Liefdesverdriet verwerken

C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 18-07-2017| 09:46

Ik heb een probleem. Circa negen maanden geleden is mijn relatie van bijna zeven maanden uitgegaan. Ondanks dat het niet was wat het wezen moet doet het mij nog steeds pijn. Mijn ex maakte andere keuzes dan ik, wilde op sommige momenten niet afspreken of negeerde whatsappjes of telefoontjes. Ik stond er alleen voor en was degene die de kar trok. Toen zij er een punt achter zette was het enige: het voelt niet goed en ik ben mijzelf niet meer. Zelf vermoed ik dat er andere redenen achter zaten. Haar confronteren met mijn ongeluk durfde ik destijds niet en als ik haar zag was ik gelukkig en alles vergeten.

Nu zijn we negen maanden later. Soms denk ik aan haar en had ik graag de tussentijdse dingen met haar beleefd. Soms droom ik dat we samen zijn. Heel bizar. Altijd als ik in contact kom met andere meiden heb ik flashbacks en haak ik af. Mijn vertrouwen is weg en daardoor ben ik onzeker en durf ik het contact niet verder op te bouwen of af te spreken. De pijn die ik had van het negeren e.d. heeft zijn sporen nagelaten. Pas kreeg ik van een vriend een screenshot van een website waar zij op stond en op zoek was naar een partner. Dan denk ik: waarom? Het was toch goed? Soms hoop ik zelfs wel eens dat ze terug komt, haar spijt betuigt van een verkeerde keuze. Ik zou die accepteren al is het middernacht en moest ik ervoor naar de andere kant van de wereld. Maar verstandelijk geredeneerd is dit niet goed, want het ging niet op de manier waarop ik gelukkig was. Toch wil ik heel graag weer gelukkig worden met een meisje en denken aan een toekomst met een leuk gezinnetje. Het gekke is dat ik dat met haar aan zou durven maar met iemand die voor mij wil gaan en mij geen pijn heeft gedaan niet. Bang?

Wilt u mij tips geven om het verleden te vergeten, te verwerken, zodat ik weer gelukkig kan zijn met iemand naast mij en dan met name iemand anders. Iemand die ook om mij geeft. Ik weet dat het niet goed is dat ik aan haar blijf denken. Overigens ben ik nu wel een gelukkig mens.

Beste vraagsteller,

Liefdesverdriet, oh wat kan dat pijn doen! Maar ja, het ís uit en het blijft uit. Als één van de twee niet langer wil is er helaas geen relatie meer. Acceptatie is dus het sleutelwoord. 

Natuurlijk mag je best nog wel eens aan haar denken, maar hoe góéd was het nu echt helemaal tussen jullie? Het lijkt er in je brief op dat je jullie relatie gaat idealiseren. Terugkijkend en -denkend wordt het steeds mooier. Ze mag je zelfs wakker gaan maken voor excuses, schrijf je. Stél nou eens dat ze dat daadwerkelijk doet, gaat het dan ineens weer fantastisch tussen jullie? Nou, misschien even... maar de dingen die níét goed gingen komen weer terug. Vroeger of later. En wat dàn? Dan is de teleurstelling des te groter, geloof dat maar! 

Nee joh, zet haar uit je hoofd want dit wordt het niet. Voor een relatie zijn er nu eenmaal twee nodig en dat is voor jou dít meisje gewoonweg niet. Ook niet, als jij hoort dat zij opnieuw ‘zoekende’ is.

Hoe je nu omgaat met jezelf in deze situatie? Bedenk allereerst dat het steeds vergelijken met háár, die jóú in de steek liet, niet eerlijk is tegenover een ánder aardig meisje. Daarmee kom je niet verder. Toch? Stoppen dus met dit soort gedachten, want die zijn níét helpend! Dat is één. En vervolgens, zoals ik het al vaker heb geadviseerd: schrijf eens op wat je van een relatie (in het algemeen) verwacht, wat je van deze relatie kòn verwachten en wat je van een mogelijke nieuwe relatie wílt gaan verwachten. Dat geeft inzicht in jezelf en helpt bij het broodnodige loslaten.

Lees ook je eigen verhaal nog eens heel kritisch door. Als ík dat doe proef ik een aantal tegenstrijdigheden, want wát precies ligt nu bij het betreffende meisje, wát bij jou? Bedenk dat het er in een relatie in eerste instantie niet om gaat of jijzelf gelukkig wordt, maar of jij ‘haar’ gelukkig máákt. Liefde is geven, heb ik altijd geleerd. Niet nemen. Ja, wèl ontvangen, maar dat zit ‘m in het geven bij in (om zo te zeggen).

Als laatste: een aantal jaren geleden heeft Nico van der Voet een boekje geschreven met de titel “’t Is uit”. (Download gratis!) Misschien is het ook een idee om dat eens te lezen.

Het ga je goed,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1537 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven