Zelfdoding na té zware last
Ds. C.G. Vreugdenhil | 4 reacties | 29-09-2017| 10:35
Vraag
Aan ds. C. G. Vreugdenhil. Een tijdje geleden werd er tijdens een dienst een preek van u gelezen over Hebreeën 12. Op een gegeven moment werd er genoemd dat Gods kinderen nooit een té zware last opgelegd zullen krijgen, God weet immers wat zij aankunnen. Dit klinkt heel logisch, maar toch heb ik hier een vraag over. Hoe kan het dan dat mensen soms psychisch zo diep in de put zitten of in een psychose en geen andere uitweg meer zien dan de dood?
Antwoord
Dag jonge vriend,
Je vraag is duidelijk en ook voor de hand liggend. Ik zal een eerlijk antwoord geven. De preek over Hebr. 12 dateert uit mijn studententijd (1971). Je hoorde voorlezen dat Gods kinderen nooit een té zware last opgelegd zullen krijgen, God weet immers wat zij aankunnen. Met deze waarheid ben ik opgevoed en ook op de theologische school onderwezen. Je weet dat het kan voorkomen dat iemand door studie of levenservaring ‘voortschrijdend inzicht’ krijgt en dan een andere mening wordt toegedaan.
In de zeventiger jaren van de vorige eeuw overleed een familielid van mij als gevolg van zelfdoding in uiterste psychische en geestelijke nood. Hij was jarenlang ouderling geweest en heeft een voorbeeldig christelijk leven geleid, vol liefde en barmhartigheid naar zijn naaste toe. Niemand twijfelde eraan of hij een kind van God was. Toen hij psychisch ziek werd kon hij het leven niet meer aan en overleed door zelfdoding. Toen werd voor mij jouw vraag opeens heel actueel. Hoe kan zo iets? De Heere heeft me onderwezen uit Zijn Woord en me laten zien dat de Heere Jezus Christus Borg is voor Zijn Kerk, niet alleen tot aan de dood maar door de dood heen tot in het eeuwige leven. Daarom kan een verkeerde dood bij vaak niet toerekeningsvatbare mensen iemands laatste zonde zijn. Maar niet een onvergeeflijke zonde. Het is afschuwelijk, ook voor de nabestaanden, en het blijft tegen Gods geopenbaarde wil, maar Christus is een volkomen Borg Kerk.
En nu komt jouw vraag. Legt God Zijn kinderen nooit een té zware last op, die ze niet kunnen dragen? Eerst komt de vraag of alles wat er aan ellende gebeurt in ons leven een last is die de Heere oplegt om het geloof te beproeven en te louteren? Of is het een gevolg van de zondeval waarmee we te maken krijgen en waarin de Heere bij ons wil zijn en kracht wil geven om het te dragen? Stuurt God Zijn kinderen kanker? Hier kun je alleen uitkomen met de belijdenis van het persoonlijke geloof in Gods voorzienigheid zoals verwoord in zondag 10 uit de HC. Er zijn psalmdichters die belijden: al Uw golven en baren gingen over mij heen. Als een zware last zijn ze mij te zwaar geworden. Ze zeiden niet: het water kwam wel tot aan de lippen, maar gelukkig kwam het niet verder.
Uit deze opmerkingen van mij kun je zien dat ik niet meer op zo’n oppervlakkige manier achter de door jou aangehaalde uitspraak kan staan. Ik had er beter aangedaan om de formulering in die preek, na zoveel jaar, gewoon te herzien. En hiermee heb ik naar eer en geweten je vraag beantwoord.
Ds. C. G. Vreugdenhil
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C.G. Vreugdenhil
- Geboortedatum:02-04-1946
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Houten
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. Vreugdenhil schreef op 7 oktober 2024 zijn laatste bijdrage voor de vragenrubriek van Refoweb. Vanaf van het begin, nu bijna 25 jaar geleden, is deze broeder aan Refoweb verbonden geweest. Hij schrijft: "Ik ben nu 78 jaar en moet mijn werkbelasting verminderen. Ik heb altijd graag meegewerkt, maar nu ga ik ermee stoppen." Het langstdienende panellid van Refoweb neemt hiermee afscheid na 231 vragen en antwoorden. De redactie van Refoweb zegt hem voor dit alles hartelijk dank en wenst hem nog veel gezegende en vruchtbare jaren toe bij het werk in Gods Koninkrijk.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
maar het gaat hier om verleiding tot zonde. Door Gods Geest kun je immers 'nee' zeggen, zie de context.
1 Kor 10:13 ... De beproevingen die jullie moeten doorstaan, maken andere mensen ook mee. Maar God is trouw, en hij zal niet toelaten dat je wordt beproefd boven wat je aankunt, maar met de beproeving zal hij ook voor de uitweg zorgen, zodat je het kunt doorstaan.
De beproevingen in het leven komen niet van God.
Los daarvan kunnen we ook stellen dat mensen van allerlei ziektes kunnen hebben ook geestelijke.
Het is inherent aan het onvolmaakte leven van ons, ziekte en dood.
Zelfmoord schijnt daar ook steeds meer een onderdeel van te vormen, zelfdoding, passieve en actieve euthanasie.
Ere wie ere toekomt, deze ds. komt ruiterlijk uit voor zijn verandering van mening. En ik denk dat hij met dit tweede inzicht meer richting de waarheid gaat.
