Niet steeds sorry zeggen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 3 reacties | 12-03-2018| 08:57
Vraag
Kan iemand mij alstublieft helpen? Hoe kan ik op een respectvolle manier met mijn ouders omgaan zonder op mijn tenen te hoeven lopen? Ik ben hier de laatste tijd enorm mee bezig omdat ik me besef dat ik vroeger niet altijd even respectvol en lief ben geweest, ik heb daar vergeving voor gevraagd. Nu is het zo dat ik amper een reactie of antwoord durf te geven omdat ik bang ben brutaal of kattig te zijn. Ik heb al meerdere keren sorry gezegd als ik dacht kattig of wat dan ook te zijn en mijn ouders geven steeds aan dat ik dat niet hoef te doen. Maar het blijft maar aan me knagen. Straks denken ze nog dat ik gek geworden ben omdat ik steeds sorry wil zeggen. Wat moet ik nu doen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Wat je moet doen? Niet zo moeilijk, toch? Gewoon stoppen met sorry te zeggen. En dan daarbij aan je ouders uitleggen waarom je steeds opnieuw je wilt verontschuldigen. Als dat is uitgesproken en je ouders hebben gezegd dat je geen sorry meer hoeft te zeggen dóé je het ook niet meer. ‘Kattig zijn’ is dan ook verleden tijd, want vanaf nu ga je je met respect gedragen tegenover je ouders!
Met andere woorden: bedenk wanneer en waarover je je schuldig voelt. Twee dingen daarbij: 1. Is het een reële schuld, dan voldoe je die. Zoals je betaalt in een winkel waar je iets hebt gekocht: de rekening is vereffend. Je hoeft niet steeds terug te gaan naar de winkel om nóg weer te betalen! Doe je dat wel, dan gaan de mensen inderdaad denken dat je ‘gek’ bent.
2. Is het géén reële schuld, maar voel je je slachtoffer van je eigen gedrag, dan moet je met dat gedrág iets doen. En dat betekent: erover praten. Is een en ander uitgesproken, laat het daar dan ook bij. Dat kan. Dat mag. Vergeving vragen, vergeving ontvangen... dan is het klaar, toch?
Behalve als je antwoord op mijn vraag aan jou, waar je maar eens rustig over na moet denken, “ja” is, want dan is er iets anders aan de hand dan je schetst: wil je, door je steeds opnieuw uitgesproken ‘sorry’, eigenlijk diep van binnen alleen maar de áándacht van je ouders vragen? Zo, dat ze naar je luisteren? Als dát zo is, schrijf me dan nog eens. En met wat meer gegevens over jezelf en je gezinssituatie!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Jezus zei dat dit het 2de grootste gebod is (Mat 22:39) “Je moet je naaste liefhebben als jezelf.”
Ik vond dat ook moeilijk. Ik vroeg mijzelf af "houd ik wel van mijzelf", ik had hier een hard hoofd in!
Maar ik mediteerde over de woorden van Paulus in Efeziërs 5:28-29 ...
Op dezelfde manier moeten mannen van hun vrouw houden als van hun eigen lichaam. Een man die van zijn vrouw houdt, houdt van zichzelf. 29 Niemand heeft ooit zijn eigen lichaam gehaat, maar hij voedt en koestert het, zoals de Christus dat doet met de gemeente,
Paulus wees hier op de enorme liefde die Jezus voor de christelijke gemeente toont en wees allereerst op dat de man die zelfde liefde voor zijn vrouw aan de dag moet leggen en bij uitbreiding geldt dat ook de vrouw intense liefde voor de man moet hebben.
Het is waar dat wij onszelf "koesteren", wij zoeken naar dingen waar wij van genieten/die wij prettig vinden.
Dus we tonen een zekere mate van liefde voor onszelf.
Christus heeft ook liefde voor jou! En de Almachtige God heeft ons lief.
Vanuit deze wetenschap kunnen je meer vertrouwen opbouwen en anderen, met dezelfde liefde als waarmee wijzelf worden liefgehad, liefhebben.
Ik weet niet hou oud je bent maar misschien wordt het tijd om je eigen stekkie te zoeken waar jij jezelf kunt ontwikkelen.
Ik ben mijn ouders meer gaan waarderen en liefhebben nadat ik mijn eigen leven had opgebouwd.
Succes en Gods rijke zegen toegewenst!
Ik vind dat je een groot compliment verdient door sorry te zeggen!
Het toont dat je nederig bent en je zondige toestand erkent.
Je moet maar denken "er zijn genoeg mensen die nooit sorry zeggen of dat heel sporadisch doen".
Ook niet goed!
Ken je dat lied van Elton John "sorry seems to be the hardest word".
voor jou https://www.youtube.com/watch?v=c3nScN89Klo
