het geloof. Praten hierover is moeilijk door hoe ik hierin sta. Ik geloof wel da...
1 reactie
13-03-2020
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering