Man had contact met andere vrouwen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 2 reacties | 01-02-2018| 12:35
Vraag
In de relatie met mijn onchristelijke vriend ben ik zwanger geworden, waarna wij getrouwd zijn. Ik heb schuldbelijdenis gedaan en wij zijn getrouwd in de kerk. Nu ben ik erachter gekomen dat mijn man zowel in verkeringstijd als tijdens in ons huwelijk contact heeft gehad met andere vrouwen. Hierbij heeft hij gevraagd om naaktfoto’s en hints gegeven over het afspreken in een hotel. Tegenover mij zegt hij dat hij dit deed met in zijn hoofd de fantasie om een trio te hebben. Hij zegt dat deze fantasie komt uit de porno die hij gekeken heeft.
Toen ik dit hoorde, vol verdriet zat en aan God vroeg waarom ik zo gekwetst moest worden, was de pijn plotseling weg. Vervolgens lazen we Jesaja 35 en lijkt God hier doorheen toch tot ons te spreken. Ik blijf het alleen zo moeilijk vinden dat hij niet genoeg aan mij lijkt te hebben en nog steeds de fantasie van een trio heeft. Ook heb ik het moeilijk met zijn verleden van seks met vriendinnen en ook een paar keer met een onbekende. Gaat het hier om vreemdgaan en heeft u advies voor ons?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Gaat het hier om vreemdgaan? Op die vraag mag je zelf het antwoord geven, want eigenlijk wil je van mij alleen maar bevéstiging horen. Waarom? Is een ‘etiket’ belangrijk? Wat denk je daarmee te bereiken? Of zoek je ‘een stok’ om je echtgenoot (figuurlijk) mee te slaan? Vreemdgaan is geen vastomlijnd begrip, maar heeft alles te maken met wat je vreemdgaan víndt. Met je eigen waarden en normen dus. Die waarschijnlijk heel anders zijn dan de waarden en normen die je man van huis uit heeft meegekregen. Dáár zouden jullie over moeten praten met elkaar. In openheid en eerlijkheid.
Jij (alléén??) hebt schuldbelijdenis gedaan toen je zwanger bleek te zijn, schrijf je. Waar was de aanstaande vader? En hoe was het schuld belijden voor hem? Mag ik je vragen of je ook in het openbaar gedaan schuld beleden zou hebben als er geen baby op komst was?
Ik denk niet dat je nu (na schuldbelijdenis) kláár bent, maar de mogelijkheden van een nieuw begin met twee handen moet aangrijpen om elkaar (beter) te leren kennen en vooral veel met elkaar te práten!
Lees -samen- in de Bijbel maar eens de geschiedenissen waarin God-zélf steeds een nieuw begin maakt met allerlei verschillende zondige mensen. Dat is meer dan het hoofdstuk in Jesaja waar je rust bij zegt te vinden. Prima om ook dát hoofdstuk te lezen en te herlezen, overigens.
Jullie zijn getrouwd, schrijf je. Besef dan, dat ook ná je trouwdag het ‘hard werken’ blijft om je relatie goed te houden. Waarbij het héél goed is, om vooral naar jezelf en je eigen reacties te kijken. Je partner veranderen gaat nu eenmaal niet. Wél kun je werken aan je eigen levenshouding. Eventueel met behulp van een professional.
Het ga je goed,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat een eenzame strijd en pijn zul je soms ervaren...
Ik zou wel even echt met je willen praten! Maar gelukkig kan ik hier reageren.
Probeer met je man te praten en te vertellen, wat zijn gedrag met jou doet. Doe dit niet in de verwijtende zin van: jij dit en jij dat...
Maar praat zoveel mogelijjk vanuit jezelf: Ik voel pijn/eenzaamheid/angst als ik bedenk.... Ik voel me aan de kant gezet...
Ga zelf in therapie om met deze dingen steun en handreiking te krijgen hoe je hier mee om kunt gaan of ga samen in relatietherapie! (www.relatie-herstel.nl of www.dichterbijherstel.nl)
Zoek steun en informatie bij lotgenoten: www.kostbaarvaatwerk.nl (ook voor adressen voor hulpverlening).
Misschien kunnen jullie samen of apart een boek/boeken lezen over dit onderwerp? Bijvoorbeeld het boek: "onzichtbare ontrouw".
Wat ik lastig vind in jouw verhaal, is dat ik me afvraag wat de basis is voor jullie huwelijk. Hij was geen christen en jullie zijn getrouwd omdat jullie een baby verwachten. Ik hoop dat jullie nu samen wel geloven en dat hij daar ook op aanspreekbaar is. Verder vind ik het heel mooi om te lezen hoe je getroost bent vanuit de Bijbel. Ik hoop dat je nog veel houvast en kracht en troost in de Bijbel zult vinden. Groetjes van elisabethdevalk@gmailcom
- Denkt hij aan jouw gevoelens voordat hij aan zijn eigen verlangens denkt?
In het verleden in elk geval niet.
- Schaamt hij zich voor dit egoistische gedrag? Of gedraagt hij zich of zijn gedachtes er nu eenmaal zijn en geeft hij jou daarme het gevoel, dat je niet genoeg voor hem bent.
- Zijn eerste prioriteit zou bij zijn familie horen te liggen: jou en jullie kind. Het is niet genoeg als hij het zegt, zijn daden moeten duidelijke taal spreken.
Je moet duidelijk proberen te onderscheiden of hij 1) met deze gevoelens worstelt, of 2) dat hij eigenlijk probeert jou een "ik-ben-niet-goed-genoeg"-gevoel aan te praten om je of in een richting te drukken waar je niet heen wilt, of 3) om je klein te houden.
In het eerste geval kun je door eerlijk naar elkaar te zijn en samen zoveel mogelijk positieve dingen te doen je huwelijk een goede wending geven.
In de laatste twee gevallen moet je harde grenzen aanhouden over hoe je behandelt wilt worden als hij met je getrouwd wil blijven.
Een huwelijk heeft twee partijen nodig, die niet alleen zeggen van elkaar te houden, maar die hun best doen het vertrouwen van de ander waard te zijn en die hun best doen elkaar te dragen.
Zonder deze voorwaarden heeft een goed huwelijk geen kans.
