Trouwen met een gescheiden man
Ds. W.G. Hulsman | 10 reacties | 12-12-2017| 16:41
Vraag
Ik heb nu een tijdje contact met een gescheiden man en hij heeft een kind. Ik ben zelf nooit getrouwd geweest. Ik zit alleen met een dilemma omdat ik graag naar het Woord wil leven. Het contact met de man is heel fijn. We kunnen goed praten samen, voelen elkaar in heel veel dingen aan en we hebben dezelfde humor. En we voelen ons tot elkaar aangetrokken. Maar mijn vraag is: mogen wij ooit wel trouwen?
De man heeft een huwelijk gehad van acht jaar. In zijn huwelijk werd zijn ex-vrouw manisch-depressief. Hij was net vader geworden en in die zelfde week werd zijn vrouw opgenomen in een isolatiecel. Daar zat hij dan thuis met een kind en geen vrouw. Het was een heel intensieve periode voor hem en na een aantal jaar trok hij het niet meer; hij kreeg geen aandacht van zijn vrouw en toen was er ineens een vrouw die dat wel voor hem had. Toen is hij tot zijn grote spijt vreemd gegaan.
Hij kreeg geen steun vanuit zijn kerk en in het geloof was hij ook helemaal verbitterd. Hij heeft besloten om afstand te nemen van de kerk en te scheiden. Van beide partijen is het uitgesproken dat het nooit meer wat gaat worden. Nu een aantal jaar later is hij tot zichzelf gekomen en is hij God weer nodig gaan krijgen en hij wil ook weer stappen gaan zetten om naar een kerk te gaan. Is er dan een mogelijkheid op hertrouwen voor hem?
Antwoord
Trouwen met een gescheiden man ligt Bijbels gezien moeilijk. De Bijbel is er sterk op gericht dat een relatie in stand blijft, wat er ook gebeurt. Vandaar ook de belofte om elkaar trouw te blijven wat voor omstandigheden zich ook voordoen.
Bij de man die je hebt leren kennen is dat anders gegaan. Wat moeilijk als je vrouw manisch-depressief wordt. Wat vraagt dat veel geduld en liefde. Wat moeilijk als je geen aandacht krijgt en alleen maar moet geven. Hoe zwaar als je alleen de zorg voor het kind hebt. En toen kwam er het vreemd gaan.
Daarna lees ik dat hij geen steun van de kerk kreeg. In een persoonlijk gesprek zou daar graag wat op doorvragen. Hoe bedoel je dat? Steun omdat hij het zo moeilijk had? Je schrijft echter over die steun nadat hij overspel pleegde. Vervolgens raakte hij verbitterd en besloot hij afstand te nemen van de kerk en te scheiden.
Je beschrijft het open en eerlijk. Helaas is er veel mis gegaan wat anders had gekund. Hoe nu verder? Bijbels gezien zie ik geen opening om te kunnen hertrouwen. Graag zou ik hier met jou onder vier ogen over willen spreken. Dan is er sprake van woord en wederwoord. Misschien is er de mogelijkheid om een pastoraal gesprek aan te vragen met iemand in jouw omgeving?
Ondertussen merken we dat er relaties aangegaan worden, die niet in de kerk bevestigd kunnen worden. Onlangs ben ik op persoonlijke titel in een dergelijk geval aanwezig geweest bij een diner en heb daar een Bijbel aangeboden en heb een gebed gedaan. Om daarmee aan te geven dat we zo’n stel pastoraal en kerkelijk niet los willen laten.
Hartelijke groet,
Ds. W. G. Hulsman
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W.G. Hulsman
- Geboortedatum:08-11-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het doet me deugd dat ds. Hulsman schrijft "Onlangs ben ik op persoonlijke titel in een dergelijk geval aanwezig geweest bij een diner en heb daar een Bijbel aangeboden en heb een gebed gedaan. Om daarmee aan te geven dat we zo’n stel pastoraal en kerkelijk niet los willen laten." Vooral de laatste zin treft me... zo'n stel pastoraal en kerkelijk niet los laten! Afgaande op 'horen zeggen' gebeurt dat helaas soms wel.
Mattheus 19:9: "Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel , en die de verlatene trouwt, doet ook overspel."
Markus 10:11 "En Hij zeide tot hen: Zo wie zijn vrouw verlaat, en een andere trouwt, die doet overspel tegen haar."
Markus 10:12: "En indien een vrouw haar man zal verlaten, en met een anderen trouwen, die doet overspel."
Lukas 16:18: "Een iegelijk, die zijn vrouw verlaat, en een andere trouwt, die doet overspel; en een iegelijk, die de verlatene van den man trouwt, die doet ook overspel."
Ook ik ben tegen overspel! Maar: "eens een die altijd een dief"?
Als de schuld is beleden, mag er dan geen genade gelden?
En: wat is overspel? Wie van ons heeft nooit eens naar een ander gekeken? Is dat geen overspel? Ik durf niet met een vinger te wijzen, ik durf wel om vergeving te vragen voor mijn eigen zonden (incl. overspelige zonden). En dan in de hoop dat onze Heer genade geeft!
Al deze genoemde teksten zijn afkomstig uit het Nieuwe Testament. Dat wil zeggen, de komst van Jezus en Zijn genade- aanbod zijn hierin al meegenomen. Jezus is gekomen om zonden te vergeven, niet om te zeggen dat zonden niet meer bestaan.
De Bijbel is helder en duidelijk in dit opzicht. Aan deze teksten valt niet te tornen. Ook niet als je ze niet leuk vindt om te geloven. Ook niet als jouw situatie in dit geval dan maakt dat je niet meer mag trouwen.
Wil je hier omheen leven en doen alsof deze teksten niet bestaan, dan ben je in feite je eigen geloof aan het oprichten, en ben je geen volger van Jezus.
Aangezien een nieuwe relatie aangaan hier overspel wordt genoemd, geldt het kennelijk zo:
Scheiden bestaat in de Bijbel niet - Alleen bij overspel. Dan is een geoorloofde scheiding mogelijk, voor het slachtoffer in de situatie.
Bij elke andere vorm van uit elkaar gaan ben je nog steeds getrouwd met je eerste partner en is het zonde om met een ander een relatie of huwelijk aan te gaan- want dan pleeg je overspel (je was namelijk nog steeds getrouwd, volgens Gods woord).
Hierbij is dus het hebben van de nieuwe relatie/ het nieuwe huwelijk de zonde die gestopt en vergeven moet worden door Jezus. Niet het 'scheiden' van de eerste man of vrouw - die scheiding wordt zonder overspel namelijk niet erkend door de Bijbel.
Trap niet in de valkuil van 'het voelt niet fijn om dit te geloven'. Dat is een gevaarlijke en diepe kuil en het getuigt van weinig gehoorzaamheid - En de gehoorzaamheid aan Jezus is wat je een 'gelovige' maakt, volgens de Bijbel. Ongehoorzaam staat hierin dus gelijk aan ongelovig.
Ik ben zo vrij om bij mijn opvatting(en) te blijven, m.a.w. ik blijf geloven in wat ik eerder heb gezegd. Bij mij is Genade belangrijk, ook al zal dat dan kunnen betekenen dat ik in de ogen van sommigen als 'ongelovig' worden aangemerkt.
En wie bepaalt of ik een volger van Jezus ben?
De laatste alinea zegt ook wel iets: "En de gehoorzaamheid aan Jezus is wat je een 'gelovige' maakt, volgens de Bijbel. Ongehoorzaam staat hierin dus gelijk aan ongelovig." Ik maak hieruit op dat gedacht wordt dat ik niet gehoorzaam ben aan Jezus, m.a.w. 'ongelovig' ben. Het zij zo.
Ik ben in zoverre gerustgesteld dat dit een uitleg is van mensen, mensen die denken dat...
Een discussie lijkt me niet zinvol.
Alsjeblieft doe het niet, alleen al voor het kind. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat het later in het leven nog heel bijzonder kan gaan. (Niet in positieve zin)
