Jongens aan de ketting
N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke | 4 reacties | 14-07-2017| 08:08
Vraag
Is het Bijbels gezien geoorloofd dat jongens en mannen een dunne ketting om hebben met daaraan een hanger met de naam van hun vriendin/verloofde/ vrouw erop? Zelf zie ik niet waarom dat niet zou mogen. In onze kringen is hier nogal een taboe op, waarom? En waarom mogen meiden/vrouwen wel diverse sieraden om/in hebben en jongens/mannen niet?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Ja, waarom mogen vrouwen wel een ketting dragen en wij mannen niet? Dat taboe zal per streek in onze kringen best veel verschillen denk ik. Jij ziet er zelf geen bezwaar in. Dat is natuurlijk niet maatgevend. Sieraden dragen is per land onder de christenen verschillend. Bij de Russische baptisten zie je geen ring aan de vingers van een man, dat is wereldgelijkvormig. Ik heb in heidenlanden gezien dat mannen kettingen, neusringen en armbanden (zelfs ook om hun benen) hadden. Apart is het dat waar Gods Woord invloed in mensenlevens krijgt, al die buitenissige versierselen weggaan.
Ik zie in ons eigen Europa dat we de Heere de rug toekeren. Ik zie ook dat het gebruik van sieraden juist meer in opkomst is. Ook in de kerk. Vrouwen en meisjes dragen heel veel sierraden. Mag dat? Is het zonde? De profeten in Israël trokken van leer tegen het gebruik van overdadig sierraden dragen. Zie bijvoorbeeld de volgende tekst uit Jesaja 3:18-24:
“Op die dag zal de Heere de mooiste sieraden wegnemen: de enkelringen, de voorhoofdbanden, de maantjes, de oorhangers, de armbanden, de sluiers, de hoofddoeken, de enkelkettinkjes, de gordels, de reukflesjes, de amuletten, de ringen, de neusringen, de feestkleren, de mantels, de omslagdoeken, de tasjes, de handspiegels, de onderkleding, de mutsen en de sluiers. Dan zal er in plaats van balsemgeur stank zijn, en er zal een touw zijn in plaats van een gordel, kaalheid in plaats van haarvlechten, het aandoen van een rouwgewaad in plaats van een pronkgewaad, een brandmerk in plaats van schoonheid.”
Poeh, dat is nogal iets!
Wij werken zeventien jaar in Peru en dan leer je hun leven kennen. Dan sta je soms verbaasd. De Indianenvrouwen maken armbanden en kettingen van zaden en pitten, ze leven in armoede en proberen op deze manier met hun Artesania wat te verdienen zodat hun kinderen kunnen studeren. Wekenlang trekken ze soms de steden in om wat te verkopen. Zelf dragen ze niets van dat moois. Ik krijg als welkom wel kettingen en armbanden omgedaan. Komen we hoog in de bergen dan dragen ook daar de christenen geen sieraden.
Op een avond zat ik in een kerk, we waren daar net aan gekomen en een aantal kwebbelende meisjes zat rondom me. Een deed mijn haar wat weg en keek of ik oorbellen aan had. Dat heb ik niet en ze zei: “Hermana, we zullen geen sierraden dragen he”? Dit naar aanleiding van 1 Timotheüs 2:9:
“Evenzo wil ik dat de vrouwen zich tooien met eerbare kleding, ingetogen en bezonnen, niet met het vlechten van het haar of met goud of parels of kostbare kleren, maar met goede werken, wat bij vrouwen past die belijden godvrezend te zijn.”
Ik denk dat we meer te rade moeten gaan bij de Heere, hoe leef ik voor Hem? Een nog ander verhaal wordt het als we ons lichaam, dat God volmaakt geschapen heeft, verminken door piercings en tattoos.
Mag het nu wel of niet? Ik denk persoonlijk dat er belangrijker dingen zijn dan sieraden. Zowel voor mannen als voor vrouwen. Maar als het gaat om eenvoudig kettinkjes en leuke sieraden denk ik dat iedereen voor zichzelf bij God te rade moet gaan. Een kettinkje zal echt geen doodzonde zijn, maar als ze zo belangrijk worden dat we er allerlei ruzies voor over hebben, dan wordt het bedenkelijker. Wat je doet, doe het al tot eer van God!
Wijsheid en inzicht toegewenst,
Nellie van Dooijeweert.
Dit artikel is beantwoord door
N. J. van Dooijeweert-Van der Slikke
- Geboortedatum:25-04-1942
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Functie: Pastoraal medewerkster
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Er zit dus veel meer in dit gebruik die daarbij heel sociaal is naar de vrouw die als een geschenk van de Eeuwige naast haar man wordt geplaatst. Zij mag niet hulpeloos achterblijven. Onze G'd ziet ook de weduwe en de wezen.
Urker vissers dragen een oorbel die als functie heeft het identificeren als deze noodlottig is omgekomen op zee. Tevens diende deze gouden oorbel om de kosten van de begrafenis te bekostigen. Deze oorbel dragende beseften zij dat de dood zomaar kan aankloppen bij een onstuimige zee. Ook hierin zit een stuk voorziening.
Dan de overdaad: want die brengt schade aan. Dat zien we maar al te vaak voorkomen als een rijke oorlogsbuit wordt behaald. De verdeling over het geroofde van de verslagen vijand zien we voldoende weergegeven. Ook daarin past bescheidenheid en terughoudendheid. Voor wie is die buit bestemd? Sluit de rijkdom de weg naar G'd af dan is het niet best gesteld. Mag je dan niet rijk zijn? Jazeker, ik kijk naar grootvader Abraham die zeer veel bezittingen had. Hij weigerde om zelfs roofbuit in ontvangst te nemen.
Zelf draag ik een gouden Davidster en helaas kan ik die niet meer in het openbaar dragen. Het zegt mij wie ik ben en waartoe ik behoor. Het levert altijd een goed gesprek op als mensen die te zien krijgen.
Een sieraad is een symbool die iets verteld over jezelf. Ben je religieus, dan draag je niet alleen het sieraad, je kan ook goed onder woorden brengen waarom je dit doet en wat de reden daarvan is. Ik heb het van mijn ouders gekregen en daarom draag ik het gaat wat kort door de bocht als dat je antwoord zou zijn. Ik draag het, omdat ik net als mijn ouders, de weg wil gaan die zij mij hebben voorgehouden. Dit is het teken wat ik daarbij draag. Dan zal er zeker een nieuwsgierig gesprek op gang komen.
Draag gerust maar dan ook welbewust. Niet om op te vallen in de overdadigheid maar in bescheidenheid.
Jesaja40, waarom zou jij niet gewoon in het openbaar kunnen met je davidsster? ben je joods? of een jezus belijdende jood?
Een Joodse man of vrouw die in de Messias gelooft blijft zijn eigen entiteit houden: Joods.
Als u denkt dat men na de oorlogsjaren wat vriendelijker was geworden voor de overlevenden dan moet ik u bitter teleurstellen. Ik heb veel spotwoorden moeten incasseren.
Daarom is het helaas in Nederland niet mogelijk om de davidster te dragen.
