Geen derde kindje meer
Redactie Refoweb | 21 reacties | 12-05-2017| 13:59
Vraag
Wij zijn een gelukkig getrouwd stel van 30 jaar. Zeven jaar getrouwd en een kindje van vijf en een kindje van één. Na de geboorte van onze oudste zijn we begonnen met anticonceptie (pil) om een tweede zwangerschap uit te stellen. De keuze voor de pil heeft te maken met PMS-klachten en een erg onregelmatige cyclus. Daarnaast ook vanwege de betrouwbaarheid. Toen onze oudste twee jaar was zijn we gestopt met anticonceptie. Eerder durfden we het niet aan omdat de babytijd erg zwaar was geweest en het verlangen voor een tweede kindje er nog niet was. Het duurde bijna een jaar voordat ik weer zwanger was en we waren er erg blij mee maar zagen enorm tegen de babytijd op.
De jongste is inmiddels bijna twee maar wat is het zwaar geweest! (en nog) veel huilen, nog steeds gebroken nachten en door allerlei allergieën vaak naar het ziekenhuis. Onze twee kids zijn geweldig en we houden enorm van ze en zijn heel dankbaar dat we hun ouders mogen zijn. Ze hebben veel aandacht nodig, zijn erg gevoelig en hebben beide een enorme ontwikkelingsvoorsprong (oudste een voorsprong van twee jaar) wat best wat moeilijkheden met zich mee brengt. We hebben vijf jaar gebroken nachten (met perioden van maar vier uur slaap per nacht) achter de rug en moeten er nog steeds twee keer per nacht uit (wat al een hele verbetering is) en het is een wonder dat we (met Gods hulp) door de afgelopen jaren heen zijn gekomen.
Maar nu ben ik dus alweer bijna twee jaar aan de pil en er is echt geen wens voor een derde kindje. We zien het gewoon niet zitten: nog een babytijd, zoveel huilen, medische zorg e.d. Als ik hoor dat iemand zwanger is denk ik steeds: weet waar je aan begint! Als een baby huilt ga ik meteen zweten en krijg ik een hoge hartslag. Kan het heel slecht verdragen als een baby huilt. Het is echt geen rozengeur en maneschijn en het opvoeden van een kind is een enorme verantwoordelijkheid die zwaar op ons drukt. Mijn man wil absoluut geen derde kindje meer. Hoe moeten we hier nu mee omgaan? Het voelt niet goed om jaren anticonceptie te gebruiken en het lijkt ook heel ondankbaar. Maar weer een babytijd, dat gehuil, al die zorg om en voor een kindje, we kunnen dat niet nog een keer aan... Ik raak bijna in paniek als ik eraan denk.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Onder de tag 'gezinsvorming' kun je tientallen relevante artikelen vinden.
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Kijk naar buiten. Strooit de boer het zaad maar lukraak over de landen? Nee. Het huwelijksformulier zegt ook dat mannen met verstand bij hun vrouwen moeten wonen. Dus niet zoveel mogelijk kinderen krijgen als maar mogelijk is.
Wees dankbaar en blij met de kinderen die jullie hebben. Geniet ervan. En wat de toekomst dan brengt, och, daar zal ook wel in voorzien worden.
Sterkte hierin!
Ps. Overigens herken ik je gevoelens wel, en ik denk velen met mij. Wij mochten wel meerdere kinderen krijgen, maar mijn gevoel zegt nu ook nee, meer kan ik niet aan. Dus óók je verstand gebruiken.
Namens God spreken kan ik niet, maar mijns inziens kun je beter je huidige twee kinderen een fijne jeugd geven dan dat je later van meer dan twee kinderen het verwijt krijgt dat je tekort bent geschoten omdat je de hoeveelheid kinderen niet aan kon.
Kortom, mijn zegen heb je om een derde zwangerschap te voorkomen.
De gevoelens herken ik wel, maar heeft je gevoel het laatste woord?
Ook wij hebben geworsteld met deze vraag. Persoonlijk, als stel en vooral in gebed. Ik voelde twee kanten: leven in vertrouwen met een zorgende en scheppende Vader versus onze Hemelse Vader heeft mij verantwoordelijkheid en verstand gegeven om verstandige/noodzakelijke keuzes te maken.
Na een tijd mochten wij rust ervaren bij het laatste.
Het is een raar rouwproces waar ik daarna doorheen ging. Een hart groot genoeg om Gods kinderzegel te ontvangen, maar een te kleine draagkracht door de gebrokenheid van het bestaan.
Worstel dit samen uit met je hemelse Vader! Hij geeft op Zijn tijd antwoord of rust of duidelijk voor jullie leven.
Er zullen ook hier genoeg vragen in deze rubriek over staan.
Verder is het erg lastig advies te geven, vragensteller geeft een heel negatief beeld weer (ik zeg niet dat dit niet op waarheid berust) maar wie zegt dat dit met een nieuwe zwangerschap weer zo gaat?
Ook mis ik in de vraag de afhankelijkheid van de Heere. Tuurlijk heeft Hij ons het verstand gegeven, anderzijds weet Hij als geen ander wat goed voor ons is.
Het lijkt me goed om eens in gesprek te gaan met een deskundige. Hoewel met andersoortige vragen, hebben wij heel goede ervaring met mevr. Hoek van Kooten, maar er zijn allicht ook andere personen die je hier in zouden kunnen ondersteunen. Door er met iemand over in gesprek kan gaan, kan enorm helpen. Anders is het gevaar dat jullie in je gesprekken steeds in hetzelfde kringetje blijven doorgaan.
Bedenk, je hebt de zorg en verantwoording voor de kinderen die je hebt en niet voor de kinderen die je niet hebt.
En bovenal: indien iemand wijsheid ontbreekt, dat hij of zij het van God begere!
En geen kinderwens meer is geen kinderwens meer...dat lijkt me duidelijk. Als ik jullie was zou ik hier vrede mee hebben en genieten van jullie twee kinderen. Misschien komt de wens voor de derde er wel en misschien ook niet. Dat maakt niet uit toch?
Toch komt er bij mij altijd iets anders boven als ik dit soort vragen en antwoorden hierop lees.
En dat is "verkeerde verwachtingen"
Onderstaande is niet zo zeer bedoeld voor vragenstelster en anderen die veel te kampen hebben met zieke kinderen maar toch ter overweging
Vaak valt op dat westerse vrouwen het hebben over de nachten... gebroken er 4x uit etc. Er is een onderzoek gedaan en daarin hebben ze gevraagd aan vrouwen uit verschillende culturen wat hun verwachtingen zijn t.a.v alleen slapen en doorslapen van kinderen. Dat was nogal onthullend. Vrouwen uit Afrika zeiden tussen de 21/2 en 3 jaar. Vrouwen uit India 4-5 jaar!!! westerse vrouwen : 6 maanden! Tsja... als je dat laatste denkt krijg je gefrustreerde nachten want er slapen niet heel veel kinderen door met 6 maanden. Het valt mij ook altijd op dat we erg bezig zijn met de vraag wanneer slaapt een kind nu door, zelfs al als een kind nog maar 10 dagen is wordt die vraag al gesteld !!. Vrouwen uit andere culturen stellen die vraag echt nooit, of ze moeten lang in het westen wonen). Dat helpt al om een hoop frustaties te voorkomen. Volgens mij heb je allemaal het meeste slaap als je met z'n allen slaapt. Maar ja dat vinden we gek ...
Het hele gehaaste westerse leven past niet bij een kleine baby.. en bij hun moeders maar ja we leven hier nu eenmaal en moeten een soort door. Toch is het niet zo gek om in plaats van de baby aan te passen aan onze westerse levensstijl onze levenstijl aan te passen en in een langzamer tempo te leven. Maar ik vind dat ook moeilijk hoor, heb ook te maken gehad met korte verloven, niet opgeknapt zijn , een zoon die slecht sliep ( maar bij ons in bed gelukkig wel :) etc Maar mijn verwachtingen bijstellen en maar accepteren dat je minder slaap, minder geld ( ivm minder veeleisende baan) hebt help enorm.
Wat betreft gebroken nachten /er uit moeten voor een kind: bij onze eerste 4 kinderen was dat ook de praktijk. Onze vijfde ligt vanaf de geboorte bij ons. Nu 2 en half jaar. Wat een heerlijkheid om m'n bed niet uit te moeten 's nachts. Als er een huiltje klinkt, is vaak een aanraking al voldoende. En slapen we zo verder.
Het raakt me om te lezen dat sommige moeders het zo zwaar hebben. K zou zo een nachtje over willen nemen, zodat jullie eens een nacht kunnen doorslapen!
Inzake anti conceptie, ik adviseer om het wat "rigoureuzer" aan te pakken: sterilisatie van de man. Is minder ingrijpend dan bij de vrouw. Dan hoef je ook niet te werken met mogelijk abortieve middelen of met middelen met allerlei hormonen etc.
Niemand verplicht je om drie kinderen "te nemen", ik heb zelf 3 kinderen en voor ons is het gezin compleet en wij hebben dus de afgewogen keuze gemaakt om voor sterilisatie te gaan.
Ik herinner jaren geleden dat mijn vrouw zij,
we zijn met z,n vieren op de fiets.
Zijzelf, kind voorop, kind achterop,kind in de buik.
Voorwaar een groot voorrecht.
Ik wil niemand kwetsen hoor!!
Het is een aan een ieder om te bepalen of ze überhaupt wel kinderen willen ( ik ken een vrouw die bewust geen kinderen wil en daar heel gelukkig mee is, haar omgeving heeft er echter meer moeite mee, alsof je zonder kinderen niet gelukkig kunt zijn). En gezinsgrootte is ook aan een ieder om te bepalen. De een kan met gemak 4 kinderen aan, de ander maakt na 2 kinderen de keuze om niet verder te gaan. Ik hoef de kinderen van een ander niet op te voeden, dus ik ga me er ook niet tegenaan bemoeien of iemand nu geen, 2 of 15 kinderen heeft. (hoewel ik geen zin heb om te helpen om eventuele problemen bij een groot gezin te gaan oplossen omdat men ook zo nodig "een groot gezin moest hebben"....)
Voorzienigheid van God? Hij die alles bestuurt...
- 1
- 2