Het hoofd op hol gebracht

Ik ken sinds een aantal maanden een jongeman op wie ik erg verliefd ben. We hebben elkaar leren kennen tijdens een vakantie en daarna veel contact gehouden via Whatsapp. We hebben elkaar een aantal keren gezien: enkele keren in groepsverband en ook enkele keren daarna dat we samen waren. We hebben mooie en goede gesprekken gehad over allerlei zaken, ook over de meest wezenlijke zaken. Na een tijdje heb ik aangegeven verliefd te zijn, omdat ikzelf helemaal op ‘m’n kop stond’ en het contact steeds maar doorging en ik niet goed wist wat ik er mee aan moest. Hij is echter niet verliefd, maar wil wel contact houden, omdat hij denkt dat het nog wel kan groeien. En zelf wil ik dit ook wel, omdat ik hem gewoon echt superleuk vind, alles met hem kan/wil  delen.

Ik vind het ook lastig: moet ikzelf steeds vragen om een afspraakje, want dat wil hij op zich wel... maar ik wil dat wel wat vaker als dit tot nu toe gebeurd is, komt ook omdat ik natuurlijk verliefd ben. Contact via Whatsapp verdiept de vriendschap niet en volgens mij word je via dat middel ook niet echt verliefd op elkaar... als je dat al zou willen... Maar ik wil daarin ook niet zelf het initiatief nemen, omdat ik me dan ook een drammer voel ofzo of zelf het gevoel heb dat ik hem dan zou dwingen om maar verliefd te worden. Of als een hopeloos verliefde... die maar continu aan de bel hangt. Lastige situatie dit dus. Kunt u mij advies geven?

Beste vraagsteller,

Oh, oh, hij heeft jou het hoofd op hol gebracht! Mag ik het eens ouderwets zeggen... want dat is precies wat er is gebeurd. En nu ben jij hevig verliefd en hij (nog) niet. Wat te doen? In ieder geval ga je hem níét claimen of bestoken met jouw ideeën of berichtjes of wat dan ook. Als je dát doet, garandeer ik je dat hij níét verliefd wordt, maar dat hij zich steeds meer terug gaat trekken en tenslotte niets meer van je wil. Hij heeft tijd en ruimte nodig, lees ik in je verhaal. Gééf hem die. Ja, dan moet jij misschien wel een paar keer op je handen gaan zitten (nog zo’n mooie uitdrukking), maar wáchten en zélfbeheersing tonen horen ook allemaal bij het verliefd-zijn. Je loopt nou eenmaal niet even snel. Dat is niet erg. Dat is wel iets om over na te denken! Misschien kun je tot afspraken komen over ‘één keer per week’, of over om de beurt een uitje verzinnen met het bijbehorende nemen van initiatief. Zoiets.

Hoe leer je hem beter kennen? Door hem te overrompelen of door hem zichzelf te laten zijn? Liefde heeft tijd en ruimte nodig om te kunnen groeien. En ook: met elkaar in de pas leren lopen. Sterkte ermee. En als je met dit advies niet veel kunt, nog één tip: schrijf hem allerlei brieven, maak tekeningetjes, whatsappjes, enzovoort... die je níét verstuurt. Gewoon zélf lezen, bekijken, en daarna kapotscheuren c.q. verwijderen. Dan is bij jou de stoom eraf wanneer je hem weer ontmoet!
 
Verliefd zijn is één ding, je laten meeslepen is iets heel anders dat in de regel niet goed uitpakt voor één of beide partners! Keuzes maken hoort er nu eenmaal bij. En ook enige nuchterheid.
 
Het ga je goed!
Marijke Rots